Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Brexit αποτελεί το πρώτο θέμα συζήτησης, με τους πάντες να αναφέρονται καθημερινά στη συμφωνία που θα επιτευχθεί με την ΕΕ και στις επιπτώσεις που θα έχει. Ωστόσο η ΕΕ αντιμετωπίζει πολλές άμεσες προκλήσεις για να ασχοληθεί τόσο πολύ με τη Βρετανία. Η ανησυχία της Βρετανίας είναι κατανοητή: όλο και πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι θα δεχθεί πλήγμα μετά την αποχώρηση από την ενιαία αγορά και τη συνοριακή ένωση. Σύμφωνα με νέα έρευνα του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης, η βρετανική οικονομία έχει ήδη συρρικνωθεί κατά 2,1% σε σύγκριση με το εάν οι ψηφοφόροι είχαν επιλέξει να παραμείνει η χώρα στην ΕΕ. Το πλήγμα υπολογίζεται σε 500 εκατ. ευρώ εβδομαδιαίως.
Η έλλειψη πληροφόρησης για τις επιπτώσεις του Brexit κάνει τους επιχειρηματίες να ανησυχούν. Ο πρόεδρoς της Siemens προέτρεψε τους βρετανούς ηγέτες να ξεκαθαρίσουν πώς θα προχωρήσει το εμπόριο με την ΕΕ, η Airbus προειδοποίησε ότι εάν δεν υπάρξει συμφωνία με τις Βρυξέλλες θα αναγκαστεί να αλλάξει τη στάση της, βάζοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας Βρετανών σε κίνδυνο, και η BMW ενημερώνει πως το κόστος θα αυξηθεί. Αρκετοί υπουργοί της πρωθυπουργού Τερίζα Μέι αντέδρασαν έντονα στις προειδοποιήσεις αυτές.
Ωστόσο τι σκέφτεται η ΕΕ για όλα αυτά; Φαίνεται ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν αποδεχθεί πως εμείς οι Βρετανοί τα έχουμε χάσει και εκείνοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Σίγουρα δεν πρόκειται να υπονομεύσουν το δικό τους επιτυχημένο οικονομικό μοντέλο για να μας κάνουν χάρη. Το Brexit θα κάνει σε εμάς πολύ μεγαλύτερο κακό από ό,τι θα κάνει στην ΕΕ.
Εκείνο που θα μπορούσε να πλήξει την ΕΕ –και μάλιστα να την απειλήσει –είναι πλήθος άλλων προκλήσεων, ξεκινώντας από τις απειλές του προέδρου Τραμπ έως την κατάσταση ή ακόμα και την επιβίωση του ΝΑΤΟ, ενός σημαντικού πυλώνα στη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη. Ο Τραμπ προφανώς προτιμά τους δικτάτορες από τους δημοκράτες και δεν έχει κανέναν σεβασμό για τους συμμάχους, ενώ δημιουργεί τεράστια προβλήματα και με τη στάση του για το διεθνές εμπόριο.
Μια άλλη πιεστική πρόκληση για την Ευρώπη είναι το Μεταναστευτικό. Κανένα πολιτισμένο κράτος δεν πρέπει να ακολουθήσει την πολιτική της «μηδενικής ανοχής» που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ χωρίζοντας γονείς από παιδιά. Ωστόσο κάποιοι στην Ευρώπη φαίνεται να πιστεύουν ότι το να υψώσουν φράχτες στα σύνορά τους (Ουγγαρία) ή να κλείσουν λιμάνια για πλοία γεμάτα πρόσφυγες (Ιταλία και Μάλτα) είναι δικαιολογημένο. Αυτή η συμπεριφορά είναι αποδεκτή μόνο από τον Τραμπ και από τους ακροδεξιούς λαϊκιστές της Ευρώπης.
Ωστόσο το να φύγει όλο αυτό το δηλητήριο απαιτεί πολύ περισσότερα από το να μαλώνουν τις ΗΠΑ και να εύχονται να φύγει ο Τραμπ. Μάλιστα, η προσέγγιση κάποιων ηγετών της ΕΕ σε θέματα όπως η μετανάστευση απειλεί να δημιουργήσει συστημικά προβλήματα που θα διαρκέσουν πολύ μετά την αποχώρηση του Τραμπ από τον Λευκό Οίκο. Οσο για τη Βρετανία, έτσι στρώσαμε το κρεβάτι μας. Τώρα πρέπει να αντέξουμε τους εφιάλτες.
Ο Κρις Πάτεν ήταν ο τελευταίος βρετανός κυβερνήτης του Χονγκ Κονγκ και πρώην επίτροπος της ΕΕ για τις εξωτερικές υποθέσεις. Σήμερα είναι πρύτανης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης