Ο Σόλων θεωρείται δημιουργός του θεσμικού πλαισίου της αρχαίας Αθήνας, που ήταν η πρώτη δημοκρατία στον κόσμο. Ο Δράκων, του οποίου το έργο κατήργησε ο Σόλων, έχει εξαφανιστεί από την ιστορική μας μνήμη. Απομένουν μόνο στο λεξιλόγιό μας τα «δρακόντεια μέτρα», που σύσσωμο το φωτισμένο τμήμα της διανόησής μας καταδικάζει.
Οι επόμενες εκλογές θα κριθούν ενδεχομένως από ζητήματα τάξης και νόμου (law and order). Η κυρίαρχη ιδεολογία στη χώρα είναι προοδευτική. Η κυβέρνησή μας είναι αριστερή με κάτι λίγο από Ακρα Δεξιά, αλλά εν πάση περιπτώσει και αυτή «της προόδου». Πολύ θα ήθελε ο Τσίπρας και η τσογλανοπαρέα του να συζητήσουμε αποκλειστικά το αποβλακωτικό θέμα των σκανδάλων και της διαφθοράς. Αυτό το έργο όμως παίχτηκε ήδη. Οι ψηφοφόροι απεχθάνονται να είναι στο ίδιο έργο θεατές. Η οικονομική πραγματικότητα, ακόμα και αν βελτιώνεται, δεν προλαβαίνει να βελτιωθεί αισθητά μέχρι τα συνταγματικά όρια της τετραετίας.
Για έναν πολίτη, που δεν έχει προκαταλήψεις, οι νόμοι και η εφαρμογή τους ωφελούν την πλειοψηφία και όχι τις οικονομικές, ιδεολογικές ή κομματικές ολιγαρχίες. Στα φιλμ του ιταλικού νεορεαλισμού, πίσω από τους δικαστές υπήρχε πάντα μια ευδιάκριτη επιγραφή: «La legge è uguale per tutti» (Ο νόμος είναι ίσος για όλους). Αυτό ήταν για να θυμούνται οι αποβλακωμένοι χωρικοί της Νότιας Ιταλίας, που έβγαιναν μόλις από τον φασισμό και μια συντριπτική ήττα, ότι υπήρχε και άλλου είδους κράτος και ότι η δημοκρατία παρείχε και σε αυτούς δικαιώματα.
Προοδευτικός λοιπόν είναι κάποιος που θέλει όχι μόνο να υπάρχει ο νόμος αλλά και να τηρείται. Να εφαρμόζεται προς πάσα κατεύθυνση και οι δικαστές να είναι άψογοι, άμεμπτοι και να μην υπόκεινται σε πιέσεις πολιτικές, δημοσιογραφικές ή άλλες.
Ο Ρωμιός είναι κατσαπλιάς. Εχουμε αφιερώσει άλλο άρθρο μας στην ανάλυση της δημιουργίας μέσα σε μια πολυτάραχη ιστορία αυτής της προσωπικότητας. Ενα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της σαγηνευτικής φυσιογνωμίας είναι η χωρίς μέτρο αυτοπεποίθηση. Αυτό σημαίνει ότι για λόγους ανύπαρκτους πολλές φορές, ελπίζει πάντα ότι θα τη γλιτώσει και δεν θα τιμωρηθεί αν και παραβίασε τον νόμο. Μικρές όμως ποινές δεν λειτουργούν γιατί ο παρανομών δεν έχει παιδεία, αγωγή, καλλιέργεια και αυτογνωσία. Ετσι, ελπίζει ότι θα τη γλιτώσει και ότι, αν παρ’ ελπίδα καταδικαστεί, θα το παλέψει. Είχαμε σε προηγούμενο άρθρο μας υποστηρίξει την αρχή της μηδενικής ανοχής για να διατηρηθεί η πόλη καθαρή και να προστατέψουμε τα μνημεία μας από τους απαίδευτους και κακομαθημένους νεαρούς που ασχημονούν εις βάρος της Αθήνας. Η ύπαρξη όμως ενός θεσμικού πλαισίου που θεσπίζεται δεν έχει νόημα αν δεν συνοδεύεται από αποτελεσματικά όργανα ελέγχου και διαδικασίες εφαρμογής των ποινών.
Ας θυμηθούμε λιγάκι και εκείνον τον κακομοίρη τον Δράκοντα που χάθηκε στα βάθη των αιώνων. Και ειδικότερα για τη Δικαιοσύνη. Αποτελεί την τρίτη εξουσία. Δεν υπόκειται στις δύο άλλες και έτσι λειτουργεί η δημοκρατία. Η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη διοικείται όμως από την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή την κυβέρνηση. Μέσα στα πλαίσια νομικού πλαισίου θεσπίζεται από τη νομοθετική εξουσία, δηλαδή τη Βουλή. Ας επιβληθεί έγκαιρα πλαίσιο απονομής της δικαιοσύνης και ας απομακρυνθούν τάχιστα οι ακατάλληλοι με μια διαδικασία που λέγεται επαγγελματική αξιολόγηση. Δικαιοσύνη, τάξη και ασφάλεια είναι προϋποθέσεις για να διακινδυνεύσει ένας επενδυτής το κεφάλαιό του κάνοντας επενδύσεις σε συγκεκριμένη χώρα. Με άλλα λόγια είναι προϋποθέσεις της ανάπτυξης.