Ιδού τώρα πώς ο ίδιος… τηρεί όσα λέει –άλλη μια απόδειξη του κλασικού «δάσκαλε που δίδασκες…». Το παλικάρι παρέστη, ως μη όφειλε, και οφείλει, διότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Σοσιαλιστής, ούτε Σοσιαλδημοκράτης, στη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Εκεί λοιπόν, αφού εκθείασε τον… εαυτό του για την επονείδιστη συμφωνία των Πρεσπών, είπε, επί λέξει (σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές):
«Ο κ. Μητσοτάκης και η κ. Γεννηματά έχουν συγκροτήσει ενιαίο μέτωπο πολιτικής υποκρισίας και εθνικιστικού λαϊκισμού. Δημαγωγούν, προσπαθώντας να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες των κομμάτων τους. Η Ιστορία θα δικαιώσει τις προοδευτικές δυνάμεις και στις δύο χώρες που ξεπέρασαν το παρελθόν και συνδιαμόρφωσαν ένα δίκαιο μέλλον».
Λάσπη στον ανεμιστήρα
Το ακόμη σοβαρότερο στην περίπτωσή του, αυτό δηλαδή που κάνει το unfair ακόμη μεγαλύτερο, είναι ότι είπε όσα είπε απούσης της προέδρου Φώφης. Χωρίς εκείνη δηλαδή να μετέχει στη διάσκεψη του PES.
Δεν σεβάστηκε το γεγονός ότι η πρόεδρος της ΔΗΣΥ απουσίαζε από τη συνεδρίαση και της την έπεσε κανονικά, κατηγορώντας την, ψευδώς, ψευδέστατα (!), ενώπιον των υπόλοιπων ευρωπαίων Σοσιαλιστών ότι έχει συγκροτήσει ενιαίο μέτωπο με τον Μητσοτάκη.
Πού; Πότε; Με ποια ευκαιρία το συγκρότησε, απέφυγε επιμελώς να αναφέρει. Γιατί αυτός είναι ο Τσίπρας. Πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα, και άντε μετά να καθαρίσει ο άλλος.
Καίριο λάθος
Αναζήτησα όπως ήταν φυσικό την πρόεδρο Φώφη. Δεν τη βρήκα. Συνεργάτες της μου είπαν ότι δεν πήγε στις Βρυξέλλες να μετάσχει στη σύνοδο. Εμεινε στην Αθήνα. Γιατί δεν πήγε; ρώτησα. «Δεν πήγε απλώς», μου ανέφεραν. «Εχει πάει σε τόσες».
Μπορεί, θα συμπληρώσω, να έχει πάει σε τόσες κι άλλες τόσες. Στη συγκεκριμένη όμως; Γιατί άφησε τον Τσίπρα να κάνει ξένοιαστος πάρτι με τη συμφωνία των Πρεσπών; Και δεν αποτελεί σοβαρή εξήγηση η εκ των υστέρων δικαιολογία ότι «είχε προβλήματα το ΚΙΝΑΛ» και γι’ αυτό δεν παρέστη στη σύνοδο.
Εχω την αίσθηση ότι δέχεται λάθος συμβουλές. Και παίρνει λάθος αποφάσεις. Οπως καίριο λάθος ήταν και είναι ότι αποδέχθηκε την παρουσία του Τσίπρα στις συνόδους του PES και δεν πάτησε εξαρχής πόδι, δηλώνοντας στους συντρόφους της «ή αυτός ή εγώ».
Κάποτε που την είχα ρωτήσει σχετικά, μου είχε απαντήσει ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ αδύναμο πια να επιβάλλει τις απόψεις του στην Ευρώπη».
Μετά να τον δω…
Απούσα η κυβέρνηση
Η αντιπολίτευση πέρασε από την Μάνδρα, έκανε το καθήκον της, μίλησε στους ταλαιπωρημένους κατοίκους, άκουσε τον καημό τους μέσα στα λασπόνερα, μετά έκανε δηλώσεις, φυσικά επικριτικές προς την κυβέρνηση και την περιφερειάρχη Αττικής Ρένα Δούρου, έβγαλε και φωτογραφίες αλλά ώς εκεί. Τα προβλήματα δεν τα λύνει η αντιπολίτευση, τα λύνει η κυβέρνηση. Αυτή έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι. Και η κυβέρνηση είναι για δεύτερη φορά απούσα από τη δοκιμαζόμενη περιοχή (και δεν καλύπτεται η απουσία αυτή όπως είναι φυσικό με μια σύσκεψη, όπως η σημερινή στο υπουργείο Εσωτερικών).
Από τις τελευταίες πλημμύρες είναι ευτύχημα που δεν χάθηκαν άνθρωποι. Αλλά είναι ένα ακατανόητο δυστύχημα ότι οκτώ μήνες από την τελευταία καταστροφική πλημμύρα του Νοεμβρίου του 2017, κατά την οποία χάθηκαν 24 άνθρωποι (24 άνθρωποι μέσα σε λίγη ώρα!!), στην περιοχή δεν έγινε ούτε ένα έργο υποδομής. Ενα έργο που θα βελτιώσει την κατάσταση και θα αποκλείσει επανάληψη της καταστροφής. Αν δεν είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση γι’ αυτό, τότε ποιος είναι; Αναρωτιέμαι.
ΥΓ: Ο Πρωθυπουργός, ο «μπιζιμπόντης» και πολυάσχολος Πρωθυπουργός, θα επισκεφθεί ποτέ την περιοχή; Ή θα κάνει κάποια στιγμή καμιά στάση καθ’ οδόν προς το αεροδρόμιο της Ελευσίνας ενώ θα φεύγει για ένα ακόμη ταξίδι στο εξωτερικό, και για τα μάτια του κόσμου;
Τιμής ένεκεν
Μια παράλειψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να τιμήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, έναν πραγματικό ευρωπαϊστή πολιτικό, που αγωνίστηκε για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, επισήμανε ο Νίκος Ανδρουλάκης. Και την αποτύπωσε σε επιστολή του προς τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι. Τι εισηγείται; Του χρόνου, που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την γέννηση του Ανδρέα, να δοθεί σε μια αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου, τιμής ένεκεν.
Πρόταση μομφής
Οπως είχα ενημερώσει, ύστερα από μια σύντομη συνομιλία που είχα μαζί του, ο Δημήτρης Καμμένος, ο ανεξάρτητος βουλευτής πλέον, προερχόμενος από το κόμμα του συνονόματού του Καμμένου αρχηγού, δεν προτίθεται να παραιτηθεί από τη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής.
Δεν θα διευκολύνει την κατάσταση, όπως του ζητάει απεγνωσμένα ο πρόεδρος Βούτσης και πολύ περισσότερο δεν θα διευκολύνει εκείνον τον πελάτη Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, βουλευτή Παπαχριστόπουλο, να του πάρει τη θέση.
Θα περιμένει να υποβληθεί πρόταση μομφής από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Διότι μόνοι τους οι ΑΝΕΛ δεν μπορούν –είναι μόνο επτά πλέον, και οι υπογραφές που απαιτούνται για την υποβολή μιας πρότασης μομφής κατά αντιπροέδρου της Βουλής είναι 35.
Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι θα γράψουν ο Καμμένος αρχηγός και οι συν αυτώ μια πρόταση μομφής, όπου καθαρά θα αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους πρέπει να καθαιρεθεί ο άλλος Καμμένος, θα τη συνυπογράψουν άλλοι 28 από τους συριζαίους και κάποια στιγμή η πρόταση θα έρθει στην Ολομέλεια, όπου (φαντάζομαι, δεν το ξέρω, το υποθέτω) ο βουλευτή Καμμένος θα έχει έτοιμη μια ωραία βρεγμένη πατσαβούρα να την «εκσφενδονίσει» κατά του αρχηγού του πρώην κομματός του.
«Θέλω να δω τι θα γράψουν στην πρόταση», διατείνεται ο βουλευτής.
Η ΚΟ των ανεξαρτήτων
Βρε βρε κόλπο που πήγε να στηθεί στη Βουλή, προφανώς με κυβερνητική επίνευση –δεν βλέπω κάτι άλλο πίσω από αυτό. Η κυρία Παπακώστα έστειλε επιστολή στον πρόεδρο Βούτση και του δηλώνει ότι μετά την ανεξαρτητοποίηση και του Γιώργου Λαζαρίδη, οι ανεξάρτητοι βουλευτές στη Βουλή πλέον είναι δέκα, άρα μπορούν να συστήσουν Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ωστε η ΚΟ αυτή να έχει όλα τα προνόμια που απορρέουν από τον κανονισμό της Βουλής. Ευτυχώς όμως το πράγμα τελείωσε εν τη γενέσει του με μια δήλωση του Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι δεν μετέχει σε μια τέτοια διαδικασία, διότι δεν μπορεί να συμπορευθεί με τους υπόδικους πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής, τον Μπαρμπαρούση, τον Κουκούτση και τον Μίχο. Και οι δέκα έμειναν εννιά. Θα συστήσω στην κυρία Παπακώστα να περιμένει λιγάκι ακόμη. Σύντομα, πολύ σύντομα, θα γίνουν και χωρίς τον Θεοχάρη δέκα οι ανεξάρτητοι, και ενδεχομένως και ένδεκα…
