Αναζήτηση
Εχοντας κατακτήσει στην καριέρα του σχεδόν όλους τους μεγάλους τίτλους και κοουτσάρει τεράστιους παίκτες, μεταξύ των οποίων και τον ΛεΜπρον Τζέιμς, θα πίστευε κανείς ότι ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού Ντέιβιντ Μπλατ δεν θα είχε κάποιο απωθημένο. Και όμως, το έχει αποκαλύψει ο ίδιος και του δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια. Οπως μάλιστα λέει, δεν είναι καν απωθημένο, αλλά το μεγάλο του όνειρο. Ποιο είναι αυτό;
«Μα να κοουτσάρω τον γιο μου και να αποσυρθώ. Ετσι ακριβώς θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου. Αλλωστε νομίζω πως είναι καλύτερος παίκτης από μένα» έχει πει για τον 20χρονο γιο του Ταμίρ Μπλατ, παίκτη της Χάποελ Χολόν αλλά και βασικό στέλεχος της Εθνικής Ισραήλ, που μάλιστα έπαιξε και κόντρα στην εθνική μας ομάδα προχθές στο Τελ Αβίβ.
Αγωνίζεται στη θέση του πόιντ γκαρντ και θεωρείται από τα νέα ταλέντα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ο πατέρας του πάντως επιστρέφει στην αγαπημένη του Ελλάδα, αυτή τη φορά για τους Ερυθρόλευκους, ύστερα από οκτώ χρόνια και τη θητεία του στον Αρη, το 2010.
Πρόκειται για έναν λάτρη της αρχαίας Ελλάδας και της ελληνικής Ιστορίας γενικότερα, ενώ ο αγαπημένος του ήρωας είναι ο Αχιλλέας, χωρίς πάντως να τον έχει διαλέξειεπειδή ο ίδιος είχε αναγκαστεί να βάλει άδοξα τέλος στην μπασκετική του καριέρα ως παίκτης λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού του στον αχίλλειο τένοντα!
Το πρώτο του παιχνίδι ως τεχνικού του Αρη ήταν στο Μαρούσι με την ομώνυμη ομάδα, όπου οι Θεσσαλονικείς είχαν ηττηθεί, και όταν ρωτήθηκε για το γεγονός θυμήθηκε το Παναθηναϊκό Στάδιο, μπροστά από το οποίο είχε περάσει η αποστολή με το πούλμαν πηγαίνοντας προς το κλειστό του Αγίου Θωμά.
«Στον δρόμο για να έρθουμε εδώ είδα το Παναθηναϊκό Στάδιο, εκεί όπου έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Είμαι βέβαιος ότι χρειάστηκε περισσότερο από μία εβδομάδα για να χτιστεί! Εγώ βρίσκομαι στον Αρη εδώ και μία εβδομάδα, συνεπώς έχω πολύ περισσότερο χτίσιμο μπροστά μου» είπε με ψυχραιμία και έδειξε ότι μαζί του περνάνε καλά όχι μόνο οι παίκτες, αλλά και οι δημοσιογράφοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους κάνει τα χατίρια. Κάθε άλλο.
Από ατάκες άλλο τίποτε, λοιπόν, και πώς να γίνει αλλιώς όταν θήτευσε για αρκετό διάστημα δίπλα στον Πίνι Γκέρσον στη Μακάμπι, με τον οποίο είχαν κατακτήσει τη Σουπρολίγκα στο Παρίσι κόντρα στον Παναθηναϊκό το 2001.
Μάλιστα, έπειτα από αυτό είχε αναλάβει χεντ κόουτς στους μόνιμους πρωταθλητές του Ισραήλ, αλλά δεν δίστασε όταν ο γηραιότερος Πίνι Γκέρσον επέστρεψε, να παραμερίσει και να δώσει και πάλι τον πρώτο λόγο και τη θέση τού βασικού προπονητή στον ασπρομάλλη τεχνικό.
Κάτι που τον στοίχειωνε από μικρό ήταν ο αλησμόνητος τελικός των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου το 1972, αφού, όπως έχει πει, σε ηλικία τότε 13 ετών είχε ακούσει με τον πατέρα του από το τρανζιστοράκι στις ΗΠΑ τη νίκη των Σοβιετικών με τον Μπέλοφ και όλα τα συναφή. Είχε βάλει τα κλάματα στο τέλος του αγώνα για την ήττα των Αμερικανών.
Στον ίδιο έλεγαν τότε για τους κακούς Ρώσους, μεγαλώνοντας όμως, όπως είπε, έμαθε ότι δεν ήταν κλοπή και πως οι Ρώσοι δεν ήταν τόσο… κακοί.
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που όχι μόνο τους ανέλαβε, αλλά τους οδήγησε στη γη της επαγγελίας αναδεικνύοντάς τους (για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης) πρωταθλητές Ευρώπης στον αξέχαστο τελικό του 2007 στη Μαδρίτη κόντρα στους γηπεδούχους Ισπανούς, με το καλάθι του Χόλντεν στην εκπνοή, και αργότερα στο ολυμπιακό (χάλκινο) μετάλλιο, το 2012.
Είναι ένας προικισμένος άνθρωπος, Βοστωνέζος που έβγαλε πολύ καλό πανεπιστήμιο (Πρίνστον), δεν κάνει τον ξερόλα και ακούει πάντα τους συνεργάτες του αλλά και τους παίκτες του, τους οποίους έχει τον τρόπο να κερδίζει.
Είχε χαρακτηρίσει καθαρόαιμο άλογο τον Αντρέι Κιριλένκο που παίζει πολύ καλύτερα όταν τρέχει, ελεύθερο και μονομάχο τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη που τον έριχνε στο φιλότιμο, και μάλιστα σε μια εκδήλωση χορηγού του Αρη, με ρολόγια, του είχε πει το αμίμητο (μόλις ο παίκτης παρέλαβε το ρολόι του), πως πλέον δεν θα έχει καμία δικαιολογία να αργεί στην προπόνηση!
Με τον ΛεΜπρον Τζέιμς δεν τα βρήκαν στη διετία που έμεινε στους Καβαλίερς, αλλά υπήρχε γενική κατακραυγή όταν ουσιαστικά τον «έφαγε» με εισήγησή του ο Βασιλιάς της σεζόν και λίγους μήνες αργότερα το Κλίβελαντ πήρε τον τίτλο.
Δεν είναι τυχαίο ότι έφυγε με το κορυφαίο ρεκόρ –τότε –της ανατολικής περιφέρειας (30-11) και ο ιδιοκτήτης της ομάδας Νταν Γκίλμπερτ χάρισε και στον Μπλατ το δαχτυλίδι του πρωταθλητή αναγνωρίζοντας το έργο του, που απλά ολοκλήρωσε τότε ο συνεργάτης του Τάιρον Λου.
Ενας ακόμα μεγάλος του άθλος ήταν η Ευρωλίγκα που πήρε με τη Μακάμπι το 2014 στο Μιλάνο κόντρα στη Ρεάλ, ενώ και φέτος οδήγησε την Νταρουσάφακα στον τίτλο του Eurocup.
Είχε ρίξει ατελείωτο ποδαρόδρομο με τον Γκέρσον στα Φάιναλ Φορ, όταν πήγαιναν στο γήπεδο με τα πόδια λόγω θρησκείας, ενώ στον Αρη είχε πάντα μαζί του έναν ραβίνο από τη Θεσσαλονίκη.
Οπως και να έχει, τόσο από προπονητικής άποψης όσο και από πλευράς ατάκας και συμπεριφοράς, η επόμενη διετία θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και δεν θα πλήξει κανείς.
