«ΛεΜπρον εσείς, Τρελόν εμείς» είπαν οι Γουόριορς απαντώντας στους Λέικερς με μια απροσδόκητη μεταγραφική κίνηση που ανατρέπει δραματικά τα δεδομένα.

Ο ΝτεΜάρκους Κάζινς δεν είναι ακριβώς τρελός, αλλά τρόπον τινά… ημίτρελος και πάντως ιδιόρρυθμος και σαματατζής. Σέντερ ολκής, ο οποίος μπορεί είτε να απογειώσει μια ομάδα στον έβδομο ουρανό, είτε να την προσγειώσει ανώμαλα και ένας παίκτης που θα λιμπιζόταν κάθε προπονητής: προχθές τον λιμπίστηκε ο Στιβ Κερ και ενώ μέχρι τούδε οι Γουόριορς στήριζαν την κυριαρχία τους στην ακαταμάχητη περιφερειακή ισχύ τους, τώρα έβαλαν ένα θηρίο στη μηχανή τους.

Εκεί έγκειται η δραματική αλλαγή στο στυλ το οποίο έχουν καθιερώσει τα τελευταία χρόνια οι Καλιφορνέζοι. Λιγότερο ο Αντριου Μπόγκουτ και πολύ περισσότερο ο Ζάζα Πατσούλια και ο Τζαβέιλ ΜακΓκι αποτελούσαν σχεδόν διακοσμητικά στοιχεία στο ρόστερ τους και πάντως δεν διαδραμάτιζαν ουσιαστικό ρόλο.

Με τον Στεφ Κάρι, τον Κλέι Τόμπσον, τον Κέβιν Ντουράντ και τον Ντρέιμοντ Γκριν (ως ψεύτικο εννιάρι, όπως λένε και στο ποδόσφαιρο) να βαράνε στο ψαχνό, οι Dubs δεν είχαν ανάγκη από έναν φουνταριστό σέντερ, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που σε ολόκληρο τον κόσμο είναι της μόδας το small ball (χαμηλά σχήματα) και οι άμυνες με αλλαγές σε όλα τα σκριν.

Σε αυτό το στυλ παιχνιδιού ο Γκρι δεν είναι απλώς άπαικτος, αλλά πιθανότατα ο καλύτερος χαμηλός… ψηλός του κόσμου! Τούτο το οξύμωρο σχήμα επιβεβαιώνεται αφενός με την κατάκτηση των τριών τίτλων και αφετέρου με το θεαματικό και σαγηνευτικό μπάσκετ το οποίο επ’ ουδενί ο Κερ θα ήθελε να το πλήξει ή ακόμη και να το μεταλλάξει.

Κινδυνεύει άραγε αυτό το μπάσκετ από την παρουσία του θωρηκτού που ελλιμενίζεται από το Σακραμέντο και τη Νέα Ορλεάνη στο Οκλαντ, αλλά λόγω τραυματισμού θα αρχίσει να πλέει από τον Ιανουάριο; Οψόμεθα…

Τελευταία Νέα