Δέκα μήνες πριν αν έλεγες στους ίδιους τους Κροάτες ότι θα έπαιζαν στον τελικό του Μουντιάλ θα σε περνούσαν για τρελό και όχι άδικα. Με βάση την απόδοση που είχαν οι παίκτες του Ζλάτκο Ντάλιτς στον ημιτελικό με τους Αγγλους θα ήταν αδικία να μην αγωνιστούν στον τελικό. Αν κρίνουμε από όσα έκαναν συνολικά στο τουρνουά, επίσης δεν είναι παράξενη η συμμετοχή τους στο μεγάλο φινάλε. Αλλά αν θυμηθούμε όσα συνέβησαν για να φτάσουν στη Ρωσία, η μεταμόρφωσή τους είναι εκπληκτική. Σχεδόν ανεξήγητη.

Σούκερ

Η Κροατία στα προκριματικά του Μουντιάλ βρέθηκε στον ίδιο όμιλο με την Ισλανδία, την Τουρκία, την Ουκρανία, τη Φινλανδία και το Κόσοβο –ο όμιλος ήταν πραγματικά δύσκολος. Εκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να τερματίσει πρώτη, αλλά μία αγωνιστική πριν από το φινάλε του ομίλου δεν ήταν ούτε καν δεύτερη! Στις 7 του περασμένου Οκτωβρίου, έπειτα από μια εντός έδρας ισοπαλία με τη Φινλανδία, η ομοσπονδία και ο νέος της πρόεδρος, ο Νταβόρ Σούκερ, αποφάσισαν να διώξουν τον προπονητή Αντε Τσάτσις –το να κάνεις κάτι τέτοιο μία αγωνιστική πριν από το τέλος των προκριματικών και ενώ μπροστά σου έχεις ένα ματς ζωής και θανάτου στο Κίεβο με την Ουκρανία έμοιαζε μια τρέλα. Πόσω μάλλον όταν τον Ντάλιτς που ανέλαβε την ομάδα (είπαν προσωρινά…) δεν τον θυμόταν κανείς.

Εμιράτα

Ο προσωρινός κόουτς, που ήρθε από τα Εμιράτα και εκτός από τη Σαουδική Αραβία είχε δουλέψει και στο αλβανικό πρωτάθλημα, είναι 51 χρονών και στην Εθνική Κροατίας δεν έχει παίξει ποτέ. Είναι ανιψιός του Μπλάζεβιτς, που ήταν ο προπονητής της Κροατίας του 1998 –ένα είδος πνευματικού πατέρα του Σούκερ. Πριν η ομάδα αναχωρήσει για την Κροατία είχε αποκαλύψει στους κροάτες δημοσιογράφους πως αν η ομάδα του ηττηθεί στο Κίεβο θα φύγει. «Δεν έχω υπογράψει συμβόλαιο. Αν αποκλειστούμε από το Μουντιάλ δεν μπορώ να κυκλοφορώ με τα χέρια στις τσέπες, παριστάνοντας τον ομοσπονδιακό» είπε. Η Κροατία κέρδισε στην Ουκρανία με 2-0. Και μετά σκόρπισε και την Εθνική μας στα μπαράζ. Κι ο προσωρινός έγινε κανονικός ομοσπονδιακός γιατί, όπως είχε πει ο Σούκερ, «έσωσε τη χώρα και την ομοσπονδία από μια ιστορική ντροπή». Για να καταλάβει κανείς πόσο καταστροφική ήταν για την Κροατία η διετία 2016-2018 αρκεί να σκεφτεί ότι πριν από την έναρξη του Μουντιάλ ήταν στην εικοστή θέση της βαθμολογίας της FIFA –πιο κάτω και από τους Ιταλούς, που το Μουντιάλ το είδαν από το σπίτι!

Τακτική

«Μαστίγιο και καρότο» είναι η αγαπημένη τακτική του Ντάλιτς. Παραδέχεται ότι συζητά με τους γερουσιαστές της ομάδας (τον Μάντζουκιτς, τον Μόντριτς, τον Πέρισιτς και τον Ράκιτιτς) και τη σύνθεση και την τακτική, αλλά όταν ο Κάλινιτς γκρίνιαξε γιατί τον έκανε αλλαγή, του είπε να τα μαζέψει και να φύγει! Οταν μετά το τέλος του ματς με τους Αγγλους οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν γιατί δεν έκανε καμία αλλαγή στην κανονική διάρκεια του ματς, απάντησε πως «κανένα από τα παιδιά δεν ήθελε να βγει» και πως «για αυτή τους την απόφαση είναι περήφανος». Είπε επίσης ότι το 1998 ήταν στην εξέδρα όταν η Γαλλία απέκλεισε τους Κροάτες και πως χαίρεται γιατί επιτέλους οι συμπατριώτες του θα σταματήσουν να μιλάνε για όσα έγιναν είκοσι χρόνια πριν και θα έχουν ένα νέο θαύμα για να ασχοληθούν. Εχει δίκιο.

Πρόεδρος

«Η Κροατία πανηγύρισε την πρόκριση όσο την ανεξαρτησία της» είπε ο γνωστός μας Αλιόσα Ασάνoβιτς χθες. Στο υπουργικό συμβούλιο όλοι πήγαν ντυμένοι με τη φανέλα σκάκι της Εθνικής κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού Αντρέι Πλένκοβιτς, ενώ στη σύσκεψη των ηγετών του ΝΑΤΟ η πληθωρική 47χρονη πρόεδρος της Δημοκρατίας Κολίντα Γκραμπάρ Κιτάροβιτς κάλεσε τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν να δουν στη Μόσχα το ματς μαζί, προειδοποιώντας τον ότι θα στεναχωρηθεί. Η Κιτάροβιτς, μετά τη νίκη της Κροατίας επί της Ρωσίας, είχε εισβάλει στα αποδυτήρια της ομάδας για να πανηγυρίσει και να τραγουδήσει με τους παίκτες: τα σχετικά βίντεο με τους ημίγυμνους Κροάτες να χοροπηδάνε μαζί της έκαναν θραύση.

Απειρία

Αντίθετα έσβησε το γέλιο και η χαρά των Εγγλέζων που αντιμετώπισαν την ήττα ψύχραιμα, αλλά και αμήχανα. Ο Γκάρι Λίνεκερ έστειλε τα ευχαριστώ του στην ομάδα, ο Ρόι Κιν και ο Ιαν Ράιτ τσακώθηκαν στην τηλεόραση γιατί ο Κιν κατηγόρησε τον Ράιτ για πρώιμα πανηγύρια και μόνο η «Ιντιπέντεντ» τόλμησε να τα βάλει με τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ γράφοντας ότι «η απειρία του στοίχισε στην Αγγλία έναν τελικό». Το αστείο είναι ότι η εφημερίδα τον κατηγορεί μάλλον για λάθος λόγους. Του προσάπτει π.χ. ότι η επίθεση της Αγγλίας ήταν προβληματική, ενώ αυτό που τα Λιοντάρια πλήρωσαν ήταν η ανικανότητα της άμυνάς τους να σταματήσει τον Πέρισιτς και τον Μάντζουκιτς, που αυτή τη φορά έκαναν τη ζημιά. Κι αν ο Σάουθγκεϊτ έχει κάποια ευθύνη γιατί άφησε μόνο και ακάλυπτο τον σκόρερ Τρίπιερ στις ορέξεις του Πέρισιτς, η ευθύνη για τον μη περιορισμό του Μάντζουκιτς βαραίνει αποκλειστικά τους αμυντικούς: τρεις τον έψαχναν, κανείς δεν τον μάρκαρε –κι όχι μόνο στη φάση του καταδικαστικού δεύτερου γκολ.

Υμνος

Οι μόνοι κερδισμένοι Αγγλοι σε αυτή τη διοργάνωση τελικά είναι οι συνθέτες και οι ερμηνευτές του τραγουδιού που για ένα μήνα έγινε πάλι ο Εθνικός Υμνος της Αγγλίας: το περίφημο «It’s coming home» βρέθηκε ξανά στην κορυφή του βρετανικού χιτ παρέιντ. H μουσική του γράφτηκε από τους Lightning Seeds, ένα συγκρότημα του Λίβερπουλ, πριν από το Euro του 1996 –από τον Ιαν Μπρόντι πιο συγκεκριμένα. Κυκλοφόρησε αρχικά με τον τίτλο «Τα τρία λιοντάρια». Τους στίχους του έγραψαν και τους τραγούδησαν ο Ντέβιντ Μπάντλεϊ και ο Φρανκ Σκίνερ, ένα πετυχημένο δίδυμο παρουσιαστών της εποχής. Ο κόσμος το λάτρεψε γιατί περιγράφει τη λατρεία των Αγγλων για το ποδόσφαιρο, αλλά και την ανάγκη τους να χαρούν επιτέλους μια μεγάλη ποδοσφαιρική επιτυχία της Εθνικής Αγγλίας: είχε και ωραίο βιντεοκλίπ στο οποίο έβλεπες κάθε παλιά δόξα.

Κατάρα

Δυο χρόνια μετά την πρώτη του εκδοχή, οι δυο το επανακυκλοφόρησαν πειράζοντας λίγο τους στίχους και προσθέτοντας έναν στίχο που λέει πως «ό,τι και να γίνει εμείς πιστεύουμε πως το ποδόσφαιρο θα γυρίσει σπίτι»: αυτή την εκδοχή ακούσαμε και φέτος. Κρίμα που το χαρούμενο αυτό τραγούδι μοιάζει να έχει γίνει η μουσική υπόκρουση κάθε αγγλικής αποτυχίας. Ρε μπας και φταίει τελικά αυτό; Μήπως αυτό είναι η κατάρα και όχι τα πέναλτι;