Οι 8+8 Ελληνες του Θρύλου

Δεν πρόκειται για κάποια τυχαία επιλογή. Αντίθετα, όσα συμβαίνουν στο μεγάλο λιμάνι αυτό το καλοκαίρι δεν είναι κάτι λιγότερο παρά η υλοποίηση ενός άκρως ενδιαφέροντος ποδοσφαιρικού σχεδίου, από εκείνα που μοιάζουν ικανά να αλλάξουν τα δεδομένα. Μιας ιδέας που ξεκινά από την απόφαση του σχηματισμού ενός «ελληνικού» ρόστερ, που θα εγγυηθεί όχι μόνο την «αλλαγή» που οραματίζονται η διοίκηση και ο προπονητής του Ολυμπιακού, αλλά και το μέλλον της ομάδας για τα επόμενα χρόνια.

Στην πραγματικότητα τώρα είναι το χρονικό σημείο που μπορεί κάποιος να μιλήσει πια με διευθύνσεις και ονόματα. Τώρα που επί της ουσίας αυτή η απόπειρα ολοκληρώθηκε, και μαζί κάτι παραπάνω από το 50% – 60% του νέου ρόστερ το οποίο πλέον μοιάζει «κλειδωμένο». Εκείνο το κομμάτι που αφορά την εγχώρια αγορά. Ο πρώτος μεγάλος στόχος σε αυτή την «επανεκκίνηση». Οι Ελληνες, που πλέον τους συναντάς σε όλες τις θέσεις του αγωνιστικού χώρου και που όπως φαίνεται αρκετοί εξ αυτών προορίζονται για ρόλους πρωταγωνιστικούς. Μια πολύ προσεκτική δουλειά που έγινε ήδη, με συνοπτικές διαδικασίες και που πλέον επιτρέπει σε εκείνους που έχουν την ευθύνη του σχεδιασμού να πάνε παρακάτω. Στο επόμενο κεφάλαιο: Να ασχοληθούν με τη διεθνή αγορά.

Τι λέει ώς τώρα ο «ελληνικός έλεγχος» του Θρύλου; Την απόκτηση του περσινού MVP της Σούπερ Λίγκας Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου που προφανώς και ώς τώρα αποτελεί το γεγονός του καλοκαιριού για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Λέει ακόμη την επένδυση στους Γιάννη Μασούρα (ΑΕΛ), Στέφανο Ευαγγέλου (Παναθηναϊκός), Δημήτρη Μάνο (ΟΦΗ). Τη μεγάλη επιστροφή του Γιάννη Φετφατζίδη (Αλ Χιλάλ), τον επαναπατρισμό των Ανδρέα Μπουχαλάκη (Νότιγχαμ), Κώστα Τσιμίκα (Βίλεμ) και βέβαια του Ανδρέα Γιαννιώτη (Ατρόμητος) που έπειτα από δύο σεζόν ξαναφορά τα κόκκινα γάντια με την αίσθηση πως ο καλύτερος τερματοφύλακας της Ελλάδας ανήκει στον Ολυμπιακό. Μια οκτάδα που ήρθε να συναντήσει μιαν άλλη (Φορτούνης, Κούτρης, Ανδρούτσος, Χουτεσιώτης, Μανθάτης, Βρουσάι, Σάλιακας, Βέργος) για τις 13-14 ελληνικές θέσεις του νέου ρόστερ.

Ηλικιακή ανανέωση

Ναι, ξέρουμε, τώρα που τα ονόματα είναι μαζεμένα φαίνεται εύκολο. Προφανώς όμως δεν ήταν. Ο Ολυμπιακός και η μέθοδός του το έκανε να μοιάζει έτσι. Εν έτη 2018 δεν είναι απλή υπόθεση να βρεις ποδοσφαιριστές της εγχώριας αγοράς με «κυβικά» και προσδοκίες που να παραπέμπουν σε πρωταθλητισμό. Ποδοσφαιριστές που άλλοι προορίζονται για πρωταγωνιστές, άλλοι για ρολίστες και όλοι μαζί για τη δημιουργία μιας διαφορετικής αύρας στον Ρέντη. Εκεί όπου, όπως ξεκάθαρα είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης, «όποιος δεν πονάει τη φανέλα, όποιος δεν νιώθει πού βρίσκεται, όποιος δεν σέβεται το ότι μπορεί να εργαστεί στις ιδανικές ποδοσφαιρικές συνθήκες, δεν έχει θέση πια σε αυτό το νέο ξεκίνημα».