Στα γήπεδα του Μεξικού το 1986, οι Κόκκινοι Διάβολοι που εμφάνισε η Αλεπού των Πάγκων, ο Γκι Τάις, ήταν ίσως η πιο χαρισματική γενιά που έβγαλε το Βέλγιο.

Με έναν ογκόλιθο στο τέρμα, τον Ζαν Μαρί Πφαφ (θεωρείται ένας εκ των καλύτερων τερματοφυλάκων που έβγαλε ποτέ το Βέλγιο και ενδεχομένως και η Ευρώπη) και μια πλειάδα αστέρων να τον πλαισιώνουν, με συμπαίκτες του μεταξύ άλλων τον Εντσο Σίφο, τον Γιανς Κέλεμανς, τον Στεφάν ντε Μολ, τον Νίκο Κλάσεν, τα αδέλφια Φράνκι και Λέο βαν ντερ Ελστ, τον Ερικ Γκέρετς, τον Φρανκ Βερκότερεν και τον Ερβιν Βάντεμπεργκ.

Μια υπερομάδα ικανή για μεγάλα πράγματα, αλλά πλήρωνε πολλές φορές την ποδοσφαιρική του αφέλεια. Οπως δύο χρόνια νωρίτερα στο Euro 1984 της Γαλλίας, όπου στον κρίσιμο αγώνα με τους Δανούς για την πρόκριση στα ημιτελικά, προηγήθηκε γρήγορα με 2-0 (Κέλεμανς 26′, Βερκότερεν 39′) αλλά δεν κατάφερε να κρατήσει ούτε την ισοπαλία, με τη Δανία να κάνει την ανατροπή και να φτάνει στην πρόκριση με επική νίκη (3-2 με γκολ του Πρέμπεν Ελκιερ στο 86′).

Στο Μεξικό κόντεψε να την πάθει σε όμιλο με αντιπάλους την Παραγουάη, το Μεξικό και το Ιράκ! Νίκησε με την ψυχή στο στόμα μόνο το τελευταίο (2-1) και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι είχε αλλάξει το σύστημα και πέρναγαν και κάποιοι καλύτεροι τρίτοι. Στους 16 ευνοήθηκε από τα φαλτσοσφυρίγματα του σουηδού ρέφερι Φρέντρικσον και σε ένα επικό παιχνίδι (που όμως έμεινε στην Ιστορία και για τα διαιτητικά εγκλήματα κατά των Σοβιετικών) απέκλεισε στην παράταση την εξαιρετική Σοβιετική Ενωση του Βαλερί Λομπανόφσκι με 4-3 (2-2 ο κανονικός αγώνας).

Επικρατώντας στα πέναλτι της Ισπανίας στα προημιτελικά, έφτασε μέχρι τους τέσσερις, αλλά εκεί πήγε να παίξει στα… ίσια τον Ντιέγκο Μαραντόνα και ο αργεντινός άσος ήταν ασταμάτητος βάζοντας και τα δύο γκολ (το ένα περνώντας το μισό Βέλγιο) του ημιτελικού μέσα σε δώδεκα λεπτά. Οι Βέλγοι πήραν τελικά την 4η θέση σε εκείνο το Μουντιάλ χάνοντας και από τη Γαλλία στην παράταση (4-2) στον αγώνα κατάταξης και αυτή η ευλογημένη γενιά έχασε την ευκαιρία για διάκριση.

Ηρθε η ώρα

Στο Βέλγιο θεωρούν ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για μια άλλη χαρισματική γενιά, προκειμένου να κερδίσει αυτό που δεν μπόρεσε η προηγούμενη, γιατί όχι και το Παγκόσμιο Κύπελλο!

Ναι, μπορεί να ακούγεται ίσως πολύ μεγάλη η προσδοκία τους, αλλά στην ομάδα του Λουκάκου, του Ντε Μπρόινε, του Αζάρ, του Κομπανί, του Φελαϊνί, του Μέρτενς, του Βερτόκεν και του υψηλόσωμου τερματοφύλακα Κουρτουά, η ψυχολογία είναι στα ύψη μετά την πρόκριση επί της Ιαπωνίας και κυρίως με τον τρόπο που έγινε από 0-2 στο 69′, σε 3-2 στο 4ο λεπτό των καθυστερήσεων. Κάτι που είχε να γίνει (ανατροπή από 0-2 σε νοκάουτ φάση Μουντιάλ) από το μακρινό 1970, αν και τότε οι Δυτικογερμανοί είχαν χρειαστεί και την παράταση κόντρα στους Εγγλέζους για να φτάσουν στη νίκη – πρόκριση (3-2) αν και είχαν ξεκινήσει χάνοντας με 2-0.

Τον Μάρτιο του 2016 το Βέλγιο ήταν στην κορυφή της FIFA (Νο 1) και ας είχε αποκλειστεί από την Αργεντινή στα προημιτελικά δύσκολα (1-0) δύο χρόνια νωρίτερα στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Ομως στο Euro του 2016 της Γαλλίας έπεσε θύμα σούπερ έκπληξης, καθώς αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την Ουαλία με ανατροπή (αν και προηγήθηκε 1-0, ηττήθηκε με 3-1).

Ολοι πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα ακόμα και για έναν τελικό, αλλά προέχει η Βραζιλία αύριο το βράδυ.

«Κάθε παιδί που ασχολείται με το ποδόσφαιρο έχει όνειρο να παίξει κάποια στιγμή στο Μουντιάλ απέναντι στη Βραζιλία και αυτό θα το ζήσουμε» τόνισε χαρακτηριστικά ο ισπανός τεχνικός των Βέλγων Ρομπέρτο Μαρτίνεθ.

Στόχος το «μηδέν» στην άμυνα

Το Βέλγιο θέλει για πρώτη φορά να μη δεχθεί γκολ σε νοκάουτ φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς στα 12 παιχνίδια που έχει δώσει στην ιστορία του έχει δεχθεί συνολικά 28 γκολ.

Τελευταία Νέα