Οπως σε κάθε πολιτικό οργανισμό, έτσι και στο Κίνημα Αλλαγής είναι αναμενόμενο να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σε επιμέρους ζητήματα, μικρά ή μεγάλα. Η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων δεν είναι αδυναμία. Αντίθετα, αποτελεί δείγμα δημοκρατικότητας και πολυσυλλεκτικότητας, χαρακτηριστικά απαραίτητα για ένα κόμμα εξουσίας. Αρκεί βέβαια οι διαφορετικές απόψεις να κινούνται εντός ενός κοινά αποδεκτού ιδεολογικοπολιτικού πλαισίου και να υπηρετούν συναποφασισμένες προγραμματικές θέσεις, όπως αυτές που ψήφισε ομόφωνα το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής.
Στα δημοκρατικά κόμματα οι διαφορετικές απόψεις αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές και τα εκλεγμένα όργανα, όπου κατά κανόνα ισχύει η αρχή της πλειοψηφίας και ο σεβασμός της μειοψηφίας. Σε κάθε όμως περίπτωση, και ανεξάρτητα του βαθμού δημοκρατικής οργάνωσης και λειτουργίας, η θέση του πολιτικού φορέα σε κεντρικά ζητήματα δεν μπορεί παρά να είναι μία, την οποία εκφράζει η εκάστοτε ηγεσία του.
Το ίδιο ισχύει και για το Κίνημα Αλλαγής, που αποτελεί ενιαίο πολιτικό οργανισμό με εκλεγμένη ηγεσία από 212.000 μέλη και φίλους της παράταξης, έστω και εάν δεν είναι ακόμα ενιαίο κόμμα. Διαθέτει, όμως, κεντρικά, περιφερειακά και νομαρχιακά όργανα με προσυμφωνημένη σύνθεση, προκειμένου να εξασφαλιστεί στη φάση αυτή η αναλογική εκπροσώπηση όλων των δυνάμεων, ενώ την προηγούμενη Κυριακή, με τις εκλογές στις δημοτικές οργανώσεις, έγινε η απαρχή για τη δημοκρατική συγκρότηση του νέου φορέα από τη βάση.
Η συγκεκριμένη σταδιακή μετάβαση σε ενιαίο κόμμα αποτελεί πρωτόγνωρη πολιτική διαδικασία με ιδιόμορφες δυσκολίες, η οποία επιλέχθηκε ως ο μόνος δρόμος που θα οδηγούσε, όπως οδήγησε, στην ενότητα. Το Κίνημα Αλλαγής δεν αποτελεί, όμως, ομόσπονδο σχήμα αυτόνομων κομμάτων και κινήσεων, όπου το καθένα υποστηρίζει και υπηρετεί τις δικές του επιλογές. Οι όποιες διαφορετικές απόψεις ηγετικών στελεχών ασφαλώς και μπορούν να εκφράζονται δημόσια, χωρίς βέβαια να προϋποθέτουν την αποδοχή τους ως όρο για τη συμπόρευση.
Οι αυτονόητες αυτές παραδοχές δεν μπόρεσαν να προστατέψουν το Κίνημα Αλλαγής από τριγμούς εξαιτίας του Μακεδονικού. Είναι γι’ αυτό ανάγκη, στην ιδιόμορφη μεταβατική φάση που διέρχεται το εγχείρημα του νέου φορέα μέχρι το επόμενο συνέδριο και τη δημιουργία ενιαίου κόμματος, να διασφαλιστεί η ενότητα και να διατηρηθεί η αρχική δυναμική με προσεκτικούς χειρισμούς και υπεύθυνες τοποθετήσεις. Κανείς δεν περισσεύει, ιδιαίτερα όσοι προέρχονται από χώρους εκτός ΠΑΣΟΚ και σηματοδοτούν την υπέρβαση των παραδοσιακών κομματικών χαρακωμάτων. Θα πρέπει όμως να κατανοηθεί πως η μάχη για την ενότητα της Κεντροαριστεράς και την ανανέωσή της σε ιδέες, πρακτικές, πρόσωπα, είναι μια επίμονη προσπάθεια που δεν μπορεί να τελεσφορήσει ούτε εκτός της κοίτης του νέου ενιαίου φορέα ούτε ερήμην της κοινωνικής βάσης της παράταξης.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το βάρος των εσωκομματικών πολιτικών διεργασιών θα πρέπει να μεταφέρεται όλο και περισσότερο στα καταστατικά συλλογικά όργανα, ώστε εκεί να επιτυγχάνεται η επιθυμητή ώσμωση και η δημιουργική συνύπαρξη με διαδικασίες σύγκλισης και συνδιαμόρφωσης θέσεων. Το υφιστάμενο 6μελές Πολιτικό Συμβούλιο, που δεν προβλέπεται από το Καταστατικό, και που δεν μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις, υπήρξε ίσως χρήσιμο στην αρχική φάση για την αναγκαία διαβούλευση και τη συνεννόηση μεταξύ των βασικών εταίρων, αλλά τώρα το Κίνημα Αλλαγής για να δώσει με επιτυχία την κρίσιμη μάχη των επερχόμενων εκλογών έχει πρωτίστως ανάγκη από ισχυρή ηγεσία σε όλα τα επίπεδα.
Ο Γιάννης Τούντας είναι καθηγητής Ιατρικής, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Κινήματος Αλλαγής
