Δεν είναι λίγοι (ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία) αυτοί που έχουν αρχίσει τις συγκρίσεις του Μουντιάλ της Ρωσίας με παλαιότερα για να βγει (δικαίως) ο χαρακτηρισμός της νυν διοργάνωσης ως μιας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών.

Μνήμες από το Μουντιάλ της Ισπανίας (1982), του Μεξικού (1986), της Γαλλίας (1998) ή της Ιαπωνίας – Νότιας Κορέας (2002) έχουν ήδη ξυπνήσει, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μεστή διοργάνωση από όλες τις απόψεις.

Ενα χαρακτηριστικό στοιχείο, για παράδειγμα, που δεν θα το δει κανείς από την τηλεόραση αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό για το ίδιο το τουρνουά και την ομαλότητα της διοργάνωσης είναι η ασφάλεια. Οταν πριν από δύο χρόνια στο Euro της Γαλλίας τα επεισόδια ήταν σε καθημερινή βάση, στη Ρωσία δεν έχει ανοίξει μύτη ούτε από τους Γερμανούς, ούτε από τους Αγγλους, ούτε από κάποιους άλλους, με τη ρωσική αστυνομία –σε συνεργασία και με επίλεκτες δυνάμεις του ρωσικού στρατού –να έχει κάνει εξαιρετική δουλειά.

Το χθεσινό θλιβερό περιστατικό στο Σότσι, που στοίχισε τη ζωή σε έναν 63χρονο Ρώσο και προκάλεσε τον τραυματισμό τριών ανθρώπων (τους παρέσυρε όλους ένα αμάξι) οφείλεται –όπως ανέφεραν στο Ρόιτερ αστυνομικές πηγές –στο γεγονός ότι ο οδηγός αποκοιμήθηκε στο τιμόνι και έχασε τον έλεγχο του οχήματός του και δεν έχει να κάνει με τρομοκρατική ενέργεια ή κάτι παρόμοιο.

Πεμπτουσία

Το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου και στη Ρωσία έχουμε χορτάσει γκολ. Με εξαίρεση το «μπισκότο» Γαλλίας – Δανίας (που όμως δεν τους χρειαζόταν, καθώς από νωρίς έχανε με 2-0 η Αυστραλία από το Περού) στα πρώτα 56 παιχνίδια της διοργάνωσης δεν υπάρχει άλλο 0-0, ρεκόρ που παραπέμπει σε εποχές κυρίως προπολεμικές με πολύ λιγότερες ομάδες και χωρίς την τεχνογνωσία και την οργάνωση που έχουν σήμερα, όχι μόνο τα τεχνικά επιτελεία, αλλά και οι αμυντικοί στη διάθεσή τους για να σταματούν τον αντίπαλο επιθετικό.

Από το 1930 έως και το 1954 είχαμε πάντα γκολ σε όλα τα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά μιλάμε για μόλις 13 ομάδες το 1930 και το 1950 στα γήπεδα της Νότιας Αμερικής (Ουρουγουάη και Βραζιλία), 16 με απευθείας νοκάουτ φάση και μόλις 17 αγώνες το 1934 στην Ιταλία και με 15 ομάδες το 1938 στη Γαλλία. Δεκαέξι ήταν οι ομάδες από εκεί και πέρα σταθερά, αρχής γενομένης το 1954 στην Ελβετία και συνεχίστηκε έτσι αν και στη Σουηδία το 1958 ήρθαν τα πρώτα παιχνίδια χωρίς τέρματα (Σουηδία – Ουαλία και Βραζιλία – Αγγλία) στην ιστορία της διοργάνωσης.

Λευκές ισοπαλίες

Τα 0-0 από εκεί και πέρα άρχισαν να πέφτουν βροχή (4 το 1962 σε 32 παιχνίδια και από 3 –στον ίδιο αριθμό αγώνων –το 1966 και το 1970).

Οταν το 1974 και το 1978 αυξήθηκαν οι αγώνες σε 38 είχαμε 5 και 6 ματς αντίστοιχα χωρίς τέρματα, ενώ η έκρηξη στις λευκές ισοπαλίες ήρθε σε ένα από τα πιο συγκλονιστικά Μουντιάλ, αυτό του 1982, όπου μάλιστα για πρώτη φορά οι ομάδες της τελικής φάσης γίνονταν 24 και είχαμε συνολικά 52 αγώνες. Από τους οποίους οι 7 έληξαν 0-0. Με τις ίδιες ομάδες και αγώνες συνεχίσαμε το 1986 (4 παιχνίδια χωρίς τέρματα), το 1990 (5) και το 1994 (3), ενώ στα δύο πρώτα Παγκόσμια Κύπελλα με 32 πλέον ομάδες και συνολικά 64 αγώνες είχαμε 4 ματς με 0-0 το 1998 και 3 το 2002. Ομως στις τελευταίες τρεις διοργανώσεις (2006, 2010 και 2014) επίσης με 32 ομάδες και 64 αγώνες αυξήθηκαν περισσότερο από ποτέ τα 0-0 (7 κάθε φορά).

Ενώ τώρα μόλις ένα και… συνεννοημένο, γιατί πολύ απλά εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το VAR, το οποίο έδωσε μεγαλύτερη δικαιοσύνη επιτρέποντας να καταλογιστούν και περισσότερα πέναλτι, όπως για παράδειγμα στο Σουηδία – Νότια Κορέα (1-0) όπου αν δεν είχε καταλογιστεί (σωστά) η παράβαση με τη βοήθεια της τεχνολογίας θα είχαμε ένα ωραιότατο 0-0.

Το καινό δαιμόνιο του VAR

Η χρήση του VAR φέρνει επίσης περισσότερο χρόνο στις καθυστερήσεις, όπου έχουμε δει να μπαίνουν εξαιρετικά και κρίσιμα γκολ όπως το νικητήριο της Γερμανίας με τη Σουηδία στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων, το τρίτο και καθοριστικό του Βελγίου με την Ιαπωνία για την πλήρη ανατροπή στο 94′ αλλά και την ισοφάριση της Κολομβίας με την Αγγλία επίσης στο αντίστοιχο διάστημα.

Οι ώρες των αγώνων και (τελικά) οι καιρικές συνθήκες βοηθούν ιδιαίτερα και στη δημιουργία ενός εξαιρετικού κλίματος σε χορτάρι και εξέδρα. Σε αυτό το Μουντιάλ βλέπουμε περισσότερη δικαιοσύνη και θέαμα, έστω εάν την έχουν πληρώσει και πολλά φαβορί και αυτό δίνει ένα άλλο χρώμα.