H Γένι Γκονζάλεζ ετοιμάζεται να πάει στη Νέα Υόρκη μαζί με εθελοντές. Για να βρει τα τρία παιδιά της, τον Λέστερον, την Τζαμελίν και τον Ντεγιούν, τα οποία είχαν απομακρύνει από κοντά της πριν από έναν μήνα οι αμερικανοί συνοριακοί φύλακες. Η Γκονζάλεζ είναι από τις ελάχιστες τυχερές. Καθώς οι διαδηλώσεις κορυφώθηκαν το Σαββατοκύριακο στις ΗΠΑ με αίτημα την ένωση γονιών και παιδιών που είχαν διαχωριστεί στα σύνορα, η επανένωση των οικογενειών γίνεται με εξαιρετικά αργό ρυθμό. Παρά την εντολή του δικαστηρίου να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία μέσα σε 30 ημέρες, περισσότερα από 2.000 παιδιά παραμένουν διασκορπισμένα σε 17 πολιτείες, μεταξύ των οποίων 300 στη Νέα Υόρκη. Και οι γονείς τους επίσης βρίσκονται σε διάφορα μέρη της χώρας –σε κέντρα κράτησης.
Πώς θα τους επανενώσουν οι ομοσπονδιακές Αρχές; «Δεν υπάρχει απάντηση για το πώς θα γίνει αυτό με γονείς που κρατούνται» λέει ο Μάριο Ράσελ, διευθυντής των Υπηρεσιών Μετανάστευσης των Καθολικών Φιλανθρωπιών, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που εκπροσωπεί τα παιδιά που στάλθηκαν στη Νέα Υόρκη. Αξιωματούχοι του υπουργείου Υγείας δήλωσαν ότι διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών, αλλά δεν σκοπεύουν να αφήσουν ελεύθερα τα παιδιά όσο κρατούνται οι γονείς τους. Βάσει της πολιτικής «μηδενικής ανοχής» της κυβέρνησης Τραμπ, χιλιάδες μετανάστες κρατούνται και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για παράνομη είσοδο στις ΗΠΑ.
Επικαλούμενοι την πιθανότητα δουλέμποροι να παραστήσουν τους γονείς, αξιωματούχοι δηλώνουν πως θα ελέγχουν εξονυχιστικά όποιον ζητά κηδεμονία των παιδιών, απαιτώντας τα δακτυλικά αποτυπώματα κάθε ενηλίκου της οικογένειας, ακόμα και εάν αυτό καθυστερήσει πολύ την όλη διαδικασία. Η κυβέρνηση αρνείται να αποκαλύψει πόσα παιδιά έχουν ξαναβρεθεί με τους συγγενείς τους από τη στιγμή που ο πρόεδρος Τραμπ με προεδρικό διάταγμα σταμάτησε τον χωρισμό οικογενειών εδώ και μία εβδομάδα.
Η 24χρονη Γιολάνι Παντίλα στάλθηκε σε κέντρο κράτησης στο Σιάτλ. Το μόνο που έχει από τον εξάχρονο γιο της Τζέλσιν είναι η θήκη των γυαλιών του. Από τότε που τους χώρισαν στα σύνορα δεν έχει ιδέα πού βρίσκεται ο μικρός. Της έδωσαν μόνο ένα χαρτί με τον αριθμό του ως παράνομου μετανάστη όταν χωρίστηκαν στο Τέξας, αλλά οι υπάλληλοι της Υπηρεσίας Μετανάστευσης της το πήραν μαζί με το πιστοποιητικό γέννησής του και τα σακίδια με τα πράγματα που είχαν μαζί τους από την Ονδούρα. Ετσι δεν έχει κανένα νόημα να πάρει τηλέφωνο τον ειδικό αριθμό των Αρχών για τις χωρισμένες οικογένειες. Επί πολλές ημέρες δεν γνώριζε κάτι.
«Συνέχεια τον έβλεπα στον ύπνο μου, κάποιες φορές να κινδυνεύει» λέει. «Εκλαιγα μέρα – νύχτα». Τελικά κινητοποιήθηκε η πρεσβεία της Ονδούρας και πριν από λίγες ημέρες την ειδοποίησαν από την υπηρεσία προστασίας ανηλίκων στη Νέα Υόρκη ότι εκεί βρίσκεται ο γιος της. Πότε θα βρεθούν μάνα και γιος; Αγνωστο. Και αν είναι δύσκολο για τη Γιολάντα που βρήκε τον γιο της, ας φανταστούμε πόσο δύσκολο είναι για εκείνους τους μετανάστες που κρατούνται και δεν ξέρουν καν πού βρίσκονται τα παιδιά τους.
