Είναι η νομοτέλεια του ποδοσφαίρου. Ο χρόνος ορίζει το τέλος και το ταλέντο την αρχή. Η επίνευση για την αλλαγή έρχεται φυσιολογικά όπως οι εποχές του χρόνου.
Οταν ο Πελέ βρισκόταν πια στη δύση της καριέρας του, το 1976 ανέτειλε το άστρο του Ντιέγκο Μαραντόνα. Το αστέρι του ατίθασου Αργεντινού έδυε πίσω από τις βρώμικες εξέδρες του Μπομπονέρα όταν πρώτα στην Κρουζέιρο και στη συνέχεια στην Αϊντχόφεν ένας νεαρός Βραζιλιάνος, ο Ρονάλντο, συστηνόταν στον βασιλιά των αθλημάτων για να πάρει σύντομα το προσωνύμιο Το Φαινόμενο. Πίσω από τις φαβέλες του Σάο Πάολο και το γήπεδο της Κορίνθιανς έδυε με νωχελικότητα το άστρο του υπέρβαρου πια Βραζιλιάνου, την ίδια στιγμή που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στη Βαρκελώνη, ένα νέο παιδί από την Αργεντινή μάγευε τα πλήθη. Το όνομά του Λιονέλ Μέσι.
Στο Καζάν, στις 30 Ιουνίου, είδαμε το σπάνιο φαινόμενο της ανατολής του άστρου του Κιλιάν Εμπαπέ και την αρχή της δύσης του φωτεινότερου μέχρι σήμερα αστεριού στον ποδοσφαιρικό ουρανό.
Νομοτέλεια. Οπως η γέννηση και ο θάνατος.
Ο Εμπαπέ είναι το νέο big thing του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ολοι το υποψιαζόμασταν αλλά κανείς δεν ήταν σίγουρος. Αλλωστε πόσοι ταλαντούχοι παίκτες υπάρχουν που μπορεί να θεωρηθούν διάδοχοι των Μέσι και Ρονάλντο; Εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες. Αυτοί που τα καταφέρνουν ωστόσο είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο Εμπαπέ είναι πορφυρογέννητος και καταδικασμένος να ανέβει στον θρόνο.
«Εμπαπέ σουπερστάρ», έγραψε η «Μάρκα». Το «Χρυσό αγόρι», σημείωνε η «Τούτοσπορτ». Τους ίδιους τίτλους είχαν χρησιμοποιήσει οι δύο εφημερίδες και πριν από αρκετά χρόνια για τον Μέσι.
«Το έχω ξαναπεί, ο Κιλιάν Εμπαπέ θα είναι ο επόμενος παγκόσμιος σουπερστάρ του ποδοσφαίρου», έγραψε στο twitter ο Γκάρι Λίνεκερ. Οι παλιοί σταρ συνωστίζονταν για το ποιος θα αποθεώσει τον Εμπαπέ. Ο Φράνκο Μπαρέζι του έδωσε το προσωνύμιο του Ρονάλντο – «Φαινόμενο». Ο Ιαν Ράιτ θυμάται πως στην ηλικία του Εμπαπέ είχε απολυθεί από την Μπράιτον. «Τι ευχαρίστηση να τον βλέπεις. Είναι αναμφισβήτητα ο χειρότερος εφιάλτης των αμυντικών».
Ο Αλβάρο Αρμπελόα τον παρομοιάζει με τον Λουκ Σκαϊγουόκερ του Πολέμου των Αστρων: «Ξέρουμε πως αργά ή γρήγορα θα κυριαρχήσει στον κόσμο, είναι ένα θηρίο!». «Τι παίκτης ο Εμπαπέ! Ταχύτητα, επιθετικότητα, γκολ, άγγιγμα, τεχνική, ψυχραιμία. Δύο γκολ και μία ασίστ. Ενας σουπερστάρ», σχολίασε ο Αλαν Σίρερ. «Διαθέτει τα πάντα. Είναι ένας ολοκληρωμένος επιθετικός στα 19 του» είπε στο BBC ο Ντιντιέ Ντρογκμπά.
Η κούρσα του αιώνα
Τα ίδια σχόλια είχε κάνει πάνω-κάτω και ο νυν προπονητής του Μαρόκου, Ερβέ Ρενάρ, όταν τον είδε για πρώτη φορά πριν από 11 χρόνια. «Ποιο είναι αυτό το φαινόμενο; Θα γίνει ένας από τους καλύτερους», είχε πει.
Πέρυσι, στην πρώτη προπόνηση που έκανε ο Εμπαπέ με την Εθνική Γαλλίας, ο Γκριεζμάν κάθισε σε μια γωνιά του Κλερφοντέν και τον θαύμαζε για τουλάχιστον μισή ώρα. «Από την πρώτη στιγμή που τον είδα είπα “τι παίκτης είναι αυτός;”. Θέλει να δουλεύει και να ακούει συμβουλές». Ο Γκριεζμάν είχε πει και κάτι άλλο που δεν το επανέλαβε μετά το ματς στο Καζάν: «Ο Εμπαπέ είναι ο παίκτης που θα με στείλει στον πάγκο».
Οι Γάλλοι θέλουν να πιστεύουν πως ο Εμπαπέ είναι ο νέος Τιερί Ανρί. Κοινή γραμμή εκκίνησης, η Μονακό, συγκλίνει από αριστερά προς το κέντρο της επίθεσης, είναι ταχύτατος και κυρίως σοβαρός.
Ηταν το πρώτο πράγμα που παρατήρησε πάνω του ο Ανρί, στην πρώτη τους συνάντηση: «Μου έδωσε την εντύπωση πως έχει ένα καλό κεφάλι στους ώμους του. Σκέφτεται. Μιλάμε για παίκτες και πόσο γρήγοροι και δυνατοί είναι αλλά δεν μιλάμε ποτέ για το μυαλό τους. Οταν ντριμπλάρει καταλαβαίνω πως σκέφτεται. Σκέφτεται όταν παίζει, για μένα είναι το πιο σημαντικό πράγμα».
Ο Φλοριάν Τοβάν παρατήρησε πόσο ώριμα συμπεριφέρθηκε ο μόλις 19 ετών και 194 ημερών Εμπαπέ μετά το βαθύ αποτύπωμα που άφησε στο παιχνίδι με την Αργεντινή. «Μετά το παιχνίδι ήταν ήρεμος, δεν άλλαξε στο παραμικρό η συμπεριφορά του. Ειλικρινά, μπράβο για όσα πέτυχε στην ηλικία του σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι».
«Επιβεβαίωσε τα όσα πιστεύουμε γι’ αυτόν» πρόσθεσε ο Γκριεζμάν. «Μην περιμένετε όμως να κάνει τα ίδια πράγματα και με την Ουρουγουάη στα προημιτελικά. Οι Ουρουγουανοί θα δουν το παιχνίδι και θα καταστρώσουν το σχέδιό τους για να τον εξουδετερώσουν».
Ο Μαραντόνα έχει πετύχει «το γκολ του αιώνα» στο παιχνίδι της Αργεντινής με την Αγγλία, το 1986. Ο νεαρός Γάλλος έκανε την «κούρσα του αιώνα». Με ταχύτητα 37 χλμ./ώρα οι συμπαίκτες του τον αποκαλούν πια «37», ενώ ο Τοβάν αναρωτιόταν αν ο Εμπαπέ ήταν σκούτερ. Η μέση ταχύτητα του Γιουσέιν Μπολτ όταν έκανε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα ήταν 37,58 χλμ./ώρα! Ο Γκριεζμάν προτιμά να τον αποκαλεί «Κίκι», αν και γνωρίζει ότι τον ενοχλεί. Ο χρόνος θα δείξει με ποιο προσωνύμιο θα γράψει ιστορία το νέο μεγάλο αστέρι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.