Ηταν, αναμφίβολα, το Παγκόσμιο Κύπελλο των εκπλήξεων. Ή και των ανατροπών. Κυρίως δε μια διοργάνωση που γέννησε νέους ήρωες, όχι κατ’ ανάγκη νεαρούς σε ηλικία, αλλά και μεγαλύτερους. Παίκτες που το ευρύ κοινό τούς αγνοούσε, αλλά βελτίωσαν την εικόνα και το όνομά τους, εκτόξευσαν το κασέ τους και βίωσαν κάποιες εβδομάδες απόλυτης ευτυχίας. Μόνο λίγο δεν το λες αυτό…
Μίνα, το θωρηκτό
Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τον Εμπαπέ. Γιατί πρόκειται για παίκτη-φαινόμενο που έκανε πρώτα το μπαμ με ηχηρή μεταγραφή και τώρα στο Μουντιάλ εκτοξεύτηκε. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι που ξεπετάχτηκαν για τα καλά. Ας πούμε για τον Γέρι Μίνα.
Ο θηριώδης, ύψους σχεδόν δύο μέτρων (1,95), κεντρικός μπακ της Κολομβίας προσπέρασε τους Χάμες, Φαλκάο, Γουαρδάδο. Τρία συνεχόμενα γκολ και μάλιστα με κεφαλιές, ουδέποτε πέτυχε αμυντικός στη διοργάνωση. Μυστήριο πώς δεν έχει πάρει φανέλα βασικού στη Βαρκελώνη, αλλά κάτι έχει δει πάνω στον ηλικίας 24 ετών οπισθοφύλακα ο καλός Ερνέστο. Οι ευκαιρίες τον περιμένουν.
Ο Μπένζαμιν Παβάρ στα 22 του έκανε καταπληκτικό Παγκόσμιο Κύπελλο. Γαρνιτούρα εντυπωσιακή το άκρως θεαματικό γκολ του απέναντι στην Αργεντινή. Ο γάλλος δεξιός μπακ αγωνίζεται στην Μπουντεσλίγκα (Στουτγάρδη), απολαύει της εμπιστοσύνης του Ντεσάν και φροντίζει να τον δικαιώνει. Καλός επιθετικά όπως παλαιότερα ο Αμορός, αλλά η σωματοδομή του θυμίζει έντονα τον Τουράμ. Οσο για τον Ραφαέλ Βαράν, στα 25 του δεν τον μάθαμε τώρα. Αλίμονο –στη Ρεάλ παίζει. Ποιος όμως αρνείται ότι στα γήπεδα της Ρωσίας καθιερώθηκε οριστικά στο τοπ επίπεδο;
Ο αγγλικός τρόπος
Στην Αγγλία, ο Σάουθγκεϊτ ποντάρισε στην ομοιογένεια και κέρδισε αρκετά. Παράλληλα, σύστησε στους φίλους του ποδοσφαίρου κάποιους ποδοσφαιριστές που δεν τους έπιανε το μάτι σου. Αλήθεια, ποιοι μπορούν να ορκιστούν ότι είχαν ιδέα για το τι ψάρια πιάνει ο Πίκφορντ; Ο γκολκίπερ, πάντως, έπιανε πέναλτι, κάτι που για τους άγγλους οπαδούς ισοδυναμούσε με άγνωστη έννοια.
Ο «άσος» της Εβερτον έκανε τουρνουά καριέρας, όπως και ο Τρίπιερ των 28 ετών. Αυτός κι αν εμφανίστηκε από το πουθενά, αλλά έδειξε ένας ακραίος με δυνάμεις και αυστηρή προσήλωση στην τακτική και τις εντολές του προπονητή.
Αναφορικά με τον Στόουνς της Σίτι, σκληρός μπακ από τους λίγους και ήδη στα 24 του λογίζεται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους νεαρούς αστέρες του καιρού μας.
Σμάιχελ νέας εσοδείας
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ίσως δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει η καλή πορεία ποδοσφαιριστών που μετέχουν σε δυνατά πρωταθλήματα. Και αγωνίζονται επί σειρά ετών σε κορυφαίο επίπεδο.
Ορισμένοι όμως στα γήπεδα της Ρωσίας έδειξαν ένα πρόσωπο που τους ανέβασε παραπάνω στην εκτίμησή μας και εμφανίστηκαν ψυχολογικά έτοιμοι για τη μεγάλη πρόκληση. Ο Καρίγιο, για παράδειγμα, δίνει μάχες στο αγγλικό πρωτάθλημα και όχι με φανέλα βαριά, καθώς πασχίζει για τα χρώματα της Γουότφορντ. Ο μέσος από το Περού έκανε σούπερ επελάσεις από τα αριστερά, ενθουσίασε όταν περνούσε τη γραμμή των μέσων και απέναντι στην Αυστραλία πέτυχε ωραιότατο γκολ. Το πρώτο για το Περού στη διοργάνωση ύστερα από 36 χρόνια.
Ο Γκράνκβιστ στα 33 του δεν περίμενε το Μουντιάλ για να καταθέσει διαπιστευτήρια. Εμφάνισε όμως ένα πρόσωπο σκληρού αμυντικού, απροσπέλαστου και άκρως επικίνδυνου στις προωθήσεις του. Από κοντά και ο συμπαίκτης του στην Εθνική Σουηδίας, Εκνταλ, ένας χαφ που προσέχουν αρκετά όσοι παρακολουθούν γερμανικό πρωτάθλημα καθώς παίζει στο Αμβούργο. Για τους άλλους δεν είναι τόσο γνωστός κι ας πατά τα 29 του χρόνια.
Αξία μεγάλη έδειξε και ο Κάσπερ Σμάιχελ, γκολκίπερ που δεν παίζει μόνο επειδή πατέρας του είναι ο μεγάλος Πέτερ, αλλά διότι ο ίδιος καταφέρνει να δίνει τον καλύτερό του εαυτό με τη φανέλα της Δανίας. Σε κάποιες εκτινάξεις σε χτυπήματα πέναλτι ήταν αληθινά υπέροχος!
Ο Τσαντλί θύμιζε σκυλί του πολέμου σε αυτή την τόσο γοητευτική ομάδα του Βελγίου με το ατέλειωτο ρόστερ. Οποιον και να έβγαζες, κάποιος άλλος θα τον αντικαθιστούσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Τσαντλί της Μπρόμιτς και των 28 χρόνων, λοιπόν, έτρεχε λες και ήταν ρομπότ, ένωνε τη μεσαία γραμμή με την επίθεση και στήριξε σε σημαντικό βαθμό τον Ντε Μπρόινε και τον Αζάρ. Αληθινό έμβολο και υπερπολύτιμος. Από τους Κροάτες που εξέπληξαν με την παρουσία τους δεν γίνεται να αφήσουμε έξω τον Αντε Ρέμπιτς.
Στη Φρανκφούρτη παίζει ο επιθετικός, έφτασε τα 25 και δείχνει να βρίσκει τον δρόμο που οδηγεί στην καθολική αναγνώριση. Ο Ντάλιτς πάντα τον είχε σε περίοπτη θέση στα σχέδιά του. Κάτι που συνέβη και με τον Ντομαγκόι Βίντα, έναν άσο 29 ετών που μοιάζει με λεγεωνάριο που αλλάζει συχνά ομάδες, ήταν όμως συνεπής στα καθήκοντά του και έβγαζε πάθος για την Κροατία. Κοινώς, τα έδωσε όλα. Βγήκε από τη σκιά των Μόντριτς, Ράκιτιτς, Μάντζουκιτς, έστω κι αν κάποιες φορές με τις πολιτικού περιεχομένου δηλώσεις του πέρασε την επιτρεπτή γραμμή.
Ουρουγουάη
Τα φιντάνια της Σελέστε
Εως ότου αρχίσει το Μουντιάλ, οι φίλοι της Ουρουγουάης γνώριζαν τα βαριά χαρτιά της ομάδας. Τους κυνηγούς Σουάρες και Καβάνι. Τον γκολκίπερ Μουσλέρα. Τον μπακ Γοδίν, ένεκα και της παρουσίας του με την Ατλέτικο Μαδρίτης στα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Αντε και το ταίρι του στην άμυνα, τον Χιμένες. Και ξαφνικά, μπροστά στα μάτια μας παρήλασαν δύο ποδοσφαιριστές που εμφάνισε σαν άσους στο μανίκι ο Ταμπάρες και κατά πολλούς αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της Σελέστε. Ο ηλικίας 25 ετών Λασάλ, με θητεία στο Κάλτσιο και την Τζένοα, αρχικά σου κέντριζε το ενδιαφέρον να τον παρακολουθήσεις λόγω της κόμμωσής του. Τι στο καλό… Δεν παίζουν και πολλοί με ράστα μαλλί στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου διαπίστωνες πως πρόκειται για μαμούνι στο αριστερό άκρο της άμυνας. Παθιασμένος, αν και αυτό δεν είναι είδηση καθότι Ουρουγουανός, σωστός στις μεταβιβάσεις και τις τοποθετήσεις του, έδωσε πολλά.
Από κοντά και ο Λούκας Τορέιρα που από τη Σαμπντόρια μετακομίζει στην Αρσεναλ. Μικρότερος αυτός (μόλις 22), βοηθούσε σε άμυνα και επίθεση και είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον. Σίγουρα δεν ήταν η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που τον απολαύσαμε!
