Η υπόθεση των δυο στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές Αδριανουπόλεως δεν μπορεί να διχάζει τους Ελληνες. Επιδίωξη είναι η περιπέτειά τους να τελειώσει το συντομότερο, να επιστρέψουν στη χώρα ελεύθεροι. Προς τούτο δεν υπάρχει συμπολίτευση και αντιπολίτευση, ο στόχος είναι κοινός.
Ελα όμως που η συμπολίτευση πρακτικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα –πέρα από το να παρακαλεί τους Ευρωπαίους και τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ να μεσολαβήσουν. Ο Πρωθυπουργός, κάθε τόσο, κατηγορείται από τούρκους κυβερνητικούς αξιωματούχους ότι δεν τήρησε την υπόσχεσή του να εκδώσει τους «οκτώ» –ο Αλέξης Τσίπρας το διέψευσε μια φορά, αλλά οι Τούρκοι συνεχίζουν, με αποτέλεσμα να αιωρείται η υποψία ότι πιθανόν όντως να το είχε υποσχεθεί μη γνωρίζοντας τι σημαίνει διάκριση των εξουσιών (δεν θα επρόκειτο για το πρώτο πράγμα που έμαθε ο Πρωθυπουργός για τους θεσμούς και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας το διάστημα που κυβερνά). Κυβερνητικά στελέχη της γείτονος, επίσης, έχουν κάνει λόγο για ανταλλαγή των δυο Ελλήνων με τους οκτώ Τούρκους, κάτι που κατά καιρούς πολιτικοί στη χώρα μας (όπως, π.χ., ο –νομικός στο επάγγελμα –Κώστας Κατσίκης, των ΑΝΕΛ) το θεωρούν εφικτή δυνατότητα. Το δυστύχημα είναι ότι, στη συγκυρία, απολύτως ανίσχυρη για οτιδήποτε είναι η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας. Ο Πάνος Καμμένος, είναι γνωστό, έχει απαξιωθεί πολλές φορές από τους Τούρκους για κατά καιρούς δηλώσεις του –μάλιστα ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Αγκυρας Ομέρ Τσελίκ τον έχει αποκαλέσει «πολιτικό κωμικό». Με τέτοιες συστάσεις, αποκλείεται να συνεννοηθεί, διπλωματικά, με τον τούρκο ομόλογό του για οτιδήποτε. Το κάνει η Ντόρα Μπακογιάννη, με στόχο τους δυο αξιωματικούς. Γιατί; Για «να υποβάλει τα σέβη της στον Σουλτάνο», όπως την επικρίνει χουλιγκανοπρεπώς ο Πάνος Καμμένος;
Αν δεν κολυμπούσε στο ναΐφ, ο υπουργός θα κατανοούσε πόσο χρήσιμο είναι μια προβεβλημένη ελληνίδα πολιτικός να επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την παλαιά γνωριμία της με τον Ταγίπ Ερντογάν. Σωστά η κυρία Μπακογιάννη επισημαίνει ότι «η διατήρηση διαύλων επικοινωνίας με την τουρκική ηγεσία είναι πράξη σοβαρότητας και ευθύνης». Οποιος κατανοεί ότι οι χώρες πρέπει να επικοινωνούν για να επιλύουν προβλήματα, οποιαδήποτε θέση κι αν έχει για τον Ερντογάν και το καθεστώς του, θεωρεί αυτονόητη την κίνηση της κυρίας Μπακογιάννη.
Αλλά αυτό προϋποθέτει γνώση των στοιχειωδών διπλωματικών συνηθειών, υποτυπώδη έστω πολιτική κουλτούρα και δημοκρατική αγωγή. Ψύλλους στ’ άχυρα.
