Οταν άκουσε ο Ρουβίκωνας την ιστορική πλέον φράση του βουλευτή Κώστα Κατσίκη «η ομοφυλοφιλία είναι σαν την παιδοφιλία», ζώστηκε τ’ άρματα. Σου λένε, αυτός ο μέγας διανοητής λέει αλήθειες που πονάνε, βαράτε τον. Κάποιοι πάλι προβληματίστηκαν. «Μα αν του επιτεθούμε, θα τον ηρωοποιήσουμε και μετά θα τρέχουν οι ψηφοφόροι να προσκυνάνε τις παντόφλες του».
«Είναι ρίσκο αλλά τέτοια μυαλά τα πνίγουμε μωρά» απάντησαν κι έβαλαν μπρος.
Ετσι εκτυλίχθηκε χτες μία επικών διαστάσεων επίθεση που παραλίγο να καταλύσει τη δημοκρατία μας και να αλλάξει τη ζωή όπως την ξέρουμε.
Χτυπάει το κουδούνι του γραφείου του βουλευτή μια κυρία ωραία, νέα κι ατυχής. Της ανοίγουν και τότε μαζί της μπαίνουν και δυο κύριοι εντελώς κουκουλοφόροι. Οι οποίοι μαλώνουν τον κύριο Κατσίκη. Τον μαλώνουν πολύ, του λένε φριχτά λογάκια. Δεν του επιτίθενται, δεν τον χτυπούν, δεν πειράζουν ούτε τασάκι στο γραφείο του, όπως τα βρήκαν έτσι τα άφησαν –άμα έχεις αγωγή απ’ το σπίτι σου όμως!
Οι συνεργάτες του βουλευτή παγώνουν, και πώς αντιδρούν; Πώς αμύνονται; Απλούστατον: κλείνουν την πόρτα. Την οποία πόρτα οι άλλοι ούτε με ποδαράκι δεν την έχουν μπλοκάρει. Βγαίνουν λοιπόν όμορφα και νοικοκυρεμένα, παίρνουν το ασανσέρ και φεύγουν κύριοι. Κι έτσι γλιτώσαμε οι Ελληνοπούλες από βέβαιο αφανισμό.
ΥΓ. Το ρεζουμέ του έργου. Ο Ρουβίκωνας πήρε στα σοβαρά μια ανεκδοτολογικής βαρύτητας δήλωση ώστε να αιτιολογήσει την πράξη του με ανακοίνωση, όπου γράφει μεταξύ άλλων: «Οταν (ο Κατσίκης) ταυτίζει την παιδοφιλία με την ομοφυλοφιλία δεν είναι καθόλου γραφικός. Αναζητεί και κατασκευάζει ομοϊδεάτες να στοιχηθούν πίσω του». Ε, όχι κι έτσι, συγγνώμη κιόλας. Οποιος εξομοιώνει ομοφυλοφιλία και παιδοφιλία δεν θα “στοιχηθεί’ τώρα γιατί είναι ήδη στοιχημένος πίσω του. Και τον αναγνωρίζεις εύκολα: είναι ο ίδιος τύπος ο οποίος δεν είναι ομοφοβικός αλίμονο. Αρκεί οι γκέι να το κάνουν στο κρεβάτι τους.