Με παρακαταθήκη τις αναμνήσεις τους, αλλά βασικά με ρεαλισμό και χαμηλούς τόνους (όπως έχουν κάνει μέχρι τώρα στο Μουντιάλ), Αγγλία και Σουηδία διεκδικούν σήμερα (17.00, ΕΡΤ1) στη Σαμάρα μια θέση στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Εκεί που έχουν δηλαδή να βρεθούν από το 1990 οι Αγγλοι και από το 1994 οι Σουηδοί. Ομως όσο και αν φαίνεται ακόμα πρόωρο, στο πίσω μέρος του μυαλού τους, περισσότερο οι… δημοσιογράφοι και οι φίλοι της κάθε χώρας, παρά οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές, έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο και ονειρεύονται ακόμα και τον τελικό που έχουν παίξει στο παρελθόν μόλις μία φορά, όταν ήταν διοργανωτές του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Το 1958 στη Στοκχόλμη οι Σουηδοί που είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω στη Βραζιλία του ανερχόμενου τότε παγκόσμιου αστεριού Πελέ και ηττήθηκαν με 5-2. Και το 1966 στο Λονδίνο οι Αγγλοι που, έστω στην παράταση, είχαν κατακτήσει το μοναδικό τους μέχρι σήμερα τρόπαιο, με το 4-2 στην παράταση κόντρα στους Δυτικογερμανούς.
Δεν είναι λίγοι στο νησί αυτοί που παρομοιάζουν τον τεχνικό της Αγγλίας Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ με «κλώνο» του σερ Αλφ Ράμσεϊ, του τεχνικού που οδήγησε τους Αγγλους στον μοναδικό τους θρίαμβο στην Ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κυρίως για τον τρόπο που διαχειρίζεται τους παίκτες του στο ψυχολογικό κομμάτι.
Η χειρότερη βραδιά του
Τέτοιες μέρες, στις 26 Ιουνίου του 1996, η Αγγλία βρισκόταν μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκλησή της μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1966. Φιλοξενούσε στο Λονδίνο τη Γερμανία, στον ημιτελικό (που είχε χαρακτήρα τελικού) του Euro 1996.
H εξαιρετική ομάδα του Τέρι Βέναμπλς έχασε τρομερές ευκαιρίες, ιδιαίτερα στην παράταση, όπου ίσχυε το χρυσό γκολ (αξέχαστη η ευκαιρία του Γκασκόιν που για λίγο δεν πρόλαβε να σπρώξει την μπάλα στην άδεια εστία και να τελειώσει αυτομάτως το παιχνίδι).
Στα πέναλτι οι δύο ομάδες ευστόχησαν στα πέντε πρώτα και στο 6ο έστησε την μπάλα στη βούλα για τους Αγγλους ο σημερινός τεχνικός της ομάδας, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, αλλά ο Αντι Κέπκε τον ψάρεψε αποκρούοντας και διατηρώντας το 5-5, με τον Μέλερ αμέσως μετά να στέλνει τη Γερμανία στον τελικό όπου κατέκτησε και το τρόπαιο.
Ο Σάουθγκεϊτ, μοιραίος εκείνη τη νύχτα, σίγουρα βρέθηκε σε δύσκολη θέση το βράδυ της Τρίτης όταν είδε τον Χέντερσον να εκτελεί ένα δύσκολο πέναλτι και τον Οσπίνα να το αποκρούει. Εκεί «είδε» τον εαυτό του, αλλά για καλή του τύχη το δοκάρι και ο Πίκφορντ έκαναν τη διαφορά και η Αγγλία για πρώτη φορά στην Ιστορία των Μουντιάλ προκρίθηκε στα πέναλτι.
Στην Ιστορία της μόνο μία φορά το είχε κάνει γενικά το 1996 σε εκείνο το Euro στα προημιτελικά με την Ισπανία!
Οι ιδιαίτερα προληπτικοί Αγγλοι βλέπουν σημάδια από το 1966 που ανακαλύπτουν τα ΜΜΕ της χώρας. Οπως τότε έτσι και τώρα 15 παίκτες της αποστολής είναι γεννημένοι στη Βόρεια Αγγλία και 7 στη Νότια (ο Στέρλινγκ έχει γεννηθεί στην Τζαμάικα). Επίσης, οι γενέτειρες του τότε αρχηγού, του εμβληματικού Μπόμπι Μουρ, και του τωρινού, Χάρι Κέιν, απέχουν μόλις επτά μίλια!
Το αποκορύφωμα των Αγγλων είναι πως θεωρούν σημάδι ότι όπως το 1966 (Τζίμι Αρμφιλντ και Τζορτζ Ιστχαμ τότε) έτσι και τώρα δύο παίκτες από την 23μελή αποστολή, ο τρίτος τερματοφύλακας Νικ Πόουπ και ο μέσος Ερικ Ντάιερ (με το δικό του πέναλτι προκρίθηκε η Αγγλία) έχουν σπουδάσει σε ιδιωτικά σχολεία!
Από την πλευρά τους οι Σουηδοί έχοντας πετάξει έξω στα προκριματικά την Ολλανδία, στα πλέι οφ την Ιταλία, στον όμιλο τη Γερμανία και αφού ξεπέρασαν και το Μεξικό και τώρα την Ελβετία (πρώτη της ήττα στα τελευταία 15 παιχνίδια!) δεν φοβούνται τίποτε και ο εξαιρετικός Μάρκους Μπεργκ ονειρεύται να γίνει ο Νικς Λίντχολμ του 1958 (μέλος του περίφημου Γκρε-Νο-Λι, μαζί με τους τρομερούς συμπαίκτες του Γκρεν και Νόρνταλ) ή ο Τόμας Μπρολίν του 1994!
Ισως μάλιστα ήρθε η ώρα και να σκοράρει.