Η πορεία ξεκίνησε το 1906 στου Μακρυγιάννη, κάτω από ένα υπόστεγο με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της εποχής να συνοδεύουν πιάτα, παραγγελίες και μαγειρική. Ωστόσο, η ταβέρνα Στην Αυλή του Κούβελου, το στέκι που γνωρίζουν οι περισσότεροι στην οδό Γενναίου Κολοκοτρώνη 66 στο Κουκάκι, πήρε την τελική της μορφή το 2003 όταν μεταφέρθηκε εκεί και στον παραδοσιακό της προσανατολισμό προστέθηκαν νέες γεύσεις.
Σε μία από τις πιο γραφικές γωνιές της Αθήνας, το μαγαζί αυτό σερβίρει την παράδοση στο πιάτο, με μπόλικη φαντασία. Η μείξη του παλιού με το νέο είναι διάχυτη σε όλες τις προτάσεις του μενού του καταστήματος. Από τα αμπελοφάσουλα με τα μαριναρισμένα κολοκυθάκια, την ξινομυζήθρα και την ντομάτα που εκτελεί χρέη σαλάτας μέχρι τα πουγκάκια κοτόπουλου με σπιτική ζύμη, μανιτάρια, μους λευκών ελληνικών τυριών και λάδι τρούφας, που βαφτίστηκαν ως ορεκτικά, και το ροσμπίφ με μοσχάρι κοκκινιστό και χοντρά μακαρόνια για κύριο. Ιδιαίτερο φορτίο κουβαλάει και η ειδική κατηγορία στο μενού της Αυλής του Κούβελου που λέγεται «σπιτικά φαγητά». Εδώ, η μαμαδίστικη αίσθηση των συνταγών είναι ξεκάθαρη, αφήνοντας για λίγο στην άκρη τους γαστρονομικούς πειραματισμούς. Ετσι, πρωταγωνιστές γίνονται πιάτα όπως οι κλασικοί ντολμάδες με το αβγολέμονο και τον μοσχαρίσιο κιμά ή το κατσικάκι γάλακτος ριγανάτο στη γάστρα με φρέσκες πατάτες τηγανητές. Δεν λείπουν βέβαια και οι εμπνεύσεις της ημέρας, με τα πιάτα που στήνονται για τους πελάτες τις καθημερινές μόνο ή και τα Σαββατοκύριακα. Το καλύτερο μένει για το τέλος. Τα σπιτικά γλυκά που κολάζουν. Σοκολατόπιτα με σοκολάτα γάλακτος, σοκολάτα υγείας, σπασμένα φουντούκια και παγωτό. Πάβλοβα με τη μαρέγκα από σαντιγί, το παγωτό βανίλια, τη σάλτσα φρούτων του δάσους ή φράουλας. Cheesecake με βάση Oreo και δροσερή σάλτσα ανανά.
Τώρα που ο καιρός το επιβάλλει, η γαστριμαργική δράση του εστιατορίου μεταφέρεται στην πολύ όμορφη αυλή που προδίδεται από την ονομασία κιόλας του καταστήματος. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ιδιαίτερο περιβάλλον με τους ασβεστωμένους τοίχους, τις κλασικές ταβερνιάρικες καρέκλες και τραπέζια (πάντα όμως φροντισμένα) και το παλιό μωσαϊκό στο πάτωμα. Τα μεγάλα δέντρα και τα καλλωπιστικά φυτά που χαρίζουν τη σκιά τους στους πεινασμένους επισκέπτες βάζουν την τελευταία πινελιά σ’ αυτόν τον χώρο που ξυπνάει ενθυμήσεις από παλιά αρχοντικά της πρωτεύουσας.