Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Διότι αυτό, το τέλος του ματς της Ιαπωνίας με την Πολωνία, ήταν η πιο σημαντική στιγμή. Και αυτή δεν είναι πάντα θετική. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μάλιστα, είδαμε την πιο αρνητική στιγμή όχι μόνο του αγώνα, αλλά ολόκληρου του Μουντιάλ έως τώρα.

Με το παιχνίδι να έχει μπει στο τελευταίο πεντάλεπτο, την Ιαπωνία να χάνει μεν, αλλά να γνωρίζει ότι προκρίνεται λόγω του 1-0 της Κολομβίας απέναντι στη Σενεγάλη, οι Ιάπωνες απλά γυρνούσαν την μπάλα. Εκαναν πασούλες για να περάσει η ώρα και να λήξει το ματς. Την ίδια ώρα οι Πολωνοί αντιλαμβανόμενοι κι εκείνοι τι συμβαίνει απλώς τους κοιτούσαν. Ούτε πίεση ούτε μαρκάρισμα. Τίποτα απολύτως. Μάλιστα ο προπονητής της Πολωνίας Ναβάλκα ετοιμαζόταν να κάνει αλλαγή και βλέποντας τους Ιάπωνες να αλλάζουν πάσες έκανε νόημα σε ποδοσφαιριστή του να πέσει στο έδαφος και να κάνει τον τραυματία για να διακοπεί το ματς και να γίνει η αλλαγή. Το απόλυτο unfair play απ’ όλους. Κι όμως, η Ιαπωνία προκρίθηκε βάσει του fair play. Οχι στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά γενικά στα τρία ματς των ομίλων. Προκρίθηκε επειδή είχε λιγότερες κίτρινες κάρτες απ’ ό,τι η Σενεγάλη. Τέσσερις οι Ασιάτες, έξι οι Αφρικανοί. Η Ιαπωνία έγινε η πρώτη ομάδα στα χρονικά που προκρίνεται βάσει του κανονισμού του fair play. Ιστορικό γεγονός από κάθε άποψη.

Αν κάποιος έβλεπε την εικόνα των δύο αγώνων, πάντως, η Σενεγάλη είναι σίγουρα η πιο αδικημένη από τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Καλύτερη ομάδα από την Ιαπωνία, η οποία κόντρα στην αδιάφορη Πολωνία και γνωρίζοντας πως πηγαίνει για δύο αποτελέσματα, αφού θα προκρινόταν και με την ισοπαλία, απειλήθηκε με αποκλεισμό. Οι Πολωνοί ήταν ανώτεροι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, απειλούσαν συνεχώς από στημένες φάσεις με τα μεγάλα κορμιά που διαθέτουν και σκόραραν από μία τέτοια. Στο 60′ ο Μπεντνάρεκ βρέθηκε αφύλαχτος στο δεύτερο δοκάρι έπειτα από φάουλ από τα αριστερά και με πλασέ στην κίνηση άνοιξε το σκορ για την Πολωνία. Οι Ιάπωνες αγχώθηκαν. Βγήκαν μπροστά. Προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά τα κενά που άφησαν πίσω έκαναν τους Πολωνούς απειλητικούς και για δεύτερο γκολ, που θα ήταν καταδικαστικό για τους Ασιάτες.

Το μυαλό στο Σαμάρα

Λίγα λεπτά αργότερα, ο Λίμα σκόραρε για την Κολομβία. Οσοι βρίσκονταν στον πάγκο της Ιαπωνίας ενημερώθηκαν για το γκολ και αμέσως ενημέρωσαν και εκείνους που έπαιζαν. Η Ιαπωνία μαζεύτηκε στην άμυνά της, έκλεισε τους χώρους, έκανε καθυστερήσεις, γυρνούσε την μπάλα. Είχε το μυαλό της και τ’ αφτιά της περισσότερο στο άλλο παιχνίδι αδιαφορώντας σχεδόν για το δικό της. Κι ας γνώριζε πως έπαιζε με τη φωτιά, αφού ένα γκολ της Σενεγάλης θα διαφοροποιούσε τα πράγματα και θα άφηνε εκτός επόμενης φάσης τους Ιάπωνες.

Τελικά η Σενεγάλη δεν σκόραρε, η Πολωνία δεν έδειχνε καμία διάθεση στο τελευταίο δεκάλεπτο να… τιμωρήσει τους Ιάπωνες για το unfair και έλαβε μέρος κι εκείνη σ’ αυτό. Το ποδόσφαιρο δεν τιμώρησε τους Ασιάτες, τους τιμώρησε όμως ο –ουδέτερος –κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο. Γιούχαρε, αποδοκίμασε και αρκετοί έφυγαν απ’ τις κερκίδες, αφού παρακολουθούσαν μια παρωδία!
Πονηρές σκέψεις

Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον να έβαζε ένα γκολ η Σενεγάλη στο 88′-89′ προκειμένου να βλέπαμε τη συμπεριφορά τόσο της Ιαπωνίας, όσο και της Πολωνίας. Αλλωστε οι τελευταίοι έλαβαν μέρος στην «παρωδία» των τελευταίων λεπτών.

Τελευταία Νέα