Τις παλιές, ηρωικές ημέρες της Σοβιετικής Ενωσης, οι ξένοι ανταποκριτές προσπαθούσαν να καταλάβουν τους συσχετισμούς της εξουσίας διαβάζοντας τις νεκρολογίες στην Πράβντα. Από τον τρόπο που ήταν γραμμένες, έβγαζαν συμπεράσματα για το ποιος είχε την εύνοια του καθεστώτος, ποιος βρισκόταν σε δυσμένεια, αν η χώρα όδευε προς πιο φιλελεύθερη ή πιο συντηρητική κατεύθυνση.
Κατ’ αναλογία, και σε λιγότερο μακάβριο φόντο, μπορεί κανείς να καταλάβει αν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φορά ευρωπαϊκό ή αντιευρωπαϊκό μανδύα από το πώς συμπεριφέρεται στους εχθρούς που κατά καιρούς έχει κατασκευάσει. Επιτίθεται στον Στουρνάρα; Βαρομετρικό χαμηλό με τις Βρυξέλλες. Υπερασπίζεται τον Γεωργίου; Μέλια με το Βερολίνο.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς μνήμη ελέφαντα για να θυμηθεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε προσπαθήσει λυσσαλέα όσο ήταν στην αντιπολίτευση να αποτρέψει την τοποθέτηση του Στουρνάρα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Στις 30 Μαρτίου του 2014, μάλιστα, είχε φτάσει να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας εναντίον του «κυρίου εκτελεστή του συμβολαίου θανάτου». Εναν χρόνο αργότερα, η Αυγή χαρακτήριζε την ΤτΕ «όργανο κατά της κυβέρνησης». Αλλά και πριν από μερικούς μόλις μήνες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυριζόταν (δημοσίως!) ότι ο κεντρικός τραπεζίτης οφείλει να λειτουργεί «στο πλαίσιο των γενικών πολιτικών που καθορίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο»…
Αυτή η εχθρότητα ποτέ δεν κόπασε. Και ο καβγάς για την προληπτική γραμμή πίστωσης έδωσε ξανά λαβή για δηλητηριώδη σχόλια. Τώρα όμως που ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να ενταχθεί στο «μέτωπο της λογικής», πρέπει μοιραία να πέσουν και οι τόνοι. Η κατάθεση της έκθεσης νομισματικής πολιτικής έγινε σε πολιτισμένο κλίμα, κι ας δήλωσε ο Στουρνάρας ότι μόνο οι πετρελαιοπαραγωγικές χώρες μπορούν αν πετύχουν τα πλεονάσματα που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση. Στο Μαξίμου, άλλωστε, πάντα ήξεραν ότι έχουν ανάγκη τον διοικητή. Οπως ήξεραν και ότι ο διοικητής έχει κατά κανόνα δίκιο στις οικονομικές του επισημάνσεις.
Την εποχή της επαναστατικής αφέλειας, οι Συριζαίοι πίστευαν ότι θα άλωναν τους ταξικούς θεσμούς και θα έφερναν επιτέλους τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα κι ύστερα στην Ευρώπη. Σήμερα γνωρίζουν ότι ο άνθρωπος που βρήκαν στην κεντρική τράπεζα όταν ανέλαβαν την εξουσία θα εξακολουθήσει να είναι στη θέση του και όταν την παραδώσουν. Θεματοφύλακας της νομισματικής σταθερότητας, όπως επιτάσσει ο ρόλος του.
Η μικρή τους παρηγοριά είναι ότι η φρασεολογία τους δεν προσφέρεται πια για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη δική τους στάση απέναντι στην Ευρώπη, αλλά για τη στάση της Ευρώπης απέναντι στην Ελλάδα. Χαρακτηρίζει ο Τσίπρας τον Μητσοτάκη συνοδοιπόρο του Ορμπαν και του Κουρτς; Κάτι δεν πάει καλά στις σχέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τους ευρωπαίους συμμάχους της. Σε σημείο που ο αρχηγός της απευθύνει συστάσεις στον επίτροπο Οικονομικών να είναι πιο προσεκτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του.
Ο Στουρνάρας πάντως το είπε: έχουν κάνει λάθη οι εταίροι μας, αλλά τα περισσότερα τα έχουμε κάνει εμείς.
