Τα παλιά τα χρόνια κάθε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου έμοιαζε με άγνωστο Χ. Υπό την έννοια ότι δεν υπήρχε Ιντερνετ, ούτε ποταμός πληροφοριών, ώστε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι θα δούμε. Η αναζήτηση ήταν σε νηπιακό επίπεδο, οπότε οι εκπλήξεις για τους ποδοσφαιριστές έρχονταν παιχνίδι με παιχνίδι. Κι όμως, ακόμη και στις μέρες μας, μπορεί να ξεμυτίσει κάποιος και να νιώσουμε ότι δεν τα γνωρίζουμε όλα. Αυτός ο υψηλόσωμος μπακ της Κολομβίας, ο Γέρι Μίνα, ισοδυναμεί με εύρημα για το σύνολο του Πέκερμαν. Αποδεικνύεται δε ότι μόνο κουτός δεν είναι ο Βαλβέρδε που φρόντισε να τον πάρει στην Μπαρτσελόνα μόλις στα 23 του χρόνια, φέρνοντάς τον από την Παλμέιρας. Σιγά σιγά θα τον δούμε και ασφαλώς θα τον μετρήσουμε στα δύσκολα της Ευρώπης.
Ωστόσο, μια πρώτη άποψη για τον Μίνα τη σχηματίσαμε. Αλλωστε, το βιογραφικό δύσκολα πέφτει έξω. Μαρτυρά πολλά πράγματα. Πριν από το Μουντιάλ, ο κεντρικός μπακ είχε τρία γκολ σε 11 παιχνίδια με την Κολομβία. Τώρα, πρόσθεσε άλλα δύο στη συγκομιδή του ο παίκτης και μάλιστα κρίσιμα, καθόσον άνοιξε το σκορ τόσο κόντρα στην Πολωνία, όσο και χθες απέναντι στη Σενεγάλη. Αυτή η ευχέρεια στο σκοράρισμα τον κάνει πολύτιμο στα χέρια κάθε κόουτς από τόσο νεαρή ηλικία. Ναι, είναι άγουρος, αλλά στα κόρνερ και τα φάουλ όταν πηδά στον αέρα, δύσκολα τον αντιμετωπίζεις.
Το πού θα φτάσει η Κολομβία του Πέκερμαν δεν μπορούμε να το προβλέψουμε με σιγουριά. Κυρίως γιατί μιλάμε για μια φύσει απρόβλεπτη ομάδα, ένα ροκ τιμ που είναι ικανό για το καλύτερο και το χειρότερο. Η τριπλέτα των Κουαδράδο – Φαλκάο – Χάμες είναι δυσεύρετη, ο γκολκίπερ δείχνει σταθερός, ο Μίνα καταπίνει αντιπάλους και οι υπόλοιποι τρέχουν και ενίοτε ζωγραφίζουν στο χορτάρι με τις εμπνεύσεις και τις επιλογές τους.
Εχοντας ξεπεράσει το σοκ της πρεμιέρας (ήττα από την Ιαπωνία), η Κολομβία έκανε το «δύο στα δύο» και πέρασε πρώτη από έναν όμιλο σχετικά ισορροπημένο και γεμάτο παγίδες. Τώρα, το κλειδί είναι το ματς των προημιτελικών. Αν δείξει συγκέντρωση και την απαραίτητη άνοδο φόρμας, όλα μπορούν να συμβούν στο εγγύς μέλλον. Γιατί ο δρόμος είναι σχετικά ανοιχτός και δεν εμφανίζεται κάποιο αχτύπητο όνομα. Το γερό χαρτί είναι πλέον η Κολομβία. Θα αντέξουν το βάρος του φαβορί ποδοσφαιριστές που έχουν μάθει να σκέφτονται και να λειτουργούν διαφορετικά; Εδώ κρύβονται όλα. Συν το στοιχείο του συναπαντήματος με Ευρωπαίους και όχι με ομάδες γνώριμες από τη Λατινική Αμερική.