Πήραν λεφτά από τη Novartis;

Την υπόθεση την ανέδειξαν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης χθες στη Βουλή, αλλά πέρασε ολίγον «άκαπνη» διότι κυριάρχησε στα Μέσα η οξύτατη σε χαρακτηρισμούς και περιεχόμενο συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Αφορά την αμαρτωλή Novartis. Αυτή την ίδια τη Novartis που σύσσωμη η κυβέρνηση του προέδρου Τσίπρα και του Καμμένου (συν)εταίρου αποκαλούσαν «ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους».

Αυτή λοιπόν η τρισκατάρατη και απόκληρη της κοινωνίας Novartis, στην ποδιά της οποίας σφάχτηκαν παλικάρια και παλικάρια (πρώην πρωθυπουργοί, πρώην υπουργοί κ.λπ. κ.λπ.) απ’ ό,τι φαίνεται δεν είναι και τόσο αποσυνάγωγος με τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η κυβέρνηση. Αντιθέτως, όπως διαπιστώνει κανείς φυλλομετρώντας το τεύχος με αριθμ. 92/24-5-2018 της freepress έκδοσης «Πρακτορείο» του ΑΠΕ-ΜΠΕ, υπάρχουν δύο ολοσέλιδες καταχωρίσεις της πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρείας, η οποία μονοπωλεί εδώ και μήνες την πολιτική σύγκρουση κυβέρνησης – αντιπολίτευσης.

Συγκεκριμένα, στη σελίδα 23 υπάρχει μια κανονική διαφημιστική καταχώριση με τίτλο «Changing the practice of medicine», ήτοι «Αλλάζοντας την πρακτική της φαρμακολογίας», ενώ στη σελίδα 27 του ίδιου τεύχους υπάρχει ένα ωραιότατο «γκρίζο» άρθρο (γκρίζο λέμε στη γλώσσα μας οι δημοσιογράφοι ό,τι αποτελεί έμμεση διαφήμιση) υπό τον τίτλο «Νέα κλινική μελέτη για την αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα».

Εννοείται ότι σε αυτά τα «γκρίζα», τα οποία πληρώνει ο διαφημιζόμενος, αυτοαποθεώνεται –με τον παρά του, ό,τι θέλει λέει, ό,τι θέλει γράφει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η σκανδαλιάρα Novartis αποθεώνει εαυτόν για την καινοτομία που επέδειξε σε μια κλινική δοκιμή φαρμάκου για την αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα.

Η ερώτηση απευθύνεται στον υπουργό Παππά, ο οποίος προΐσταται των κρατικών μέσων ενημέρωσης, και προσωπικά είμαι περίεργος να δω τι θα απαντήσει. Λεφτά από τη Novartis που βαρύνεται με «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους»; Και πότε; Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγελλε τους προηγούμενους ότι δεν έδιωχναν από τη χώρα τη Siemens γιατί βαρυνόταν με σκάνδαλα!

Δύο «ρούμπους» θα τους κατακυρώσω υπέρ προέδρου Κυριάκου, κατά τη χθεσινή (άγρια) προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή. Εναν «ρούμπο» εις βάρος του προέδρου Αλέξη τον κατακυρώνω διότι όταν, με αφορμή όσα χαρούμενα έλεγε για τις συντάξεις που δήθεν δεν θα περικοπούν, ο πρόεδρος Κυριάκος έβγαλε από τα χαρτιά του έτοιμη, γραμμένη, τροπολογία, τη σήκωσε, την έδειξε στους βουλευτές και τον κάλεσε να την ψηφίσει όλη η Βουλή. Τι έλεγε η τροπολογία; Οτι δεν περικόπτονται οι συντάξεις! Φυσικά ο πρόεδρος Τσίπρας κοίταζε το ταβάνι σφυρίζοντας ποιμενικούς σκοπούς…

(Αργότερα που έκανε το ίδιο η πρόεδρος Φώφη, ενώ ο γραμματέας Μήτσος Κουτσούμπας δήλωσε ότι την έχει καταθέσει ήδη, δεν ήταν καν εκεί…)

Εναν δεύτερο «ρούμπο» δεν χρειάζεται να τον κατακυρώσω εγώ, τον κατέκτησε αυτοδικαίως ο πρόεδρος Κυριάκος, όταν αναφερόμενος σε όσα του καταλόγισε ο πρόεδρος Τσίπρας με βάση δημοσίευμα του ΦΕΚ «ΕφΣυν» που τον ήθελε να συναντιέται με τη Μέρκελ στο Βερολίνο και να την παρακαλάει να κόψει τις συντάξεις, απέδειξε ότι το ΦΕΚ έλεγε ψέματα! Δεν συναντήθηκε ποτέ με τη Μέρκελ ο πρόεδρος Κυριάκος. Ποτέ. Fake news δηλαδή το ΦΕΚ «ΕφΣυν». Για να δώσει πάσα στον Τσίπρα, ενόψει της χθεσινής συζήτησης.

Μα πώς την πάτησαν έτσι οι άνθρωποι; Ή δεν την πάτησαν, αλλά είναι τα υπόγεια του Μαξίμου που τους τραβάνε από το μανίκι;

Τρίτο κόμμα στη Βουλή είναι η ΔΗΣΥ, αλλά το πόσο σέβονται τους θεσμούς ο πρόεδρος Τσίπρας και οι υπουργοί της κυβέρνησής του φάνηκε τη στιγμή που ανέβηκε στο βήμα της Βουλής η πρόεδρος Φώφη. Εφυγαν όλοι με πρώτον εκείνο. Για να αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει ούτε μια αλήθεια στα όσα λένε. Ετοιμάζονται να διακόψουν, υποτίθεται, την παράταιρη και ανούσια πλέον σχέση με τους καμμένους, ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα προς την κατεύθυνση του ΚΙΝΑΛ και της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης, αλλά το πόσο πιστεύουν σε αυτή την πιθανότητα το έδειξαν με τον πιο ηχηρό τρόπο στην περίπτωση που περιγράφω παραπάνω. Να δω πώς θα φλερτάρουν ξανά και τι πόρτα θα φάνε…

Γιατί θα τη φάνε, όσο γι’ αυτό δεν (πρέπει να) υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία…

Ο Πρόεδρος της Βουλής προέρχεται από κάποιο από τα κόμματα της Βουλής. Αυτό είναι ένα δεδομένο. Αλλά επειδή είναι Πρόεδρος όλης της Βουλής και παράγων του πολιτεύματος (3ος στη σειρά), υποτίθεται ότι με το που εκλέγεται αφήνει την κομματική φορεσιά σε μια ντουλάπα στο σπίτι του, και γίνεται ένας τρόπον τινά υπερκομματικός πρόεδρος.

Οταν ανεβαίνει, ας πούμε, στο βήμα, ξεχνάει εντελώς την κομματική του ταυτότητα και διευθύνει τη συζήτηση με τρόπο που θα εξασφαλίζει μια μίνιμουμ ίση μεταχείριση όλων των κομμάτων και όλων των βουλευτών.

Δεν λέει, ας πούμε, «ευχαριστώ πολύ» στους βουλευτές του κόμματος από το οποίο προέρχεται επειδή όρθιοι χειροκρότησαν τον Πρωθυπουργό. Αφήνει να το πει ο Πρωθυπουργός. Αν αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τους βουλευτές του. Αυτά.

Στο μεταξύ, στο περιθώριο της χθεσινής συζήτησης στη Βουλή, χιλιάδες άνθρωποι μετείχαν στο «πένθος» της κυρίας Μπαζιάνα, συντρόφου του Πρωθυπουργού, η οποία σε δηλώσεις που είχε κάνει προ έτους στο ΦΕΚ «ΕφΣυν», είχε αποκαλύψει (αντιγράφω) τα ακόλουθα: «Τα τελευταία τρία χρόνια κάθε 5η Ιουλίου κλαίω από νεύρα, από οργή –ναι, κυριολεκτώ».

Ενα πλήθος αναρτήσεων στο Twitter έδειξε ότι ο κόσμος συμπαρίσταται ολοψύχως στην κυρία Μπαζιάνα, συμμετέχει, θέλει να σταθεί στο πλάι της, αυτή τη δύσκολη ημέρα, να της δείξει ότι δεν είναι μόνη της, δεν το περνάει αυτό το πράγμα χωρίς την ηθική στήριξη του λαού.

Από την πλευρά μου, αναζήτησα στο Διαδίκτυο, όπως συνήθως κάνω για ειδικές περιπτώσεις, ένα τραγούδι για συμπαράσταση. Και βρήκα ένα υπό τον τίτλο «Οταν μια γυναίκα κλαίει», ορισμένοι στίχοι του οποίου αναφέρουν τα ακόλουθα –τόσο ταιριαστά με την περίπτωση:

«Οταν μια γυναίκα κλαίει

κι έχει πόνο στην καρδιά

ένας άντρας πάντα φταίει

που δεν φέρεται καλά

Οταν μια γυναίκα κλαίει

είναι που ‘χει κουραστεί

να ανέχεται τα πάντα

και να κάνει υπομονή»

Καλό; Καλό!

Αργότερα όμως, και επειδή είμαι πολύ επίμονος τύπος, πέφτω πάνω σε τραγούδι του Μπομπ Μάρλεϊ, γραμμένο το 1974, και τραγουδισμένο, φυσικά ως «ρέγκε», υπό τον τίτλο «Οχι, γυναίκα, μην κλαις» –ο αυθεντικός και αναγνωρίσιμος στην εύανδρο Ηπειρο, όπου ως γνωστόν ομιλείται η αγγλική με οξφορδιανή προφορά, είναι «No Woman, No cry».

Μετέφρασα ορισμένους από τους στίχους του τραγουδιού για να έχουμε μια πληρέστερη εικόνα. Είναι οι ακόλουθοι:

«Οχι γυναίκα, μην κλαις

Οχι γυναίκα, μην κλαις

Οχι γυναίκα, μην κλαις

Οχι γυναίκα, μην κλαις.

Γιατί – γιατί – γιατί θυμάμαι όταν καθόμασταν

Σε μια κυβερνητική αυλή στην Trenchtown

Παρα- παρατηρώντας τους υποκριτές –ναι! –

Αναμειγνύομαι με τους καλούς ανθρώπους που συναντάμε, ναι!

Εχουμε καλούς φίλους, ωχ, καλούς φίλους που χάσαμε

στο πέρασμα του χρόνου, ναι!

Σε αυτό το μεγάλο μέλλον, δεν μπορείς να ξεχάσεις το παρελθόν

Οπότε φύλαξε τα δάκρυά σου, λέω. Ναι!

Οχι γυναίκα, μην κλαις

Οχι γυναίκα, όχι κλάμα. Ε ναι!

Λίγο αγάπη μου, μη χύνεις δάκρυα

Οχι γυναίκα, όχι κλάμα, μην κλαις, Ε!»

Ε;! Ακόμη καλύτερο, νομίζω!