«Βγήκαμε πρώτοι αλλά φαίνεται σαν να είμαστε δεύτεροι ή να αποκλειστήκαμε. Εχουμε μεγάλη δέσμευση. Περάσαμε κάποιες περίπλοκες όσο και δύσκολες στιγμές. Πάμε όμως ενωμένοι. Ενωμένοι και όλοι μαζί, βελτιώνοντας κάποια πράγματα που μπορούν να παίξουν μεγάλο ρόλο».
Λίγη ώρα μετά το ματς με το Μαρόκο ο Μάρκο Ασένσιο μίλησε με ειλικρίνεια. Με κυνισμό. «Ναι, είμαστε πρώτοι, αλλά δεν μας αντιμετωπίζουν σαν τέτοιους». Πιθανόν να μην το άξιζαν να είναι πρώτοι. Ισοφάρισαν στο 91′ και χρειάστηκε η ισοφάριση του Ιράν απέναντι στην Πορτογαλία στο 93′ για να είναι η ομάδα του Ιέρο στην κορυφή. Χρειάστηκε και ένα χαμένο τετ α τετ, αυτό του Ταρεμί στο 96′, για να μην είναι το Ιράν στην πρώτη θέση.
Τα πάντα, στον όμιλο, κρίθηκαν από μια κλωστή. Μια πολύ λεπτή κλωστή που εν τέλει έβγαλε τους Ισπανούς πρώτους. Και τους έστειλε πάνω στους διοργανωτές Ρώσους. Αραγε τους αφύπνισε αυτή τους η εικόνα στα τρία πρώτα παιχνίδια τους στη Ρωσία; Τους έκανε να καταλάβουν πως από εδώ και στο εξής τα λάθη απαγορεύονται;
Θα το δείξει το αυριανό παιχνίδι κόντρα στην οικοδέσποινα, η οποία επίσης… προσγειώθηκε απότομα. Μετά την πεντάρα επί της Σαουδικής Αραβίας και την τριάρα κόντρα στην Αίγυπτο, οι Ρώσοι έχασαν την πρωτιά από την Ουρουγουάη. Και μαζί την… έξωθεν καλή μαρτυρία. Το συναπάντημα με την πρωταθλήτρια κόσμου του 2010 μόνο καλά δεν ήχησε στ’ αφτιά των διοργανωτών. Αύριο χρειάζεται υπέρβαση. Αύριο χρειάζεται εκείνο το «κάτι παραπάνω».
Περί υπέρβασης
Ψυχρά μιλώντας, οι Ρώσοι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα αν γινόταν το Παγκόσμιο Κύπελλο θα ήταν ήδη ικανοποιημένοι. Η συμμετοχή τους στους 16 καλύτερους του κόσμου θα ήταν αρκετή. Μπορεί και η υπέρβασή τους. Μέσα στο σπίτι τους, με το τόσο εντυπωσιακό ξεκίνημα, που γέμισε φιλοδοξίες και ελπίδες το κοινό τους και με την Ισπανία να μη δείχνει στα καλύτερά της, ο κόσμος της δικαιούται να ελπίζει. Να ονειρεύεται. Πιθανόν και να… ονειροπολεί.
Είναι πια προβλέψιμοι οι Φούριας Ρόχας
Τα media στην Ισπανία όλες αυτές τις μέρες είναι επικριτικά απέναντι στην ομάδα. Εχοντας ξεχάσει τι συνέβη παραμονές του Μουντιάλ και την αναστάτωση που προκλήθηκε λόγω της ιστορίας με τον Λοπετέγκι, ζητούν από τον Ιέρο να αλλάξει πράγματα. Επί της ουσίας, ζητούν να αλλάξει όλα εκείνα που έκαναν την Ισπανία πιθανότατα την πιο επιτυχημένη εθνική ομάδα την τελευταία δεκαετία.
Ο λόγος; Το γεγονός ότι οι αντίπαλοι μοιάζουν να ξέρουν πια πώς θα τους αντιμετωπίσουν. Μοιάζουν να έμαθαν πώς να σταματήσουν το περιβόητο… τίκι τάκα. Το παιχνίδι με τις πολλές πάσες, το παιχνίδι της υπομονής, με το οποίο η Ισπανία περιμένει τη μία φορά που θα κάνει το λάθος η αντίπαλη άμυνα να βγει από το… καβούκι της.
Ομως η φετινή Ισπανία ούτε τόσο παραγωγική είναι, ούτε τόσο πειστική. Οι έως τώρα αντίπαλοί της μοιάζουν καλά διαβασμένοι. Μελετημένοι σε κάθε συνθήκη που θα τους παρουσιαστεί. Και χτυπούν στην κόντρα επίθεση, όπως ακριβώς έκανε το Μαρόκο στο 2-2 την περασμένη Δευτέρα.
Ισορροπίες
Αλλάζει η συνταγή της επιτυχίας; Δύσκολο. Πώς να δοκιμάσεις κάτι άλλο σε αγώνα… do or die; Πώς να τολμήσει ο Ιέρο να πει στους σταρ της ομάδας πως θα παίξουν διαφορετικά; Αυτά τα πειράματα δεν είναι για να γίνονται εν μέσω Παγκοσμίου Κυπέλλου και ο Ιέρο δείχνει να το γνωρίζει και να μπορεί να το διαχειριστεί, παρά την πίεση που υπάρχει.
