Υπάρχουν δύο τρόποι να κυβερνάς. Ο ένας, να βγάζεις ανακοινώσεις για ό,τι συμβαίνει, λες και η δουλειά της διακυβέρνησης είναι να κάνεις εφαρμοσμένη κοινωνιολογία. Ο άλλος, να φροντίζεις ώστε το κράτος να κάνει τη δουλειά του, όταν χρειάζεται το κράτος να κάνει τη δουλειά του.
Από την περασμένη εβδομάδα, λίγες ημέρες μετά τον ξυλοδαρμό του Γιάννη Μπουτάρη, στη Θεσσαλονίκη, βρήκαν ευκαιρία να συντονίσουν τη δράση τους διάφορα αστέρια του ακροδεξιού εξτρεμισμού, με αποτελέσματα λαμπρά: το περασμένο Σάββατο, άγνωστοι ασύλληπτοι τραμπούκοι πέταξαν δύο γκέι στη θάλασσα. Την επόμενη μέρα, ένας ξένος, Πακιστανός, εδάρη ανηλεώς, επίσης από αγνώστους. Προχθές, ομάδα κουκουλοφόρων, που διέφυγαν όλοι, επέδραμε εναντίον καφετέριας στην περιοχή της Ροτόντας ξυλοφορτώνοντας, κατά τις μαρτυρίες, συγκεκριμένα πρόσωπα. Επίσης, βεβηλώθηκε ακόμα μια φορά το μνημείο του Ολοκαυτώματος στην Πλατεία Ελευθερίας, κατά μαρτυρίες από ομάδα που προηγουμένως είχε λάβει μέρος σε αντικυβερνητική διαδήλωση για το Μακεδονικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτό το τελευταίο, μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος ζητεί από τη ΝΔ να καταδικάσει την πράξη –λες και υπήρχε πιθανότητα η ΝΔ, ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα του δημοκρατικού τόξου, να επιδοκιμάζει οποιαδήποτε πράξη βίας ή αντισημιτικού μίσους.
Είναι προφανές ότι όλες οι παραπάνω πράξεις έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι εκδηλώσεις βίας, υποκινούνται από αντιλήψεις μίσους κατά του Αλλου. Πράξεις με ρατσιστικό και ναζιστικό υπόβαθρο. Πιθανόν, να υπάρχουν αιτίες για τα μπουμπούκια του ναζισμού που μιμούνται τα τάγματα εφόδου. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πιστεύει ότι φταίει η ΝΔ, που ανέχεται ή συμμετέχει στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό. Κάποιος άλλος μπορεί να πιστεύει ότι φταίει η ασυδοσία στην οποία έχει παραδοθεί ο δημόσιος χώρος –μέρος του οποίου νέμεται ο Ρουβίκωνας. Και κάποιος τρίτος ότι η ναζιστική ιδεολογία ενθαρρύνεται από την ατιμωρησία που συνεπάγεται η παράταση της δίκης της Χρυσής Αυγής –εξαιτίας της οποίας είναι ελεύθερος ακόμα και ο δολοφόνος του Φύσσα.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η καταδίκη της ναζιστικής βίας είναι εύκολη. Δύσκολο είναι να κάνει τη δουλειά της η Αστυνομία. Ιδού, λοιπόν, η Ρόδος. Αν η κυβέρνηση ενοχλείται από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου στη Θεσσαλονίκη, ας πιέσει τις δυνάμεις καταστολής του κράτους να δουλέψουν: να τα εντοπίσουν και να τα συλλάβουν.
Κυβέρνηση είσαι, κύριε Τζανακόπουλε, δεν είσαι ο Βέλτσος στην πανεπιστημιακή έδρα. Αντί να βγάζεις λόγους, πράττε.
