Ζούµε σε µια γιγαντιαία προσοµοίωση κοµπιούτερ όπως αυτό του «Matrix»; Πολλά στελέχη της Silicon Valley πιστεύουν ότι αυτά που βιώνουµε ως πραγµατικότητα, στην ουσία κατασκευάζονται σε κάποιον υπερυπολογιστή. Δισεκατοµµυριούχοι της τεχνολογίας όπως ο Ελον Μασκ της Tesla χρηµατοδοτούν σχετικές έρευνες. Ισως απλά όλο αυτό να είναι η ανάγκη για µια µετα-θρησκεία, έναν θεό που βασίζεται στην επιστήµη. Ούτως ή άλλως, το µέγα ερώτηµα του νοήµατος της ζωής δύσκολα απαντιέται. Ακόµα και στο «Matrix».
Υπήρξε φίλος και συνεργάτης του Αλµπέρ Καµί, ιδρυτής του «Nouvel Observateur». Σε λίγες ηµέρες ο Ζαν Ντανιέλ, αυτός ο ουµανιστής της γαλλικής Αριστεράς, κλείνει τα 98 του χρόνια. Δεν το βάζει κάτω. Συνθέτει τη δική του «ωδή για µια νεκρή Ευρώπη». Αναρωτιέται αν «αυτοί που εµπνέονται από την κληρονοµιά του Χίτλερ και του Μουσολίνι έχουν αντιληφθεί ότι οι γεµάτες µίσος ιδιοτροπίες τους ανήκουν σε άλλη εποχή». Και τονίζει: «Εκείνο που πονάει περισσότερο είναι το λυκόφως της Ευρώπης, µία από τις µεγαλύτερες δηµιουργίες των ανθρώπων από τότε που κατάφεραν να φτιάξουν πολιτισµό».
Εντάξει, καλό ήταν, αλλά δεν θα ανοίξουµε και σαµπάνιες. Ηταν και χρήσιµο γιατί θα αυξηθούν κατά πολύ οι πωλήσεις αυτοκινήτων. Οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία µπορούν πλέον να οδηγούν –µια, µάλιστα, η Ασίλ αλ Χαµάντ, έφτασε να εµφανιστεί στο Γκραν Πρι της Γαλλίας. Οµως υπάρχουν πολλά ακόµα που δεν µπορούν να κάνουν: να παίρνουν αποφάσεις χωρίς την άδεια άνδρα. Να φορούν ρούχα ή µακιγιάζ «που αναδεικνύουν την οµορφιά» τους. Να συνοµιλούν µε άνδρα που δεν είναι συγγενής. Ας αλλάξουν και αυτά και πανηγυρίζουµε µετά.
Πού φυσάει ο άνεµος, Σπύρο Δανέλλη; Τα «πάµε, δεν πάµε» στην κυβέρνηση από τον βουλευτή του Ποταµιού µάς µπέρδεψαν. Το σκέφτηκε µόνος του αυτό ή του το είπανε; Γιατί είπε όλο το σχέδιό του πως Το Ποτάµι θα µπορούσε να συγκυβερνήσει µε τον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι λαγός ή αλεπού; Αν τελικά κάποιοι από Το Ποτάµι στηρίξουν την κυβέρνηση –κάτι που δεν φαίνεται -, θα µπορούσαµε να µιλάµε για ένα «µέτωπο λογικής» όπως εκείνο του ’92; Και, άραγε, µπορεί να υπάρχουν σήµερα κυβερνητικά µέτωπα λογικής;
Θεωρήθηκε η πολιτική έκπληξη της χρονιάς. Η 28χρονη Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ κέρδισε στις προκριµατικές εκλογές των Δηµοκρατικών στη Νέα Υόρκη τον δέκα φορές εκλεγµένο βουλευτή Τζο Κρόουλι. Η Αλεξάντρια στηρίζει όλες τις «αριστερές» προτάσεις: από την περίθαλψη υγείας για όλους έως τη δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση. Ο αντίπαλός της ξόδεψε εκατοµµύρια. Εκείνη νίκησε µε ένα απλό σύνθηµα: «Γυναίκες σαν εµένα δεν προορίζονταν για βουλευτές». Κάποιοι µιλούν για την εξέγερση των ψηφοφόρων. Και αναρωτιούνται εάν οι Δηµοκρατικοί χρειάζονται στροφή στα αριστερά.
Εφαρμοστές φούστες, στενά κορσάζ που αποκαλύπτουν παλλόμενα στήθη. Πολύχρωμες ταινίες στα μαλλιά, σάλια γεμάτα χάντρες, ζώνες ασορτί. Τα ρούχα Μινωιτών και Μυκηναίων μάς περιμένουν στό Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, έτσι όπως τα ανασύστησαν από ευρήματα της Υστερης Εποχής του Χαλκού οι ειδικοί. Βλέπουμε «εανούς» σαν αμάνικες λεπτές πουκαμίσες και χιτώνες –ένα unisex ρούχο, χιλιετίες πριν εφευρεθεί το unisex. Μια βουτιά στη μόδα του προϊστορικού Αιγαίου. Φιλαρέσκεια και χρηστικότητα. Τύφλα να ‘χουν τα σημερινά ντεφιλέ.
Τελευταία Νέα