Αναζήτηση
Δώδεκα χρόνια πέρασαν από εκείνο το βράδυ στο Βερολίνο. Η Γαλλία ηττήθηκε στον τελικό από την Ιταλία, στη διαδικασία των πέναλτι, ωστόσο όσοι ανατρέχουν σε εκείνο το παιχνίδι θυμούνται πρώτα απ’ όλα τη διάσημη πλέον κουτουλιά του Ζινεντίν Ζιντάν στον Ματεράτσι.
Δώδεκα χρόνια μετά λοιπόν, μία άλλη γενιά του γαλλικού ποδοσφαίρου φτάνει πάλι στον τελικό του Μουντιάλ και διεκδικεί το τρόπαιο.
Ο Ντιντιέ Ντεσάν έχει ζήσει αυτή την εμπειρία, καθώς ήταν μέλος της ομάδας που αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1998. Τώρα καλείται να διαχειριστεί μία παρόμοια κατάσταση και να κατευθύνει τους παίκτες σε έναν αγώνα που μπορεί να τους οδηγήσει στην κορυφή του κόσμου.
Η φετινή Γαλλία έχει ένα κοινό σημείο με την ομάδα του 1998. Μπορούν να «καθαρίζουν» τα παιχνίδια και οι αμυντικοί. Λοράν Μπλαν και Λιλιάν Τιράμ είχαν σκοράρει σε νοκάουτ αγώνες, με την Παραγουάη στη φάση των 16 και στον ημιτελικό με την Ολλανδία, αντίστοιχα.
Τώρα είναι η σειρά του Μπένζαμιν Παβάρ (κόντρα στην Αργεντινή), του Ραφαέλ Βαράν (με Ουρουγουάη) και του Σαμουέλ Ουμτιτί (στον ημιτελικό με Βέλγιο).
Η γαλλική ομάδα τα καταφέρνει περίφημα στις στατικές φάσεις. Τα γκολ των αμυντικών το αποδεικνύουν. Παράλληλα, έχει δείξει πως ξέρει να διαχειρίζεται σωστά το προβάδισμα που παίρνει. Κάτι που φάνηκε τόσο στον προημιτελικό με την Ουρουγουάη, όσο και στον ημιτελικό με το Βέλγιο.
Η δυνατή μεσαία γραμμή, με τους Καντέ, Ματουιντί και Πογκμπά μπορεί να κυριαρχήσει στον χώρο του κέντρου και να βοηθήσει τους Γκριεζμάν και Εμπαπέ να εκμεταλλευτούν την ταχύτητά τους. Κι όλα αυτά σε μία ομάδα στην οποία δεν έχει πετύχει γκολ ακόμα ο σέντερ φορ Ολιβιέ Ζιρού! «Μέχρι τώρα δεν νομίζω ότι έλειψαν τα δικά μου γκολ από την ομάδα. Θέλω όμως να βοηθήσω με όποιον τρόπο μπορώ. Ελπίζω να τα καταφέρω στον τελικό», είπε ο γάλλος επιθετικός.
«Μπορεί να μην κάνουμε τα πάντα σωστά, ωστόσο η βελτίωση της ομάδας είναι μεγάλη. Πιστεύω ότι σε δύο χρόνια, στην επόμενη διοργάνωση του Euro η Γαλλία θα είναι ακόμα πιο δυνατή. Είμαι υπερήφανος για τη νοοτροπία που δείχνουν οι παίκτες. Δεν είναι μόνο να αγωνίζεσαι σε υψηλό επίπεδο, ή να σκοράρεις, αλλά και η συγκέντρωση που δείχνεις στη διάρκεια του παιχνιδιού, ο τρόπος που το διαχειρίζεσαι», σχολίασε ο Ντιντιέ Ντεσάν, ο οποίος ασφαλώς και δεν θα θέλει να χάσει έναν δεύτερο συνεχόμενο τελικό σε μεγάλη διοργάνωση. Θυμίζουμε ότι πριν από δύο χρόνια, η διοργανώτρια του Euro 2016, Γαλλία, ηττήθηκε στον τελικό από την Πορτογαλία.
Οι Γάλλοι έχουν ξεσηκωθεί, περιμένουν με αγωνία τον τελικό και ονειρεύονται την κατάκτηση του τροπαίου είκοσι χρόνια μετά τον θρίαμβο του 1998. Ο 36χρονος Σεμπάστιαν θυμήθηκε εκείνη τη νύχτα στο Παρίσι: «Ημουν 16 χρονών, ήταν μία από τις πιο όμορφες νύχτες της ζωής μου. Θα το επαναλάβουμε την Κυριακή», είπε. Το βράδυ της περασμένης Τρίτης, οι Γάλλοι ξεχύθηκαν για να πανηγυρίσουν στα Ηλύσια Πεδία, εκεί που πριν από είκοσι χρόνια γιόρταζαν την κατάκτηση του τίτλου με τη νίκη επί της Βραζιλίας. Η 17χρονη Λεά δεν είχε γεννηθεί όταν ο Ζιντάν είχε σηκώσει το τρόπαιο: «Είναι υπέροχο αυτό που συμβαίνει. Πιστεύω ότι θα ζήσουμε το δικό μας ’98».
Χάρηκε και ο Ανρί
Σε όλη αυτή τη χαρά συμμετέχει φυσικά και ο Τιερί Ανρί, έστω κι αν στον ημιτελικό ήταν… αντίπαλος. Ο Ανρί είναι συνεργάτης του προπονητή του Βελγίου, Ρομπέρτο Μαρτίνεθ και ο Ζιρού πριν από τον αγώνα είχε δηλώσει: «Θα χαρεί ακόμα κι αν χάσει στον ημιτελικό. Πάνω απ’ όλα, είναι Γάλλος». Ο Ανρί αγκάλιασε τον Ντιντιέ Ντεσάν, συμπαίκτη του το ’98, τόσο πριν από την έναρξη του ματς όσο και μετά την πρόκριση της Γαλλίας. Φυσικά δεν παρέλειψε να συγχαρεί όλους τους συμπατριώτες του.
