Η ορχήστρα έχει γεμίσει με χακί κασόνια, τοποθετημένα περιμετρικά απέναντι από τη θυμέλη. Στα αριστερά, ένα κανόνι πάνω σ’ ένα κάρο δίνει τον «μιλιταριστικό» τόνο στην εικονογράφηση της παράστασης. Πίσω τους δεσπόζει μια μεγάλη ξύλινη σκηνή που θυμίζει καμένα καλάμια ενωμένα μαζί, κάτω από μια κληματαριά με πλούσια βλάστηση. Εκεί τρυπώνει ο Χορός που καταφθάνει από τις παρόδους εν χορδαίς και οργάνοις μόλις ανάψουν οι προβολείς του θεάτρου, σε μια ξέφρενη πομπή. Κι εκεί μπροστά παίρνει θέση ο Πέτρος Φιλιππίδης αφού κατέβει από τις κερκίδες όπου έκανε την εμφάνισή του, μονολογώντας για την τύχη του, ντυμένος μ’ ένα φαρδύ παντελόνι και μια πουκαμίσα, το κάτω μέρος της οποίας φέρει πιέτες σαν της φουστανέλας. Απ’ τον ώμο του κρέμεται ένα ταγάρι με πλεξούδες σκόρδα και κρεμμύδια.
Ο ηθοποιός ως Δικαιόπολις κέρδισε το χειροκρότημα στους αριστοφανικούς «Αχαρνής», παράσταση που εγκαινίασε τα Επιδαύρια. Περίπου 15.000 θεατές παρακολούθησαν τη σύγχρονη κωμωδία που έστησε την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο ο βετεράνος Κώστας Τσιάνος, επιχειρώντας να ενώσει τις διονυσιακές καταβολές με τα αντιπολεμικά μηνύματα –και τα έμμεσα νοήματα για το σήμερα. Για τον λόγο αυτόν, επέλεξε την ελεύθερη απόδοση του αριστοφανικού λόγου, όπου έβριθαν οι νεωτερισμοί, η γλώσσα της αγοράς και η βωμολοχία. Σε αυτήν συνέβαλαν οι αυτοσχεδιασμοί – λογοπαίγνια του Φιλιππίδη που έβγαζαν γέλιο (ο ίδιος νωρίς νωρίς ακούστηκε να λέει «και η κωμωδία σοβαρό θέατρο είναι»).
Το καθαρά λαϊκό θέαμα που παρουσιάστηκε έδειξε από νωρίς τις «αντιμνημονιακές» του διαθέσεις. Στις πρώτες κιόλας σκηνές ως Δικαιόπολις, ο Φιλιππίδης αγορεύοντας ενώπιον των πρυτάνεων που έπαιζαν μπαρμπούτι και χαρτιά και των πρεσβευτών της πόλης των Αθηνών στην Περσία τόνισε πως αρνείται να ψηφίσει αργομισθίες και Μνημόνια. Οταν δε ο Αμφίθεος (κι ενώ υπήρξε έμμεση αναφορά στη σεξουαλική του ταυτότητα λόγω ονόματος) του πρόσφερε εξαετή ειρήνη, την απέρριψε επειδή μύριζε ΔΝΤ και θεσμούς επί θεσμών.
Μόλις κάνει την εμφάνισή του ο στρατηγός Λάμαχος (Παύλος Χαϊκάλης) με τον ασημένιο θώρακα, κάτω απ’ τον οποίο κρέμεται μια φουστανέλα, ο χλευασμός προς το πρόσωπό του φουντώνει. «Ολοι μαζί τα φάγατε, λαμόγια, κλεφταράδες πολιτικοί» λέει ο Φιλιππίδης. Στο παιχνίδι μπαίνει αργότερα και ο Χορός με τους 14 ηθοποιούς και μουσικούς, ντυμένους ως γεροβλάχους Αχαρνείς, που τραγουδούν για τις ψεύτικες υποσχέσεις με τη μείωση των μισθών και το κόψιμο των συντάξεων «που τάζουν τα λαμόγια για να κλέψουν την ψήφο του λαού», ενώ δεν λείπουν και οι αναφορές στα «περήφανα γηρατειά» του Ανδρέα Παπανδρέου. Η επίκαιρη πινελιά μπαίνει διά στόματος του Μεγαρίτη – Κώστα Κόκλα (ο οποίος θυμίζει τον Γιάννη Βόγλη στο «Κορίτσια στον ήλιο») που φωνάζει τον Δικαιόπολη «Πόλη – Πολάκη».
ΝΕΡΟ ΣΤΗΝ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ. Κατά τ’ άλλα, στιγμές γέλιου χαρίζει ο Δικαιόπολις όταν βγαίνει με την οικογένειά του και ο γιος του Ξανθίας κρατάει έναν φαλλό στα χέρια του διακοσμημένο με λουλούδια. Κατά τη σπονδή στον Διόνυσο οι σεξουαλικές περιπτύξεις υπερτονίζονται με στίχους όπως «φαλλέ μου κατεργάρη, μπήχτη μου και αλανιάρη». Κατά την εξέλιξη της θυσίας, ο Φιλιππίδης βγαίνει να ραντίσει με νερό το κοινό κι αναζητώντας το πρόσωπο της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου στις πρώτες σειρές του κοίλου ρίχνει «αγιασμό» στο κεφάλι και ό,τι νερό είχε απομείνει στην κανάτα του στα πόδια της.
Η διακωμώδηση συνεχίζεται και μέσω των διαλόγων του έργου αποσπώντας πάντως το γέλιο απ’ την πλευρά της υπουργού. Με τον Ευριπίδη (Ιωάννη Παπαζήση) πια επί σκηνής να αναζητά την έμπνευση για τα έργα του στις σαπουνόφουσκες που του κάνει ο βοηθός του μ’ ένα ειδικό πιστόλι, ο Δικαιόπολις ζητάει ένα κουρέλι του να φορέσει, αλλά του επισημαίνει να μην είναι «το σταμουνί που κουβάλαγε η Κονιόρδου στην “Ηλέκτρα”».
Για να γίνει πιο γλαφυρός, βάζει ένα σταμνί πάνω στο κεφάλι του κι αρχίζει να βαδίζει σαν εύζωνος, σε μια αυθεντική κωμική σκηνή.
Το παιχνίδι με την παράδοση, τους λαϊκούς ήρωες, την ελληνική πραγματικότητα και τη διονυσιακή ταυτότητα συνεχίστηκε μέχρι το πέσιμο της αυλαίας. Ο Θηβαίος Τάκης Παπαματθαίου, με προφορά σαν του Μπαρμπα-Γιώργου απ’ τον Καραγκιόζη, κατέφθασε κομίζοντας ένα χέλι με βινίλ ολόσωμη μπλε – μοβ στολή που βγήκε μέσα απ’ το κοφίνι σαν τις κόμπρες που γητεύουν οι Ινδοί. Ενώ ο Δικαιόπολις τη στιγμή του θριάμβου του επί του μπανταρισμένου Λάμαχου στάθηκε στο κέντρο της ορχήστρας με δύο χανούμισσες καταλήγοντας σε μια στιχομυθία με τον Χαϊκάλη του στυλ «Σκάσε – βούλωσέ το», όπως στο βίντεο – παρωδία του παιχνιδιού «Game of love» που ανέβασαν στα social media οι δυο τους προ καιρού.
