Κοντά στα απίθανα που λέγονται στη χώρα ακούσθηκε κι αυτό. Οι ροές των μουσουλμάνων που κατακλύζουν την Ευρώπη σαν παράνομοι μετανάστες ή «πρόσφυγες» λέχθηκε πως αποτελούν θύματα του νεοφιλελευθερισμού.
Για να συμβαίνει αυτό θα έπρεπε ο νεοφιλελευθερισμός να κάνει σοβαρές διακρίσεις ανάμεσα σε διαφορετικές πλευρές της ισλαμικής πίστης. Διότι η αναβίωση της αρχαίας διαμάχης Σουνιτών και Σιιτών προκάλεσε τις αιματηρές συγκρούσεις που οδήγησαν στις πληθυσμιακές μετακινήσεις. Τέτοιες όμως διακρίσεις δεν κάνει η οικονομία της αγοράς. Σιίτες και Σουνίτες ανέκαθεν συγκρούονταν ανεξαρτήτως οικονομικών συστημάτων κάτω από τα οποία ζούσαν.
Υπήρξαν όμως νεοφιλελεύθερα καθεστώτα που προκάλεσαν (λόγω οικονομικής καχεξίας και δυστυχίας) στις χώρες προέλευσης των ανθρώπων αυτών τη μαζική αυτή έξοδο; Αντίθετα, παντού σχεδόν στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και την Ασία απ’ όπου χιλιάδες πολίτες ξεκίνησαν για τη Δύση (κατ’ εξοχήν κοντύτερα ευρισκόμενη σε νεοφιλελεύθερες πρακτικές) τα κράτη «μαύρες τρύπες» ακολουθούν συνταγές οικονομικού αυταρχισμού ή πρωτόγονου σοσιαλισμού.
Μήπως όμως είναι η καπιταλιστική Δύση που προκάλεσε τις σχετικές αναταράξεις; Για το μόνο που μπορεί η Δύση γενικότερα να κατηγορηθεί είναι πως σταμάτησε τις παρεμβάσεις στις χώρες αυτές κι άφησε τους λαούς ελεύθερους να αναπτύξουν την ιδιαίτερη προσωπικότητά τους. Ακόμα και οι σχετικά πρόσφατες στρατιωτικές αναμείξεις, των ΗΠΑ κυρίως αλλά και όχι μόνο, αποσκοπούσαν στην εγκαθίδρυση μεγαλύτερης λαϊκής κυριαρχίας. Που οδήγησε βέβαια σε περισσότερο κι εντονότερο Ισλάμ!
Μόλις φεύγει το προστατευτικό κάλυμμα που διατηρεί τους λαούς αυτούς περιορισμένους στα πλαίσια στρατιωτικών αυταρχικών καθεστώτων, αυτό που προκύπτει είναι ο ακραίος τζιχαντιστικός Ισλαμισμός. Πού βρίσκονται λοιπόν νεοφιλελεύθερες ευθύνες για τη μοίρα τους;
