Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή έκρυβε μια παγκόσμια πρωτοτυπία.
Ο Πρωθυπουργός παραπονέθηκε ότι η αντιπολίτευση εξέλεξε άλλον αρχηγό από εκείνον που προτιμούσε ο ίδιος. Κι εξήγησε κυνικά ότι προτιμούσε τον άλλον επειδή «θα έβαζε πλάτη» στην κυβέρνησή του.
Ανήκουστα πράγματα. Δεν θα ρωτήσω πού το ξέρει –αυτό μάλλον θα πρέπει να το ρωτήσει ο Μεϊμαράκης.
Αλλά ένας Πρωθυπουργός που ονειρεύεται να ελέγχει την αντιπολίτευση είναι ένα αδιανόητο είδος Πρωθυπουργού.
Τουλάχιστον σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας!
Αναρωτιέμαι όμως αν όλα αυτά διατηρούν κάποια σημασία. Η κοινωνία έχει διαμορφώσει γνώμη. Εχει αξιολογήσει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Η χθεσινή δημοσκόπηση της MRB επιβεβαίωσε με τη σειρά της όσα ξέραμε κι από τις προηγούμενες.
Να μη σταθώ στο προβάδισμα της ΝΔ. Οι 9,8 μονάδες σε πρόθεση ψήφου φτάνουν (χωρίς την «αδιευκρίνιστη») περίπου στις 12-14 μονάδες όπως δίνουν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Να μη σταθώ στην αντοχή του ΚΙΝΑΛ που έρχεται καθαρά τρίτο με 8,9% –παρόλο που η μέτρηση έγινε τις μέρες του καβγά με τον Θεοδωράκη…
Να σταθώ στην κοινωνία.
Ξέρετε τι λένε οι άνθρωποι; Το 86,4% πιστεύει ότι τα πράγματα πάνε «άσχημα». Το 87,2% θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση είναι «κακή».
Και μόνο το 2% πιστεύει ότι τα πράγματα πάνε «καλά». Το 2% –ούτε καν το παλιό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν βλέπω πολύ ενθουσιασμό για την κυβέρνηση.
Οσο λοιπόν άκουγα χθες τον Πρωθυπουργό να περιαυτολογεί αναρωτιόμουν ένα απλό πράγμα: έχει καταλάβει τι συμβαίνει ή ζει με παραισθήσεις;
Διότι αν έχει καταλάβει, προφανώς μας κοροϊδεύει. Δεν θα είναι η πρώτη φορά.
Αλλά αν δεν έχει καταλάβει, τότε τα πράγματα είναι επικίνδυνα.
Ακόμη περισσότερο όταν ακούω διαφόρους αφελείς να ισχυρίζονται ότι «ο Τσίπρας άλλαξε». Δεν ξέρω πώς προκύπτει.
Σε ό,τι με αφορά έχω την αίσθηση ότι δεν άλλαξε καθόλου. Απλώς λέει άλλα πράγματα από εκείνα που έλεγε και τα οποία είναι κατά κανόνα αντίθετα από όσα έχει πει.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι άλλαξε.
Φάνηκε χθες όταν με βαρύγδουπο ύφος μπέρδευε μεγέθυνση με ανάπτυξη, πτώση με τάση, μελέτη βιωσιμότητας χρέους με αναλογιστική μελέτη.
Φάνηκε στο Σκοπιανό όπου πάλι νόμιζε ότι θα στήσει κάποια κομπίνα και την πάτησε.
Φαίνεται στις περικοπές των συντάξεων που η δική του κυβέρνηση ψήφισε και τώρα κάνει τον ανήξερο που κατάλαβε τον λογαριασμό.
Φαίνεται καθημερινά στη δράση του παρακράτους και στις μεθοδευμένες επιθέσεις κατά των αντιπάλων του.
Λυπάμαι αλλά το βασικό προτέρημα του Πρωθυπουργού είναι ότι παραμένει ίδιος κι απαράλλαχτος.
Πράγμα που αποτελεί άλλωστε και το μεγάλο ελάττωμά του.
Τελευταία Νέα