Αναζήτηση
Υπουργοί-συκοφάντες I
Δεν είναι μόνο ο Πολάκης που καταδικάστηκε πρόσφατα για συκοφαντική δυσφήμηση του προέδρου των εργαζομένων στο ΚΕΕΛΠΝΟ, αλλά παρότι καταδικασθείς για το ατιμωτικό για δημόσιο πρόσωπο αδίκημα της συκοφαντίας εξακολουθεί να παραμένει στη θέση του ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε. Είναι και δεύτερος υπουργός της κυβέρνησης ο οποίος καταδικάστηκε, και μάλιστα δύο φορές από την ελληνική Δικαιοσύνη, για «συκοφαντική δυσφήμηση», αλλά επίσης εξακολουθεί να παραμένει μέλος της κυβέρνησης. Πρόκειται για τον υπουργό Επικρατείας Χριστόφορο Βερναρδάκη, ο οποίος εισέπραξε προσφάτως μια βαριά καμπάνα: καλείται να καταβάλει 12.000 ευρώ, συν τα δικαστικά έξοδα, στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο, ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που του προκάλεσε συκοφαντώντας τον.
Η υπόθεση ανάγεται στις ταραγμένες ημέρες του 2015, όταν την επομένη του φαύλου δημοψηφίσματος που προκήρυξε ο Τσίπρας (τέτοιες ημέρες ήταν…), ο Βερναρδάκης, ως «βασιλικότερος του βασιλέως», επέλεξε να επιτεθεί στη ΓΣΕΕ και τον πρόεδρό της. Το έκανε με ανάρτησή του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, και προφανώς επειδή θεώρησε το κείμενο ιδιαίτερα επιτυχημένο, το έδωσε προς ανάρτηση και στο left.gr –μη και δεν ενημερωθούν οι οπαδοί του κόμματος για τη γενναία του πρωτοβουλία.
Ιδού τι έγραφε μεταξύ πολλών άλλων ανοησιών, ο σπουδαίος αυτός υπουργός, κατά του προέδρου Παναγόπουλου και της ΓΣΕΕ:
Υπουργοί-συκοφάντες II
Τούτων δοθέντων, ο Παναγόπουλος, όπως ήταν λογικό και φυσικό προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, και το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμόν 1490/2016 απόφασή του καταδίκασε τον Βερναρδάκη ως συκοφάντη. Του επέβαλε δε ποινή 12.000 ευρώ και επίσης να ανασκευάσει κι όλα τα σχετικά.
Ο Βερναρδάκης εφεσίβαλε την απόφαση αυτή και η υπόθεση εκδικάστηκε εκ νέου στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών, το οποίο αναγνωρίζοντας τη βαρύτητα της άθλιας συκοφαντίας εις βάρος του προέδρου της ΓΣΕΕ και του τριτοβάθμιου συνδικάτου, διατήρησε με την υπ’ αριθμόν 157/2018 απόφασή του την ποινή κατά του νυν υπουργού Επικρατείας και τότε αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Και όλα αυτά, γιατί; Τι ήταν εκείνο που πυροδότησε την έκρηξη Βερναρδάκη; Το ότι η ΓΣΕΕ, έντονα προβληματιζόμενη για το πού οδηγείται η χώρα με το δημοψήφισμα είχε εκδώσει σοβαρότατη ανακοίνωση, στην οποία τόνιζε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
«Το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, ο χρόνος διενέργειάς του, η ποιότητα και του περιεχόμενό του “καίγεται” μέσα σε ένα πλαίσιο “τεχνητών διλημμάτων” και “χρονικών ασφυξιών” που μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και διχασμό της κοινωνίας (…) όπως αδιαπραγμάτευτη είναι η θέση μας για τη συνέχιση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρώπη και το ευρώ. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι ψευδεπίγραφο και διχαστικό (…) απαιτούμε εδώ και τώρα την απόσυρσή του».
«Υπαλληλικές υπηρεσίες»
Εχω αναφέρει και άλλοτε ότι μου αρέσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης για την ευθύτητα του λόγου του, για τις θέσεις που εκφράζει και για τον τρόπο που αποτιμά τα γεγονότα, πάντα μέσα στο δικό του ιδεολογικό και αξιακό πλαίσιο. Και με στενοχωρεί πραγματικά που ενώ το παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, η ΛΑΕ του εξακολουθεί να κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Και τα λέει τόσο ωραία. Προσέξτε παρακαλώ απόσπασμα από δήλωσή του σχετικά με το Προσφυγικό: «Ο Αλέξης Τσίπρας από το περίφημο “Go back, κυρία Μέρκελ”, έφτασε στο σημείο όχι μόνο να την προσκυνά αλλά και να σπεύδει στην πρόσφατη Σύνοδο της ΕΕ για το Προσφυγικό να της προσφέρει ανέλπιστη σανίδα σωτηρίας».
Και παρακάτω: «Η ειρωνεία βρίσκεται στο γεγονός ότι την ίδια ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προσφέρει αυτές τις υπαλληλικές υπηρεσίες προς τη Μέρκελ και το γερμανικό κατεστημένο, οι τελευταίοι το ανταποδίδουν με τέταρτο Μνημόνιο, με το ξεπούλημα της Ελλάδας, με το να δένουν χειροπόδαρα τη χώρα μας σε σκληρή λιτότητα μέχρι το 2060 και με μέτρα κοροϊδίας για το ελληνικό χρέος».
Το ψίχουλο έγινε ογκόλιθος
Σε ό,τι αφορά δε τη «μεγάλη επιτυχία» του προέδρου Τσίπρα για τον ΦΠΑ στα πέντε νησιά που «υποδέχονται» τις προσφυγικές ροές, οφείλω να βγάλω εκ νέου το καπέλο στο επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης, και προσωπικά στον Πρωθυπουργό, που πήραν το ψίχουλο και το έκαναν… ογκόλιθο!
Παρακάμπτω το ψεύδος Τσίπρα της (αγαπημένης) κατηγορίας της κυβέρνησης fake news, ότι δήθεν όσο είναι αυτή η κυβέρνηση και αυτός Πρωθυπουργός δεν πρόκειται να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα πέντε νησιά, και στέκομαι σε αυτή καθ’ εαυτή την πραγματικότητα: ότι δηλαδή η αναστολή ισχύει μόλις για έξι μήνες, ώς τις 31 Δεκεμβρίου του 2018!
Ούτε μέρα παραπάνω. Το αναφέρει σαφώς η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που εκδόθηκε, και δεν μπορεί κανείς να βασίζεται σε διαρροές από τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου, ότι εντάξει μην ανησυχείτε νησιώτες μου, μπορεί τώρα να είναι για έξι μήνες, διότι θα συνεχισθεί η αναστολή με αλλεπάλληλες παρατάσεις.
Το αγαπημένο τους παιδί
Στα ακατανόητα της υπόθεσης είναι γιατί ο πρόεδρος Τσίπρας δέχθηκε με τόση ευκολία να επαναπροωθούνται στην Ελλάδα όσοι πρόσφυγες εντοπίζονται στη Γερμανία ή στα σύνορά της με την Αυστρία. Πολλοί διατείνονται ότι έκανε το δώρο στη Μέρκελ επειδή έπειτα από πρωτοβουλία εκείνης πήρε ως αντίδωρο την αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα πέντε νησιά που υποφέρουν από το Προσφυγικό.
Η δική μου άποψη είναι διαφορετική. Εγώ πιστεύω ότι το δώρο Τσίπρα στους Γερμανούς έχει να κάνει όχι μόνο με την (σχετική) επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους, αλλά και την αφειδώλευτη στήριξη που του παρείχαν και του παρέχουν όλο αυτό το διάστημα ώστε να κρατηθεί στην εξουσία. Το αγαπημένο τους παιδί είναι.
Για έναν ΦΠΑ δεν θα ξαλάφρωνε έτσι τη Μέρκελ, παιδιά…
