Ο «Κλεισθένης» είναι ένα νομοσχέδιο που θα οδηγήσει τους δήμους σε ακυβερνησία και τη λειτουργία σημαντικών δημοτικών υπηρεσιών, τις οποίες απολαμβάνουν καθημερινά εκατομμύρια πολίτες σε κρίσιμους τομείς της ζωής τους, σε παράλυση.
Σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση, καθιερώνεται για πρώτη φορά ένα αλλοπρόσαλλο εκλογικό σύστημα. Αλλού εισάγεται η απλή αναλογική για την ανάδειξη των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων. Κι αλλού το πλειοψηφικό σύστημα.
Ομως ο παραλογισμός δεν σταματά εδώ. Ενώ ο δήμαρχος θα εκλέγεται με απόλυτη πλειοψηφία και με ευρεία δημοκρατική νομιμοποίηση, θα καλείται στη συνέχεια να ασκήσει διοίκηση συναλλασσόμενος καθημερινά με ένα κατακερματισμένο Δημοτικό Συμβούλιο. Στο οποίο θα μπορεί να εκλεγεί «κάθε καρυδιάς καρύδι», αφού δεν προβλέπεται πλαφόν για την είσοδο μιας παράταξης.
Ουσιαστικά ανοίγει κερκόπορτα για να αποκτήσουν πρόσβαση στα θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης οι «δυνάμεις των άκρων», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα των τοπικών κοινωνιών.
Ολοι όσοι έχουν ασκήσει διοίκηση αντιλαμβάνονται το περιβάλλον που θα διαμορφωθεί στο άμεσο μέλλον στη διαδικασία για τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, που αφορούν από την ψήφιση του προϋπολογισμού ή του τεχνικού προγράμματος ενός δήμου. Μέχρι την ψήφιση της δαπάνης για την εκτέλεση ακόμη και του πιο μικρού έργου.
Καθώς και οι συνακόλουθες επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πολιτών.
Από τη μια συναλλαγές κάτω από το τραπέζι κι αδιαφάνεια.
Κι από την άλλη, αδυναμία να εφαρμοστεί στην πράξη ένα πρόγραμμα, το οποίο επιθυμεί η πλειοψηφία των πολιτών μιας τοπικής κοινωνίας που εξέλεξε τον δήμαρχο για να το υλοποιήσει.
Αλλά δεν είναι το εκλογικό σύστημα το μεγαλύτερο πρόβλημα του «Κλεισθένη». Ακόμη μεγαλύτερο είναι η συνολική αντίληψη που εκφράζεται μέσα από αυτό, ως προς τον ρόλο της Αυτοδιοίκησης.
Είναι η άρνηση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στη λειτουργία του κράτους.
Η εμμονή σε ένα σύστημα που χρεοκόπησε.
Η άρνηση να προωθήσει την αποκέντρωση και τη μεταβίβαση πόρων, αρμοδιοτήτων κι ευθυνών, από το κεντρικό κράτος προς τα κάτω, προς την Αυτοδιοίκηση. Να εφαρμόσει ένα μοντέλο που οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες βρίσκονται στον θεσμό που είναι πιο κοντά στον πολίτη.
Αυτό είναι το μοντέλο που εφαρμόζουν οι χώρες των οποίων οι κοινωνίες και οι πολίτες ευημερούν. Ομως ο «Κλεισθένης» δεν έχει ως στόχο την ανάπτυξη της χώρας και την ευημερία των πολιτών.
Εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο μικροκομματικές σκοπιμότητες. Θέλει να διασφαλίσει στο μέλλον την παρουσία του σημερινού βασικού κυβερνητικού εταίρου στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Μειοψηφική έστω παρουσία, αλλά με μεγαλύτερες δυνατότητες παρέμβασης.
Δεν προωθεί αλλαγές που βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών. Δεν δημιουργεί συνθήκες για ανάπτυξη, προσέλκυση επενδύσεων και δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
Η Ελλάδα για να πάει μπροστά χρειάζεται ισχυρούς δήμους.
Γιατί αν διαλυθούν οι δήμοι, θα διαλυθούν οι ζωές μας.
Ο Γιώργος Πατούλης είναι πρόεδρος ΚΕΔΕ και δήμαρχος Αμαρουσίου
Τελευταία Νέα