Ο τρόμος του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις εκλογές

Με το παρόν δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με τον Κλεισθένη, που συζητείται σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής. Περιορίζομαι μόνο να υπογραμμίσω ότι πρόκειται για αντιμεταρρύθμιση και αυτοδιοικητική οπισθοδρόμηση. Θα περιορισθώ μόνο στην Τροπολογία, που κατέθεσαν οι 16 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τα μεσάνυκτα της Τρίτης και την… τροπολόγησαν το πρωί της Τετάρτης, με την ευλογία του Μαξίμου και την άμεση υιοθέτησή της στην Ολομέλεια από τον υπουργό Εσωτερικών.

Σύμφωνα με αυτήν, την τελική εκδοχή, ο πρώτος γύρος αυτών των δημοτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών θα διεξαχθεί όχι στις 13 και 20 Οκτωβρίου 2019, όπως προβλέπεται στη «θεσμική αλλαγή» του Κλεισθένη, αλλά στις 26 Μαΐου 2019, μαζί με τις ευρωεκλογές! Ενδεχομένως –και γιατί όχι –και με τις βουλευτικές εκλογές!

Στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας όλες τις δημοσκοπήσεις, που τους φέρνουν δεύτερο κόμμα και με διευρυνόμενη διαφορά από τη ΝΔ. Η «Τροπολογία των 16», όμως, πιστοποιεί ότι η προοπτική της ήττας έχει εμπεδωθεί στα ηγετικά επιτελεία. Γι’ αυτό και κάνουν ό,τι μπορούν για να… διασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές ποσοστό, που θα τους κρατάει στην πολιτική σκηνή ως τον έναν πόλο του μικρού, πάντα, δικομματισμού. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει ότι, την ίδια ώρα που θεσμοθετούν τη διενέργεια αυτοδιοικητικών εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια κάθε Οκτώβρη –το διαφημίζουν κιόλας ως σημαντική μεταρρύθμιση(!) -, φέρνουν ειδικά για τις αμέσως προσεχείς εκλογές τη… διεξαγωγή τους τον Μάιο; Δύο προφανείς στόχους θέλουν να υπηρετήσουν:

Ο ένας είναι ότι θέλουν να ξεπεράσουν τη μεγάλη πιθανότητα ότι η όποια προσεχής κυβέρνηση θα οδηγήσει σε αυτοδιοικητικές εκλογές αφού πρώτα θα έχει καταργήσει το εκλογικό σύστημα της ψευδώνυμης «απλής αναλογικής». Πολιτικά από την αντιπολίτευση έχει ήδη εκφραστεί μια τέτοια πρόθεση. Η αβεβαιότητα αυτή για το εκλογικό σύστημα δεν διευκολύνει τις όποιες κυβερνητικές προσπάθειες του τρέχοντος καλοκαιριού για αυτοδιοικητικά σχήματα ή/και αναζητήσεις και διευθετήσεις σε τοπικό επίπεδο με αυτοδιοικητικούς παράγοντες.

Ο δεύτερος και ουσιαστικότερος είναι ότι, προβλέποντας μεγάλη εκλογική ήττα στις προσεχείς ευρωεκλογές αλλά κυρίως στις βουλευτικές εκλογές –αν γίνουν ταυτοχρόνως και αυτές -, φροντίζουν να αποδυναμώσουν τους αντιπάλους από το πλεονέκτημα του να μπορούν τα στελέχη της Αυτοδιοίκησης, με τη σημαντική επιρροή που έχουν στο εκλογικό σώμα, να ριχθούν απερίσπαστα στη μάχη των βουλευτικών εκλογών. Η εμπειρία, άλλωστε, των διπλών εκλογών του 2014 είναι νωπή! Ποιος μπορεί να ζητήσει από τους υποψήφιους δημάρχους/περιφερειάρχες ή δημοτικούς/περιφερειακούς συμβούλους να κινηθούν και να δώσουν βάρος σε Βουλή και Ευρωβουλή, έχοντας ταυτοχρόνως το βάρος και τις υποχρεώσεις των δικών τους εκλογών.

Το Κίνημα Αλλαγής και η ΝΔ, ως γνωστόν, διαθέτουν υπεροπλία στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Αυτοί θα πληγούν κατά κύριο λόγο.