«Οσο πιο πολύ αντέξει η κυβέρνηση τόσο χειρότερο για τη χώρα»

Ο βουλευτής του Ποταμιού μιλάει για τα λάθη που έγιναν κατά τη δημιουργία του κεντροαριστερού φορέα και δίνει ένα πρώτο στίγμα της επόμενης μέρας εφόσον τελικά η απόφαση οριστικοποιηθεί από τα όργανα. «Δεν είναι εύκολη η συνέχεια για το Ποτάμι», επισημαίνει, «πρέπει να παλέψουμε για την ανασυγκρότηση του μεσαίου χώρου».

Εχω ήδη αποχωρήσει από το Κίνημα Αλλαγής. Εξήγησα τους λόγους. Δεν έχω δώσει επίσημη επιστολή παραίτησης από την Κεντρική Επιτροπή, αλλά έχω αποχωρήσει. Αυτό είναι μια προσπάθεια που κάναμε με το Ποτάμι βασισμένοι πάνω στους λόγους που ιδρύθηκε. Στόχος ήταν να συγκροτήσουμε τον μεσαίο χώρο σε νέες βάσεις με δημοκρατικές διαδικασίες. Σκοπός δεν ήταν να αθροίσουμε τις δυνάμεις μας, αλλά όλο αυτό να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά. Αυτό δεν έγινε. Υπάρχουν πολλές ευθύνες σε όλες τις πλευρές. Αυτό που έγινε ήταν ένα ημιθεσμικό γραφείο αρχηγών. Η Κεντρική Επιτροπή ήταν πολυπληθέστατη και διακοσμητική. Και επειδή όλο αυτό τελικά εμφανίζεται ως σχέδιο ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ, δεν με περιλαμβάνει.

Το Ποτάμι θα αποφασίσει αύριο οριστικά για την παραμονή του ή όχι. Εγώ παραμένω στο Ποτάμι ελπίζοντας αυτό να συνεχίσει στην πορεία που είχε χαράξει από την ημέρας της ίδρυσής του για τη συγκρότηση ενός μεγάλου, μεταρρυθμιστικού φιλευρωπαϊκού Κέντρου. Εάν αυτό γίνει, θα είμαι στο Ποτάμι. Αν κάποια στελέχη του σπρώχνουν προς την κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια λογική «προοδευτικής διακυβέρνησης» της χώρας, ούτε αυτό το σχέδιο με περιλαμβάνει. Είμαι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ –πιστεύω ότι η λογική του ΣΥΡΙΖΑ που ξέρουμε, του Τσίπρα, του Τσακαλώτου, του Πολάκη, πρέπει να συντριβεί.

Είναι δύσκολο να υπάρξει από εδώ και πέρα το Ποτάμι γιατί σχεδόν αυτοδιαλύθηκε. Με ευθύνη όλων μας. Το Ποτάμι έδωσε πολλές φορές την εντύπωση στον κόσμο ότι προσπαθεί να τα βρει με τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποτελέσει τη διάδοχη κατάσταση του Πάνου Καμμένου και των ΑΝΕΛ. Αυτό δεν είναι αλήθεια, αλλά η εντύπωση δόθηκε. Ετσι, πολλοί πίστεψαν πως ξεροσταλιάζαμε έξω από το Μαξίμου, να μπούμε ως «ψημένοι» στη θέση των Καμμένων, ήδη από το 2015. Δεν είναι εύκολη η συνέχεια για Το Ποτάμι, ούτε ως αυτόνομος χώρος, ούτε σε περίπτωση που ενταχθεί σε ένα άλλο σχήμα. Πρέπει να παλέψουμε για την ανασυγκρότηση του μεσαίου χώρου. Το αντιμετωπίζω ακόμα πολύ αμήχανα και προσπαθώ να σκεφτώ έναν τρόπο αυτό να γίνει. Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα, νομίζω, ότι θα στηρίξουμε κυβέρνηση του πρώτου κόμματος, για να μην υπάρχει ακυβερνησία, μόνο αν έχει ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει μεγάλες ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις.

Εγιναν από όλες τις πλευρές. Το βασικό ζήτημα, όμως, είναι ότι το όλο εγχείρημα έγινε σε λάθος βάση. Για να συγκροτήσουμε έναν χώρο, πρώτα μαζευόμαστε και συμφωνούμε πολιτικά σε δέκα πράγματα, εκλέγουμε τα όργανα, και μετά εκλέγουμε τον επικεφαλής. Δεν κάνουμε το ανάποδο, εκλέγοντας πρώτα έναν αρχηγό που θα κάνει σχεδόν ό,τι θέλει. Αυτό δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα, αλλά με το πώς συγκροτείται ένας χώρος. Ηταν λάθος η συμμετοχή σ’ αυτό το σχήμα χωρίς να εξασφαλιστούν ορισμένες προϋποθέσεις. Οταν βασίζεται στην καλή πρόθεση ή την πρωτοβουλία, κάτι δεν πάει καλά.

Απαντώ ευθέως και κατηγορηματικά: η Δεξιά είναι για τους δεξιούς και εγώ δεν είμαι δεξιός. Αν στην Ελλάδα υπήρχε ένα κόμμα Μακρόν, ένα φιλελεύθερο, προοδευτικό κόμμα, θα ήμουν ήδη εκεί. Στη ΝΔ δεν μπορώ να ενταχθώ. Μπορεί κάποια πρόσωπα της ηγετικής ομάδας να έχουν έναν πιο σύγχρονο, ευρωπαϊκό λόγο, όμως με μια πολύ μεγάλη μερίδα μέσα στο κόμμα, την λεγόμενη «παραδοσιακή Δεξιά», δεν έχω κανένα σημείο επαφής.

Από άποψη αριθμητική δεν έχει πρόβλημα. Και 150 και μία τρίχα να απομείνουν, αντέχει. Δεν πρόκειται κανείς να αφήσει την καρέκλα και την πελατεία. Δεν είναι όμως κυβέρνηση όλο αυτό, και όσο πιο πολύ αντέξει τόσο χειρότερο για τη χώρα. Θα είναι βέβαια καλύτερο για τους διορισμένους, τα ρουσφέτια, τους διάφορους Καρανίκες που προσλαμβάνονται αθρόα σε διάφορους οργανισμούς. Υποσχέθηκαν δικαιοσύνη και ίση κατανομή των βαρών. Τώρα υπογράφουν και ψηφίζουν όσα χειρότερα τούς προτείνουν οι «τοκογλύφοι δανειστές» όπως τους έλεγαν. Δεν εφαρμόζουν αυτά που όντως πρέπει να εφαρμόσουν αλλά κάποια άλλα, πολύ πιο δύσκολα, και τα παρουσιάζουν ως μνημονιακές απαιτήσεις και προαπαιτούμενα.