Προσφέρει κακή υπηρεσία στη δημοκρατία μια κυβέρνηση που αναζητά συνεχώς εχθρούς και όταν δεν τους βρίσκει τους κατασκευάζει. Προσφέρουν κακή υπηρεσία στη δημοκρατία κόμματα που αφήνουν υπόνοιες περί χρηματισμού βουλευτών, όπως είχε συμβεί στις προεδρικές εκλογές του 2015. Και προσφέρουν ακόμη χειρότερη όταν επιστρατεύουν την ίδια τακτική και σήμερα αφήνοντας την υπόνοια ότι βουλευτές εκτελούν με τις αποφάσεις τους σκοτεινά σχέδια που υποτίθεται ότι απεργάζεται η αντιπολίτευση.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν είναι η πρώτη στη μεταπολιτευτική μας Ιστορία που βλέπει να μειώνεται η κοινοβουλευτική της δύναμη και το κόμμα των ΑΝΕΛ δεν είναι το πρώτο που βλέπει βουλευτές του να ανεξαρτητοποιούνται. Είναι όμως η πρώτη κυβέρνηση που αποδίδει τις αποχωρήσεις αυτές σε συνωμότες. Είναι η πρώτη που σπιλώνει συνειδήσεις, η πρώτη που εκβιάζει –τι άλλο από εκβιασμός είναι ο ισχυρισμός ότι εάν ο βουλευτής των ΑΝΕΛ που ανεξαρτητοποιήθηκε δεν παραδώσει την έδρα του, αποδεικνύεται πως συμμετέχει σε «σχέδιο νέας αποστασίας»;
Οι λογικές αυτές δεν ταιριάζουν στις δημοκρατίες, αλλά σε άλλου τύπου καθεστώτα. Ταιριάζουν σε εκείνα τα καθεστώτα όπου η διαφωνία με την εξουσία είναι πάντα ύποπτη και αυτός που την εκφέρει πάντοτε ένοχος. Οι κυβερνήσεις στις δημοκρατίες δεν ψάχνουν εχθρούς, υπόπτους, ενόχους. Σκύβουν στα του οίκου τους για να βρουν το πρόβλημα. Κάνουν την αυτοκριτική τους, βάζουν στο μικροσκόπιο τις επιλογές τους, αναζητούν διεξόδους. Κι όταν έρθει η ώρα να χάσουν, γιατί στις δημοκρατίες πάντα χάνουν κάποια στιγμή οι κυβερνήσεις, χάνουν αξιοπρεπώς.