Είναι πλέον δύο ξένοι στην ίδια κυβέρνηση. Νίκος Κοτζιάς και Πάνος Καμμένος αποτελούν την επιτομή της ιδιότυπης κι ετερόκλητης κυβερνητικής συνεργασίας. Οι δύο τους εξαρχής είχαν μια δύσκολη σχέση. Η υπόγεια διαμάχη τους όμως βγήκε στην επιφάνεια και κορυφώθηκε με το Σκοπιανό.
Ο Κοτζιάς ήταν ο θεωρητικός του ΚΚΕ, θήτευσε δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών και στη συνέχεια βρέθηκε στον από χρόνια επιζητούμενο θώκο του υπουργείου Εξωτερικών. Ο Καμμένος προέρχεται από τα σπλάγχνα της Δεξιάς. Εν μια νυκτί έγινε πρόεδρος κόμματος και με μια κωλοτούμπα κατάφερε να βρεθεί στην καρέκλα του συγκυβερνώντος και στην ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, που ήταν το δικό του κυβερνητικό όνειρο. Ο ένας ανδρώθηκε πολιτικά στην ΚΝΕ, δίπλα στον Χαρίλαο Φλωράκη. Ο άλλος ήταν Κένταυρος, σκληρός οννεδίτης. Ο ένας ως καθηγητής πανεπιστημίου κρατάει χαμηλούς τόνους στην πολιτική αντιπαράθεση και δείχνει να κινείται με μετριοπαθή ματιά. Ο άλλος αρέσκεται στα παιχνίδια εντυπώσεων, θέλει να δείχνει σκληρός και επενδύει διαχρονικά σε εθνικοπατριωτικές κορόνες. Για τον Κοτζιά το Σκοπιανό αποτελεί προσωπικό του στοίχημα και θέλει με κάθε τρόπο η «λύση» να φέρει ώς το τέλος τη δική του υπογραφή. Ο Καμμένος χρησιμοποιεί το Σκοπιανό ως ύστατο μέσο για την πολιτική του επιβίωση. Προσπαθεί να ψαρέψει ψηφοφόρους από τις πλατείες των νέων αγανακτισμένων για τη συμφωνία και να εξιλεωθεί σηκώνοντας τη σημαία του «μακεδονομάχου».
Ποτέ οι δύο τους δεν είχαν μια ειρηνική σχέση συνεργασίας. Πολλές φορές η «ολέθρια σχέση» τους προκάλεσε αμηχανία στον Πρωθυπουργό. Με κάθε ευκαιρία συναγωνίζονταν για το ποιος θα είχε τον πρώτο λόγο στη χάραξη πολιτικής στο Αιγαίο, στα ελληνοτουρκικά, στη νατοϊκή εμπλοκή και στο Μεταναστευτικό. Οταν ο ΥΕΘΑ έβλεπε θερμό επεισόδιο από την Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ, ο ΥΠΕΞ υποδεχόταν τον Ερντογάν στην Αθήνα. Η διαφωνία τους έφτασε στα όρια της βεντέτας με αιχμή το Σκοπιανό. Πολύ σύντομα ο Καμμένος από εκεί που έλεγε πως εμπιστεύεται τον έμπειρο διπλωμάτη Νίκο Κοτζιά στις διαπραγματεύσεις με τον Ζάεφ, πέρασε στην επίθεση δηλώνοντας πως δεν θα ψηφίσει μια συμφωνία που θα περιλαμβάνει σύνθετη ονομασία. Ο Κοτζιάς πέρασε άμεσα στην αντεπίθεση και τον «άδειασε» μεγαλοπρεπώς, λέγοντας πως για την ψήφιση της συμφωνίας δεν απαιτείται πλειοψηφία κομμάτων αλλά πλειοψηφία βουλευτών.
Οι παλικαρισμοί και ο εφιάλτης. Ακολούθησε μια σειρά παλικαρισμών από την πλευρά Καμμένου, που έφτασε στο σημείο να εξετάζει ακόμα και το ενδεχόμενο να καταθέσουν οι ΑΝΕΛ πρόταση μομφής κατά του ΥΠΕΞ. Οπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, η προσεχής Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ αποτελεί για τον Καμμένο έναν πολιτικό εφιάλτη. Κι αυτό φαίνεται να το γνωρίζει καλά ο Κοτζιάς. Κι ενώ ο Καμμένος απέφευγε συστηματικά να δηλώσει αν θα παραστεί στη Σύνοδο, ο Κοτζιάς δήλωνε ρητά ότι ο Πρωθυπουργός θα συνοδεύεται στο ΝΑΤΟ από τον ΥΠΕΞ και τον ΥΕΘΑ. «Ο ΥΕΘΑ θα ασχοληθεί με τεχνικά θέματα, ο ΥΠΕΞ θα ασχοληθεί με τα πολιτικά θέματα» ανέφερε προκαταβολικά. Αυτή η δήλωση του Κοτζιά σε συνδυασμό με το άνοιγμα του αλβανικού ζητήματος προκάλεσαν την έκρηξη του Καμμένου που εκφράστηκε με την απουσία του από το πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο υπό τον Τσίπρα. Και παρά το γεγονός ότι το Μαξίμου προσπάθησε να καλύψει τον συγκυβερνώντα, αναφέροντας πως είχε ενημερώσει τον Πρωθυπουργό για επείγουσες τηλεφωνικές επαφές του, ο Κοτζιάς, σύμφωνα με πληροφορίες, του διαμήνυσε –μέσω ενός ανελίτη υπουργού –πως η στάση του δεν βοηθάει την κυβέρνηση. Την επόμενη κιόλας ημέρα ο Καμμένος σήκωσε ακόμα πιο ψηλά την «πατριωτική παντιέρα», απειλώντας να άρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει πού θα οδηγήσει η μάχη των δύο ανδρών. Στον άξονα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όμως, σχεδόν όλοι αντιλαμβάνονται πως όσο πλησιάζει η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό Κοινοβούλιο η κόντρα Κοτζιά – Καμμένου θα κορυφώνεται.