Υπονόμευση εκ των ένδον

Αν υπάρχει ένα ζήτημα με τη δημοσκόπηση (μία ακόμη της κατηγορίας «κλείνει η ψαλίδα»), την οποία κατ’ αποκλειστικότητα φυσικά αποκάλυψε η εφημερίδα του διακεκριμένου δημοσιογράφου Βαξεβάνη, δεν είναι φυσικά η εταιρεία που τη διενήργησε. Διότι αν δεν ήταν αυτή η πώς τη λένε Voxpop Analysis, θα ήταν η Foxtrot Diavasis, η Bulshite Anorthosis ή, ακόμη καλύτερα, ως πιο έγκυρη δηλαδή, η Varamyga Peradothe Ltd.

Κατ’ εμέ, δεν είναι ζήτημα ούτε η (αυτο)παραδοχή ότι προηγείται η ΝουΔου κατά 4,6% του ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα το οποίο εν πολλοίς δεν θα το ανέμενε κανείς από την έγκριτη εφημερίδα, δεδομένου ότι η ΝουΔου έχει πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Αλλο είναι το θέμα που προκύπτει και το οποίο –σοβαρά μιλάω τώρα –πρέπει κυρίως να απασχολήσει τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει σοβαρά ζήτημα υπονόμευσης του προέδρου, και μάλιστα εκ των ένδον.

Διότι αν κάθε φορά ο σοβαρός επιστήμων – υπουργός Βερναρδάκης, καθ’ έξιν και κατ’ επάγγελμα «αναλυτής» δημοσκοπήσεων, του εμφανίζει μια δημοσκόπηση αυτού του είδους και αυτού του κύρους, εταιρείας ενός πρώην φοιτητή του, είναι προφανές ότι ο πρόεδρος ζει μέσα σε μια φενάκη. Σε ένα «όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε». Σε μια πομφόλυγα. Αλλά όχι στο σήμερα. Στην πραγματικότητα. Τη ζοφερή. Και αυτό είναι πρόβλημα. Για τον ίδιο πρωτίστως…

Πιθανώς θα ερωτηθώ τώρα υπό αδέκαστου ώς και αντικειμενικού αναγνώστη: και σένα, ρε φίλε, τι σε νοιάζει ποιος παραπλανά τον Τσίπρα; Για ποιο λόγο κόπτεσαι αν ο Πρωθυπουργός δεν έχει τη σωστή εικόνα για το τι συμβαίνει στον ίδιο και στο κόμμα του;

Βασικά δεν με νοιάζει. Ο καθένας επιλέγει τους συνεργάτες του με βάση το κριτήριο που διαθέτει. Αν αυτός θέλει τον Βερναρδάκη υπουργό, μόνο και μόνο για να του αναλύει τις δημοσκοπήσεις που κάνουν πρώην φοιτητές και συνεργάτες του και να του παρουσιάζει την εικόνα που ο ίδιος ο Τσίπρας θέλει να βλέπει, εμένα ούτε λόγος μού πέφτει ούτε και θα τον διεκδικήσω. Σκοτίστηκα.

Εγώ το θέτω ως πολιτικό πρόβλημα, και μόνο. Αν παραμυθιάζεται ο Πρωθυπουργός μου, ο Πρωθυπουργός της χώρας μου, με καθρεφτάκια και γιρλάντες, αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που με αφορά ως πολίτη. Και αφορά και όλους τους υπόλοιπους πολίτες.

Αλλά φταίει και αυτός. Οχι, θα το πω, δεν θα το κρατήσω, φταίει!

Διότι άντε και του πήγε την ανάλυση της δημοσκόπησης αυτής της πώς τη λένε Voxpop Analysis εταιρείας, χαρωπός ο επιστήμων Βερναρδάκης, με το εισαγωγικό «τι του ‘χω εγώ του προεδρούλη μου, τι του ‘χω». Αυτός δεν έπρεπε να ρωτήσει, ακούγοντας –το κλασικό και χιλιοειπωμένο –«κλείνει η ψαλίδα» στο 4,6%, μικραίνει η διαφορά με τη ΝουΔου, «ποιος την έκανε τη δημοσκόπηση και ποιανού είναι η εταιρεία αυτή;».

Να μάθει ότι η εταιρεία είναι ενός κυρίου Γιάννη Σκλια από την Κόρινθο, αποτυχόντος υποψηφίου ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015. Και πως η εταιρεία δεν ανήκει στην Esomar, την ένωση των εταιρειών δημοσκοπήσεων, ότι η έρευνα έγινε (αν έγινε…) ηλεκτρονικά κ.λπ. κ.λπ., τα οποία αυτονοήτως θα τον οδηγούσαν στα εύλογα συμπεράσματα και τον επιστήμονα στην έξοδο του γραφείου συνοδεία ενός «άσε μας, ρε Βερναρδάκη» (αναφέρω την ηπιότερη εκδοχή του πράγματος…).

Το παρεμπίπτον ζήτημα το οποίο προκύπτει από την περίφημη δημοσκόπηση της πώς τη λένε Voxpop Analysis εταιρείας είναι ότι προσθέτει ένα ακόμη θέμα στην ούτως ή άλλως επιβαρημένη σχέση του προέδρου Αλέξη με τον Καμμένο πρόεδρο Πάνο. Διότι του δίνει μόλις 1,1%, το οποίο σχηματικά μπορεί να περιγραφεί με στίχο από το δημώδες «έχετε γεια, βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες», που τραγουδούσαν οι γυναίκες του Ζαλόγγου, λίγο πριν επιχειρήσουν το μοιραίο βήμα στο κενό –κάνω, όπως είναι φυσικό, μια έμμεση αναφορά στο περίφημο «Κούγκι», με το οποίο ο Καμμένος πρόεδρος Πάνος (μάς) έχει απειλήσει πολλές φορές, αλλά όλο λόγια είναι. Και όλο υποσχέσεις. Διότι άντε να τον πείσεις τώρα τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ ότι αυτό το 1,1% δεν είναι στο πλαίσιο της μεγάλης συνωμοσίας την οποία έχει ενορχηστρώσει ο Τζορτζ Σόρος, σε συνεργασία με την τρόικα εσωτερικού, τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη (ποιος το περίμενε), το ιερατείο των Βρυξελλών, και φυσικά το ντόπιο κεφάλαιο που κερδοσκόπησε με τα CD και θέλει να καταπνίξει μια γνήσια εθνική φωνή –τη δική του! Και πως σε αυτήν (τη συνωμοσία) προσεχώρησαν και οι πρώην φίλοι του για να μην τον αφήσουν να σώσει τη Μακεδονία.

Εγώ τώρα μια μήνυση την περιμένω –δεν μπορεί να δίνει στους ΑΝΕΛ μόνο 1,1% ο πρώην φοιτητής του Βερναρδάκη, και να το αφήσει έτσι…

Πρόεδρε, μαζί σου.

Η μετάβαση της φίλης Ντόρας, της «μικρής εξερευνήτριας», στην Αγκυρα για την ορκωμοσία του προέδρου Ερντογάν, έπειτα από προσωπική πρόσκληση του ιδίου, «έριξε» το Διαδίκτυο λόγω της υπερδραστηριότητας των τρολ ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία διείδαν πίσω από αυτό μια εθνοπροδοτική στάση της πρώην υπουργού, αδελφής Κυριάκου, άρα κατ’ επέκταση ολόκληρου του Μητσοτακαίικου. Διότι πώς είναι δυνατόν να μεταβαίνει στην Αγκυρα στα πανηγύρια του άλλου, την ώρα που στην Αδριανούπολη κρατούνται σε ομηρεία οι δύο έλληνες στρατιωτικοί, έχει αυξηθεί η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο και άλλα τέτοια ωραία.

Συνομίλησα με την Ντόρα επί τούτου, της μετέφερα τον προβληματισμό που αναπτύσσουν και εχέφρονες άνθρωποι, που δεν έχουν σχέση με τα τρολ, αλλά μια απορία την έχουν.

Μου απάντησε ότι «πηγαίνει στην Αγκυρα, διότι είναι η μοναδική ευκαιρία να κρατηθεί ανοιχτός ένας δίαυλος επικοινωνίας με την άλλη πλευρά. Ετσι όπως τα κάναμε, δεν νομίζεις ότι χρειάζεται;».

Νομίζω.

Αναφέρθηκα διεξοδικά το Σάββατο στον συνεταίρο του κύπριου δικηγόρου Αρτέμη Αρτεμίου με τις γνωστές σχέσεις με τον υπουργό Παππά (και όχι μόνο, όπως μου λένε και θα αποδειχθεί σύντομα…), κύριο Λάμπρο Πιερρή. Και έρχομαι σήμερα να αναφέρω επίσης ότι, καθ’ α έχω πληροφορηθεί από τη Μεγαλόνησο, φαίνεται πως στους δικούς μας εδώ τον κύριο Αρτεμίου τον συνέστησε, την περίοδο της προεδρίας του, ο κύπριος πρόεδρος κύριος Δημήτρης Χριστόφιας. Τον είχε δοκιμάσει άλλωστε –στην υπόθεση με το σπίτι του, υπόθεση η οποία είχε συνταράξει το νησί προ ετών.

Μου ανέφεραν ακόμη ότι πίσω από την ωραία αυτή σχέση ενδέχεται να βρίσκεται η απάντηση για τα σούρτα φέρτα του Αρτεμίου στην Αθήνα, καθώς και το τι ακριβώς συνδέει τον κύπριο δικηγόρο, μετρ των οφσόρ, με το σύστημα Μαξίμου. Εγώ δεν λέω τίποτα, προτιμώ να περιμένω. Κυκλοφορεί τόση «παπάντζα» για τα θέματα αυτά, ώστε νομίζω ότι είναι καλύτερα να κρατήσουμε μια στάση αναμονής. Μη γίνουμε επισπεύδοντες…