Πέρα από το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν πήρε απολύτως τίποτα στην άτακτη κατά κράτος υποχώρησή της στο Σκοπιανό, ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της συμφωνίας της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμένου με τα Σκόπια είναι και το εξής: ο Ζάεφ ρωτάει τον λαό, πάει σε δημοψήφισμα. Ο Τσίπρας κι ο Καμένος όχι. Γιατί; Από αυτό και μόνο γίνεται σαφές ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα έχει πια φτάσει σε επίπεδα χαμηλότερα μέχρι και εκείνης των Σκοπίων. Ποια λογική επιτρέπει το δημοψήφισμα στη μία πλευρά και το αποτρέπει στην άλλη για την ίδια διεθνή συμφωνία; Δημοψήφισμα έγινε ακόμα και στα κατεχόμενα της Κύπρου για το Σχέδιο Ανάν. Η σημερινή ελληνική δημοκρατία είναι πιο ελλειμματική ακόμα και από αυτά; Προδήλως είναι.
Ομως ακολούθησαν και άλλες εκπλήξεις. Η πιο εντυπωσιακή είναι η μάχη που στη συνέχεια έδωσε ο Κοτζιάς στις Βρυξέλλες προκειμένου να αρθούν οι αντιρρήσεις της Γαλλίας και της Ολλανδίας για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Σκοπίων και Αλβανίας στην ΕΕ. Εκεί, πλέον, μένει κανείς άναυδος και αναρωτιέται εμφατικά: μα γιατί; Τι είναι αυτό που οδηγεί με τέτοιο ζήλο την ελληνική κυβέρνηση ώστε αφού πρώτα υπογράφει αυτή την εκτρωματική συμφωνία, αφού, στη συνέχεια, καταργεί εντελώς τον ελληνικό λαό την ώρα που ο σκοπιανός έχει λόγο επ’ αυτής, στο τέλος δίνει και διπλωματική μάχη για να ξεπεράσει τις –εν προκειμένω μάλιστα ουσιώδεις και πραγματικές –αιτιάσεις ως προς το ανέτοιμο των δύο χωρών για ένταξη στην ΕΕ; Επειδή λογική εξήγηση και πάλι δεν υπάρχει, ούτε ίχνος, τρία ενδεχόμενα μένουν πλέον ανοικτά: το πρώτο είναι ότι οι άνθρωποι δεν είναι πια με τα καλά τους. Το δεύτερο είναι ότι τους έχει χτυπήσει ο παλιός διεθνικός κομμουνισμός τους και πάλι κατακέφαλα. Και, το τρίτο, είναι να αναρωτηθούμε: τι είδους εργολαβία έχει αναλάβει η Ελλάδα, γιατί και από ποιον;
Το αν έχουν απολέσει νου και λογική είναι δυστυχώς κάτι που δεν μπορεί να απαντηθεί εδώ. Το ότι ξύπνησε μέσα τους όψιμα ο παλιός σκληρός κουμμουνιστής και έχουν μπερδέψει τον διεθνισμό της Μόσχας και του Πολίτμπιρο με εκείνον των Βρυξελλών, δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί. Πιο ισχυρό όμως μοιάζει το τελευταίο: τι εξυπηρετούν, ή τι φαντάζονται ότι εξυπηρετούν;
Κάποιος πρέπει να έχει πουλήσει χοντρό παραμύθι στην (αποδεδειγμένα) υποτακτική κυβέρνηση. Δεν εξηγείται αλλιώς. Οτι δήθεν η Ελλάδα θα κερδίσει αυτό ή το άλλο αν τα δώσει όλα. Και αν, επιπλέον, πρωτοστατήσει να προχωρήσουν και οι ενταξιακές διαδικασίες στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ηδη η κυβέρνηση προτού να δώσει τη μάχη των Βρυξελλών για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, έστειλε αυτοκλήτως επιστολή στο ΝΑΤΟ που έδινε το πράσινο φως της Ελλάδας για έναρξη και των αντίστοιχων στη Συμμαχία. Χωρίς δε να της το ζητήσει από εκεί κανείς! Χωρίς τα Σκόπια να έχουν κάνει καν τα βήματα που ακόμα και αυτή η ολέθρια συμφωνία προβλέπει!
Οι άνθρωποι οφείλουν να δώσουν απαντήσεις –και θα τις δώσουν: είτε εξυπηρετούν άλλους είτε απλώς το νομίζουν. Ομως και τα δύο είναι εξίσου επικίνδυνα. Και τα δύο, εις βάρος της Ελλάδας.
Τελευταία Νέα