Αν σχολιάστηκε χθες κάτι από τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου –πέραν φυσικά όσων απίθανων, προεκλογικού χαρακτήρα, εξήγγειλε ο πρόεδρος Αλέξης –ήταν η απουσία του Καμμένου υπουργού Αμυνας από τη συνεδρίαση.
Πού ήταν ο Καμμένος, οέο; Στη Βουλή, στο γραφείο του, βρισκόταν ο Καμμένος πρόεδρος του κόμματος Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες, έσπευσε να με ενημερώσει σοβαρός «σμπίρος» που διαθέτω σε αυτό το φαντεζί κόμμα.
Τρία – τέσσερα γραφεία παραπέρα από την αίθουσα συνεδριάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, στο γραφείο 111 συγκεκριμένα, στον πρώτο όροφο της Βουλής, βρισκόταν ο πρόεδρος Πάνος, την ώρα που μιλούσε στους υπουργούς του ο (συν)εταίρος πρόεδρος Αλέξης.
Απέφυγε να παραστεί, αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν βρισκόταν σε ανειλημμένη υποχρέωση ούτε εκτός Ελλάδας ούτε εντός Ελλάδας, ούτε καν στο υπουργείο Αμυνας –στην παρασημοφορία πάλι κανενός στρατιωτικού ακολούθου των ΗΠΑ.
Στη Βουλή ήταν. Και είχε απέξω τη φρουρά του, να μην πλησιάσει κανείς –και πολύ περισσότερο οι 20 δημοσιογράφοι που τον περίμεναν να ρωτήσουν ποια η αιτία της απουσίας του από τη συνεδρίαση.
Βέβαια, είχε στείλει στο Υπουργικό τον φίλο μου τον Τέρενς (Κουίκ) με τη Μαρία Κόλλια για να μετριασθεί κάπως ο απόηχος της απουσίας του, αλλά αυτή, όπως και να το κάνουμε, έγινε αισθητή.
Φυσικά η απουσία έγινε επί σκοπώ. Ηθελε να (μας) δείξει ότι αυτός δεν λέει λόγια, ότι έτσι και έρθει στη Βουλή η συμφωνία με τα Σκόπια, θα φύγει από την κυβέρνηση. Αυτός είναι έτοιμος. Αποφασισμένος. Από καιρό. Και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα την απόφασή του. Ο ασυμβίβαστος. Ο αδιάφθορος. Ο αγωνιστής. Ο αταλάντευτος. Ο… «δεν συνεχίζω άλλο», διότι διαβλέπω γέλωτες, και δεν μου αρέσει αυτό…
Μα τι άνθρωποι είστε εσείς, επιτέλους;
Η παλιά φρουρά και ο Σταύρος
Το ερώτημα είναι αν είχε ενημερώσει τον πρόεδρο Αλέξη για την απουσία του. Για πολλούς που θεωρούν ότι όλο αυτό είναι «στημένο», το πιθανότερο είναι ότι θα τον είχε ενημερώσει. Υπάρχουν όμως και ορισμένοι που θεωρούν ότι ο πρόεδρος Πάνος τού κάνει παιχνιδάκια του Αλέξη. Τον παίζει, δηλαδή, κανονικά. Και δεν πήγε στη συνεδρίαση για να μην τον πάρει η κάμερα, την επομένη μόλις που είχε δεσμευθεί ότι θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση εάν φτάσει (ποτέ…) στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών για το Σκοπιανό…
Πάντως έλειπε ο Καμμένος υπουργός Αμυνας και κάπως έτσι βρήκε την ευκαιρία να καθίσει δίπλα στον πρόεδρο Τσίπρα, έπειτα από πολύ καιρό, ο υπουργός Σκουρλέτης, πράγμα το οποίο χαιρετίζω χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη. Τώρα που ζορίζουν τα πράγματα, στην εποχή Σκουρλέτη θα γυρίσει ο αρχηγός –τέρμα τα πειράματα. Επίσης εκατέρωθεν του προέδρου ήταν ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης και ένας ακόμη φίλος από τα παλιά, ο υπουργός Παππάς. Η παλιά φρουρά.
Κατά τη γνώμη μου, ένας από τους δύο αυτούς (Σκουρλέτης – Παππάς) θα δώσει τη θέση του στον επικεφαλής ηγέτη Σταύρο, αν και όταν χρειαστεί να βοηθήσει ο Σταύρος στη διάσωση του «προοδευτισμού» που εκπροσωπούν (λέμε τώρα…) ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ηγέτης του!
Φτιάχνει κλίμα
Αυτός ο τεράστιος ηγέτης που υπόσχεται (και δεν ντρέπεται…) αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 20 ευρώ τον μήνα (όσο κοστίζει, ας πούμε, ένα αυθεντικό Cohiba πούρο –τυχαίο το παράδειγμα…), αλλά δεν λέει τίποτα για τον σφαγιασμό των συντάξεων που μπορεί να φτάσει (η σφαγή) ώς και 350 ευρώ τον μήνα, υπό προϋποθέσεις. Λέξη ο άνθρωπος. Διότι όταν το ρίχνεις στην παροχολογία προεκλογικού χαρακτήρα, χωράνε περικοπές; Δεν χωράνε…
Κατά τα λοιπά, όπως τον άκουσα εγώ, λίγο βιαστικά βέβαια, διότι σε λίγο ξεκινούσε και το Βραζιλία – Μεξικό, προφανώς δεν έχει αποφασίσει ακόμη πότε θα κάνει εκλογές. Αν τις κάνει το φθινόπωρο ή αργότερα. Σίγουρα όμως φτιάχνει κλίμα, διότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου προκύψει και πότε θα σου προκύψει η ευκαιρία.
Μάθημα υπεύθυνης στάσης
Το άσχημο «πέσιμο» που έκανε η κυβέρνηση στον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, επειδή δεν βγήκε στους δρόμους αλλόφρων να πανηγυρίσει για τη «μεγάλη επιτυχία» του Eurogroup της 21ης Ιουνίου, δεν εξέθεσε μόνο εκείνους που το εμπνεύσθηκαν (τα βορβορώδη υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου), αλλά και όσους το αναπαρήγαγαν –εννοώ τα παρακρατικά μέσα με τα οποία συνδέονται. Ο άνθρωπος, σοβαρός όπως είναι, δήλωσε, προς απάντησή τους, ότι η Τράπεζα θα τοποθετηθεί με την ενδιάμεση έκθεσή της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Και τοποθετήθηκε. Χθες. Επισήμως, Ούτε με διαρροές ούτε με αναρτήσεις στο Twitter ούτε με μαξιμαλιστικές δηλώσεις.
Με μια έκθεση, η οποία αναφέρει μεν ότι βραχυπρόθεσμα, και ίσως και μεσοπρόθεσμα, η απόφαση του Eurogroup επιφέρει μια ελάφρυνση, αλλά ο βραχνάς για την ελληνική οικονομία παραμένει και έχει τη μορφή των αυξημένων πλεονασμάτων ώς το 2060, κάτι, λέει, το οποίο δεν το έχουν επιτύχει ούτε οι πετρελαιοπαραγωγοί χώρες (όχι εμείς που δεν παράγουμε ούτε τσιμπιδάκια για τα φρύδια).
Εγώ νομίζω ότι ο Στουρνάρας χθες παρέδωσε μαθήματα υπεύθυνης στάσης σε όλους αυτούς τους τύπους που τον κατήγγειλαν, υποτίθεται, ως «εξαφανισμένο» επειδή δεν είχε αξιολογήσει ως κορυφαίο επίτευγμα την απόφαση του Eurogroup.
Επιτέλους, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας είναι, όχι ο… Καρανίκας να πανηγυρίζει με κάθε ευκαιρία, ακόμη και αν πρόκειται για τις μαύρες, κοντές και με χαλασμένο λάστιχο κάλτσες Τσίπρα…
«Σφάξιμο με το βαμβάκι»
Επίσης πρέπει να πω, δεν ήταν και ωραία ιδέα αυτό καθαυτό το «πέσιμο» στον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Διότι, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την έκθεση, και ειδικά τα συμπεράσματά της, θα καταλάβει ότι ο άνθρωπος που τη συνέταξε είναι ένας πραγματικός μάστορας. Γνωρίζει δηλαδή άριστα την τέχνη τού πώς να χτυπάς μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Θυμάται, ας πούμε, πώς είχαν χυθεί όλοι (οι κυβερνητικοί και οι υπόνομοι) να τον φάνε για τα περί προληπτικής γραμμής στήριξης που είχε πει μετά το τέλος του τρίτου Μνημονίου και δεν την αναφέρει στην έκθεση. Τι κάνει όμως (νιάου νιάου και είναι στα κεραμίδια); Περιγράφει μια πιστοληπτική γραμμή η οποία αφενός αυξάνει το δημόσιο χρέος της χώρας, αφετέρου, ενώ συνοδεύεται από σκληρή εποπτεία και τη ρήτρα της αίρεσης εφόσον δεν τηρηθούν οι δεσμεύσεις, δεν οδηγεί ούτε στην ανταλλαξιμότητα των ελληνικών ομολόγων με μετρητά ούτε στην ποσοτική χαλάρωση που παρέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το οποίο, σε πολύ απλά ελληνικά όλο αυτό, μπορεί να τιτλοφορηθεί με τη φράση «σφάξιμο με το βαμβάκι»…
Τέλος το «τηγάνισμα»
Επιθυμώ να ενημερώσω τον πρόεδρο Βούτση, τον οποίο «τηγανίζει» κανονικά εδώ και ημέρες ο Δημήτρης Καμμένος, ο συνονόματος του Καμμένου αρχηγού, ότι οσονούπω τελειώνει το μαρτύριό του. Σήμερα ή το πολύ αύριο, ο Καμμένος θα του ανακοινώσει ότι παραιτείται από αντιπρόεδρος της Βουλής, διότι, αν καταλαβαίνω σωστά, βαρέθηκε κι αυτός το «τηγάνισμα» του προέδρου –μία από δω και μία από κει και ξανά από την άλλη πλευρά. Ηρθε και κοκκίνισε (από τα νεύρα του πια) ο πρόεδρος Βούτσης, που έχει βρεθεί στη μέση, μεταξύ του Καμμένου βουλευτή και του Καμμένου πρώην αρχηγού του, για το θέμα της αντιπροεδρίας, αλλά όλα καλά. Δεν χρειάζεται να αλλάξει τον Κανονισμό της Βουλής ούτε να προχωρήσει σε πρόταση μομφής κατά του Καμμένου Δημήτρη.
Μα κι αυτός ο Καμμένος, κανένα σεβασμό για τον πρόεδρο, ούτε για το αξίωμα ούτε για την ηλικία του; Δηλαδή τι παράδειγμα δίνει στους υπολοίπους;