Σταύρος Θεοδωράκης : «Δεν θα γίνουμε δεκανίκι κανενός»

Την εκτίμηση πως η κυβέρνηση θα επιδιώξει τη διεξαγωγή τριπλών εκλογών τον Μάιο του 2019 κάνει ο Σταύρος Θεοδωράκης. «Πιστεύουν ότι οι πολλές διαφορετικές κάλπες θα λειτουργήσουν εκτονωτικά» αναφέρει και σχολιάζει πως «θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε πολύ ακριβά τον τυχοδιωκτισμό και την ασυνεννοησία» των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Παράλληλα, διαψεύδει τα σενάρια που θέλουν τον ίδιο υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων και τονίζει πως, παρότι Το Ποτάμι στηρίζει τις κυβερνητικές συμμαχίες, «δεν θα γίνει δεκανίκι». Για την εμπλοκή του στο εγχείρημα του κεντροαριστερού φορέα ο επικεφαλής του Ποταμιού αναφέρει πως δεν ήταν λάθος. «Συγκινήσαμε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Κάποιοι όμως παρερμήνευσαν την εντολή. Αντί να ανοίξουμε στην κοινωνία, κλειστήκαμε στα παλιά κομματικά τείχη» είναι σήμερα η δική του θεώρηση.

Ναι, παρά τα όσα υπόσχονται στους ψηφοφόρους τους οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η χώρα θα συνεχίσει να είναι σε αυστηρή εποπτεία. Κάθε τρεις μήνες και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα έχουμε ελεγκτές στην Αθήνα. Τα πορίσματά τους θα καθορίζουν την πρόσβασή μας στη χρηματοδότηση. Δυστυχώς, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε πολύ ακριβά τον τυχοδιωκτισμό, την ασυνεννοησία και τελικά την ανικανότητα.

Αυτή τη στιγμή μοιάζει ως το πιο πιθανό σενάριο. Ολα τον Μάιο! Αλλωστε στον κ. Τσίπρα αρέσει το σύνθημα του Μάο «μεγάλη αναταραχή – υπέροχη κατάσταση». Μπορεί να πιστεύουν κιόλας ότι οι πολλές διαφορετικές κάλπες θα λειτουργήσουν εκτονωτικά. Οτι θα διασπαρεί η δυσαρέσκεια και δεν θα εκφραστεί όλη στην εθνική κάλπη.

Και γιατί όχι και με τους δύο; Αστειεύομαι. Αν πάντως ήθελα να διεκδικήσω κάποια δημαρχία, δεν θα αναζητούσα χρίσμα δεξιά ή αριστερά. Η κομματική στήριξη στην Αυτοδιοίκηση, και δη των κομμάτων εξουσίας, είναι μπελάς, δεν είναι ατού. Ο κόσμος λέει «έλεος, όχι άλλος κομματισμός».

Δεν θα είμαι, γιατί εκτός των άλλων έχουμε πολλή δουλειά στο Ποτάμι.

Να είμαστε δυνατοί στην επόμενη Βουλή. Τι άλλο;

Οι μικροί εμφύλιοι που αρέσουν στον κ. Τσίπρα και βολεύουν τον κ. Μητσοτάκη δεν συγκινούν όλους τους πολίτες. Οι νέοι, οι γυναίκες, οι παραγωγικές τάξεις θέλουν απαντήσεις και όχι κραυγές. Και Το Ποτάμι έχει απαντήσεις. Καθαρές θέσεις για όλους αυτούς που απογοητεύθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν πείθονται από τη ΝΔ και δεν θέλουν να πάνε στα άκρα. Μετά και την απεμπλοκή μας από το ΚΙΝΑΛ έχουν εμφανιστεί ξανά οι παλιοί φίλοι. Ολοι αυτοί που βλέπουν Το Ποτάμι ως τη μόνη εναλλακτική λύση, παρά τα στραβά μας. Το Ποτάμι που δεν κυβέρνησε, αλλά και Το Ποτάμι που δεν κάνει εκπτώσεις για να κερδίσει κάποιες εύκολες ψήφους.

Τέσσερα χρόνια τώρα έχουν ακουστεί τα πάντα για μας. Στην αρχή είπαν ότι ήμασταν «βαλτοί» για να ανακόψουμε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά μας παρουσίαζαν ως φίλους του κ. Τσίπρα, μετά ως δεκανίκι του Μητσοτάκη, μετά ξανά του Τσίπρα, ξανά του Μητσοτάκη και πάει λέγοντας. Επειδή είμαστε νέο είδος στην πολιτική, δεν είναι εύκολο να μας ερμηνεύσουν και κατασκευάζουν συνεχώς νέα σενάρια. Οταν βλέπεις συνεχώς πολιτικούς με σημαίες ευκαιρίας, ξαφνιάζεσαι όταν κάποιοι πορεύονται με σταθερές θέσεις.

Λέμε αυτό που λέγαμε πάντα. Η χώρα έχει ανάγκη από συμμαχίες. Πάνω από προγράμματα, όμως, και όχι πάνω από καρέκλες. Να λες «συνεργάζομαι για να κάνω αυτό, αυτό και αυτό». Εμείς έχουμε ξεχωρίσει τις αλλαγές που είναι άμεσης προτεραιότητας. Επεξεργασμένες θέσεις σε επτά τομείς. Την παραγωγή, την παιδεία, το Δημόσιο, τις ελευθερίες, το περιβάλλον, τις τεχνολογίες, τα γεωστρατηγικά. Γι’ αυτά θα ζητήσουμε να μας ψηφίσουν ξανά οι πολίτες, αυτά θα υπερασπιστούμε σε μια νέα Βουλή και αυτά θα καθορίσουν τη συμμετοχή μας ή όχι σε μια κυβέρνηση.

Οχι, δεν ήταν λάθος. Υπήρχε τότε ένα αίτημα. Να δοκιμάσουμε τη συνύπαρξη. Ξεκινήσαμε ξέροντας τις διαφορές που είχαμε με τα άλλα κόμματα. Και πράγματι συγκινήσαμε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Κάποιοι όμως παρερμήνευσαν την εντολή. Αντί να ανοίξουμε στην κοινωνία, κλειστήκαμε στα παλιά κομματικά τείχη. Σε μείζονα πολιτικά θέματα οι αποφάσεις λαμβάνονταν ερήμην της πλειοψηφίας. Δεν είχαμε λοιπόν άλλο δρόμο από το να χωρίσουμε σαν φίλοι. Να μην τρωγόμαστε μεταξύ μας.