Οι Γάλλοι συνηθίζουν να βγάζουν συχνά ανέκδοτα για τους Βέλγους, τους οποίους ειρωνεύονται παρουσιάζοντάς τους βασικά σαν τους… επαρχιώτες ξάδερφους! Απόψε (21.00 – ΕΡΤ1) στην Αγία Πετρούπολη δεν είναι ώρα για αστεία και ο τελικός της Κυριακής του Παγκοσμίου Κυπέλλου χωράει μόνο έναν εκ των Γαλλίας και Βελγίου που κοντράρονται στον πρώτο ημιτελικό της διοργάνωσης.
Θα μπορέσουν άραγε οι Κόκκινοι Διάβολοι να σταματήσουν το σερί της Γαλλίας που τα τελευταία είκοσι χρόνια, όταν φτάνει σε ημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, φεύγει πάντα νικήτρια;
Οι Γάλλοι θέλουν 20 χρόνια μετά τον θρίαμβό τους στο Σεντ Ντενί του Παρισιού να ανέβουν ξανά την Κυριακή στον παγκόσμιο θρόνο, αλλά θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσουν το εμπόδιο της πιο χαρισματικής γενιάς που έβγαλε ποτέ το βελγικό ποδόσφαιρο.
Ιδιόμορφη κόντρα
Βασικά οι Γάλλοι κατηγορούν τους Βέλγους ότι δεν έχουν τη γαλλική φινέτσα και τους ειρωνεύονται με τον τρόπο που μιλούν γαλλικά, «τραβώντας» πολύ τα σύμφωνα. Διότι μην ξεχνάμε ότι το 42% της χώρας αποτελεί η Βαλονία, το γαλλόφωνο μέρος του Βελγίου, με σήμα τον πετεινό που έχουν και οι τρικολόρ στις φανέλες τους. Επίσης τους ειρωνεύονται ότι τρώνε συνέχεια τηγανητές πατάτες, πίνουν περίεργες μπίρες και έχουν ως άγαλμα – σύμβολο των Βρυξελλών το περίφημο Manneken Pis, το μικρό αγόρι που ουρεί στο σιντριβάνι! «Είναι μια χώρα επίπεδη, χωρίς βουνά και χωρίς μεγάλο ενδιαφέρον» είχε πει για το Βέλγιο ο μεγάλος τραγουδιστής Ζακ Μπρελ, που έκανε τεράστια καριέρα στη Γαλλία, αλλά ήταν Βέλγος!
Ομως και στα κόμικς, παρότι οι Γάλλοι «σχολίαζαν» τους Βέλγους ότι βγάζουν κυρίως κόμικς, ο μεγάλος Ρενέ Γκοσινί, που έγραφε τα κείμενα τόσο του «Αστερίξ» όσο και του «Λούκι Λουκ», ήταν Γάλλος. Δούλευε στο πρώτο με δίδυμο τον συμπατριώτη του Αλμπέρ Ουντερζό, που έδινε ζωή στα σκίτσα του Αστερίξ και του Οβελίξ, και στον μοναχικό καουμπόι, με τον βέλγο σχεδιαστή Μορίς ντε Μπεβέρ, πιο γνωστό με το ψευδώνυμο Μορίς.
Αντίθετα, ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Τεντέν ήταν δημιουργία του βέλγου καρτουνίστα Ερζέ (Ζορζ Προσπέρ Ρεμί το κανονικό του όνομα), όπως και ο περίφημος Σπιρού που ήταν ο ήρωας ενός βελγικού διάσημου κόμικ από βελγικό οίκο (Dupuis) αλλά από γάλλο δημιουργό (Ρομπέρ Βελτέρ, κατά κόσμον Ρομπ Βελ).
Οπως καταλαβαίνει κανείς, ο συγκεκριμένος αγώνας έχει προεκτάσεις και πέρα από το καθαρά αθλητικό κομμάτι και έχει να κάνει με τα πειράγματα μεταξύ των δύο γειτόνων, με τους Βέλγους πάντως να έχουν γεμίσει τον κόσμο με ειδικά σκουφάκια με τη βελγική σημαία, η οποία στην κορυφή της έχει δύο κερατάκια (Κόκκινοι Διάβολοι) –με αυτά οι Βέλγοι ντύνουν την εξωτερική πλευρά των καθρεφτών των αυτοκινήτων τους όλες αυτές τις ημέρες (το συγκεκριμένο προϊόν έκανε θραύση μετά την πρόκριση επί της Βραζιλίας).
Η βελγική αστυνομία ωστόσο, που δεν καταλαβαίνει από πανηγυρισμούς, άρχισε να κόβει κλήσεις λέγοντας ότι υπάρχει κίνδυνος με αυτό να μη βλέπει καλά ο οδηγός. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ, σε αντίστοιχη περίπτωση, σε νοτιοαμερικανική, βαλκανική ή μεσογειακή χώρα…
Τρίτη και… φαρμακερή
Γάλλοι και Βέλγοι, αν και η κόντρα τους είναι από τις πιο συνηθισμένες, σε Παγκόσμιο Κύπελλο βρίσκονται μόλις για τρίτη φορά μετά το μακρινό 1938 στη Γαλλία (3-1 οι διοργανωτές Γάλλοι στην πρώτη φάση των νοκάουτ αγώνων –δεν υπήρχαν όμιλοι τότε) και το 1986 στο Μεξικό (4-2 στην παράταση οι Γάλλοι στον αγώνα της τρίτης θέσης).
Εκεί ήταν η χαμένη ευκαιρία να παίξουν τελικό, έστω ο ένας από τους δύο, όπως θα γίνει τώρα, αλλά το Βέλγιο είχε πέσει πάνω στον Μαραντόνα και την Αργεντινή και η Γαλλία στην ομάδα που πάντα την «κομπλάρει», τη Δυτική Γερμανία, με τον γάλλο τερματοφύλακα Ζοέλ Μπατς, ήρωα στον αξέχαστο προημιτελικό με τη Βραζιλία (κρίθηκε στα πέναλτι, με τον Μπατς να πιάνει πέναλτι του Ζίκο στην κανονική διάρκεια και του Σόκρατες στη διαδικασία!), να κάνει το ολέθριο λάθος στο φάουλ του Μπρέμε και η Γαλλία να μένει και πάλι εκτός τελικού.
Από το 1998 όμως που πήρε το τρόπαιο η Γαλλία μετράει 2/2 ημιτελικούς (Κροατία 1998, Πορτογαλία 2006) με ομάδες που δεν έχουν σηκώσει Παγκόσμιο Κύπελλο.
Οι Βέλγοι θέλουν να σταματήσουν αυτό το σερί και ποντάρουν σε έναν ευγενικό (αυτό ακριβώς σημαίνει στα γαλλικά το όνομα του Κουρτουά) τερματοφύλακα που απέκλεισε σχεδόν μόνος του τη Βραζιλία. Ομως και οι Γάλλοι έχουν εξαιρετικό κίπερ, τον Λιορίς, και σίγουρα αν το παιχνίδι φτάσει μέχρι τα πέναλτι, θα έχει μεγάλο σασπένς.
Τα δίδυμα που ξεχωρίζουν και θα βρεθούν αντίπαλοι είναι ο ιδιαίτερα φορμαρισμένος Βέλγος Κέβιν ντε Μπρόινε που θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με έναν από τους καλύτερους αμυντικούς της διοργάνωσης, τον Νγκολό Καντέ, ενώ οι Βαράν και Ουμτιτί θα πρέπει να σταματήσουν το βελγικό τανκ που ακούει στο όνομα Λουκάκου.
Από την άλλη πλευρά, ο βελγικός πονοκέφαλος ακούει στο όνομα Κιλιάν Εμπαπέ, τον οποίο αναλαμβάνει μάλλον ο Γιαν Βερτόνχεν, ενώ ενδιαφέρον θα έχει και μια μονομαχία Αζάρ – Παβάρ.
«Πράγματι, είναι καλύτεροι»
Ο Ερικ Γκέρετς ήταν μέλος της σπουδαίας φουρνιάς των Βέλγων της δεκαετίας του ’80 που έπαιξαν τελικό Κυπέλλου Εθνών το 1980 στην Ιταλία, στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση που συμμετείχε και η χώρα μας με την Εθνική του αείμνηστου Αλκέτα Παναγούλια. Και που έπαιξαν επίσης στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό, με την Αργεντινή, στο παιχνίδι που μετέτρεψε σε προσωπικό σόου ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα οδηγώντας τη χώρα του στον τελικό και στη συνέχεια στο τρόπαιο κόντρα στους Δυτικογερμανούς. Το Βέλγιο είχε αγγίξει τα ημιτελικά και στο Euro 1984 της Γαλλίας, αλλά έμεινε τελικά εκτός χάνοντας με 3-2 (αν και νικούσε 2-0!) στο καθοριστικό παιχνίδι με τη Δανία.
Ζαν Μαρί Πφαφ, Γιαν Κέλεμανς, Φράνκι Βαν Ντερ Ελστ, Εντσο Σίφο, Φρανκ Βερκότερεν, Ρενέ Βαντερέικεν, Ερβιν Βάντεμπεργκ, Στέφαν Ντε Μολ και φυσικά ο Ερικ Γκέρετς ήταν οι μεγαλύτεροι αστέρες του Βελγίου υπό την μπαγκέτα του μαέστρου του πάγκου Γκι Τάις.
Το μεγάλο Βέλγιο εκείνης της εξαετίας δεν κατάφερε να εξαργυρώσει την κλάση των παικτών του με κάποιον τίτλο, αλλά ο Ερικ Γκέρετς παραδέχθηκε ότι η φουρνιά του 2018 είναι πολύ ανώτερη της δικής του και μπορεί να φτάσει στο τρόπαιο.
