Αναζήτηση
Η βρετανίδα ποιήτρια Εντιθ Σίτγουελ πάλευε να κρατηθεί στη ζωή, όταν την επισκέφτηκε μια φίλη της. «Πώς είσαι;» τη ρώτησε. «Πεθαίνω. Ομως, κατά τ’ άλλα είμαι πολύ καλά» της απάντησε.
Τη θυμήθηκα με αφορμή την εξέλιξη της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας στα ρωσικά γήπεδα.
Το τίκι τάκα, η κατοχή της μπάλας, ο πυρήνας του ιδεολογήματος του Γιόχαν Κρόιφ και του πνευματικού του γιου Πεπ Γκουαρντιόλα, εξέπνευσε στον αγωνιστικό χώρο του Λουζνικί.
Οι πυλώνες της τακτικής πάνω στους οποίους στηρίχθηκαν οι επιτυχίες της Εθνικής Ισπανίας και της Μπαρτσελόνα, την τελευταία δεκαετία, κατέρρευσαν με εντυπωσιακό τρόπο, ίσως για να μας θυμίζουν ένα «πείραμα» που στην αρχή φάνηκε πως θα κατακτήσει τον κόσμο. Το ποδόσφαιρο όμως είναι κύτταρο της κοινωνίας και εξελίσσεται μαζί με αυτήν.
Τα νούμερα που επιβεβαιώνουν τον θάνατο του τίκι τάκα είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακά. Οι Ισπανοί στο παιχνίδι με τη Ρωσία επιχείρησαν 1.137 πάσες και βρήκαν στόχο 1.029 απ’ αυτές. Ποσοστό επιτυχίας 91%. Πλεονασμός να αναφέρουμε πως πρόκειται για ρεκόρ.
Οταν μία ομάδα επιχειρεί τόσο πολλές πάσες σημαίνει πως οι αντίπαλοι απλά τρέχουν πίσω από την μπάλα. Αυτό το είχε επισημάνει και ο Κρόιφ και παραμένει μια σταθερά. Οι Ρώσοι λοιπόν κάλυψαν 146 χιλιόμετρα. Επίσης ρεκόρ. Εμοιαζαν με γάτες που κυνηγούσαν τη μάλλινη μπάλα. Ισως οι Ισπανοί να το απολάμβαναν που ταλαιπωρούσαν τόσο τους διοργανωτές.
Η κατοχή της μπάλας για την ομάδα του Φερνάντο Ιέρο έφτασε το εντυπωσιακό 74%. Για αγώνα νοκάουτ σε Μουντιάλ, το νούμερο μοιάζει εξωπραγματικό.
Οι Φούριας Ρόχας επιχείρησαν επίσης 15 σουτ, εκ των οποίων τα εννέα κατέληξαν στην εστία, όταν από την αντίθετη πλευρά επιχειρήθηκαν τέσσερα σουτ με μόλις ένα απ’ αυτά στο ισπανικό τέρμα.
Κι όμως. Οι ισπανοί παίκτες από σήμερα ξεκινούν τις θερινές διακοπές τους, οι Ρώσοι συνεχίζουν να ονειρεύονται την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και το χρονοντούλαπο της ποδοσφαιρικής ιστορίας ψάχνει χώρο για να χωρέσει το τίκι τάκα.
