Στις 26 Φεβρουαρίου, ανήμερα τα 64α γενέθλια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ ανέβασε στο Τwitter ένα βίντεο γεμάτο εθνικιστικά σύμβολα και σκηνές τουρκικού ηρωισμού στο πεδίο της μάχης, από την οθωμανική περίοδο μέχρι και σήμερα. Πρωταγωνιστής ήταν φυσικά ο ίδιος ο εορτάζοντας, άλλοτε ντυμένος με στρατιωτική στολή, άλλοτε να φυλά το χέρι μιας νεαρής κυρίας, άλλοτε να φτάνει σε μια σύνοδο παγκόσμιων ηγετών ή να διασχίζει μια θάλασσα τουρκικών σημαιών. «Η γέννηση… ένα έθνος ανακαλύπτει ξανά τον εαυτό του, το πεπρωμένο του… Χρόνια πολλά αρχηγέ», ήταν το συνοδευτικό μήνυμα του Αλμπαϊράκ, του Γαμπρού, όπως είναι ευρέως γνωστός εδώ και χρόνια στην Τουρκία, του νέου τούρκου υπερυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών που ανακαλύπτουν τώρα, με τρόμο, αγορές και επενδυτές. Μέσα σε μία ώρα από την ανακοίνωση του διορισμού του, τη Δευτέρα, η τουρκική λίρα έχασε 3,8% της αξίας της.
Ηταν βέβαια ένας προαναγγελθείς διορισμός. Ο Ερντογάν είναι στενός φίλος του πατέρα του Μπεράτ Αλμπαϊράκ, του γνωστού δημοσιογράφου και (ισλαμιστή) πολιτικού Σαντίκ Αλμπαϊράκ από το 1980. Παρακολούθησε λοιπόν τον 40χρονο σήμερα Μπεράτ να μεγαλώνει, να σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων και οικονομικά πρώτα στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, κατόπιν στο Πανεπιστήμιο Pace της Νέας Υόρκης, να εντάσσεται το 1999 στο δυναμικό του Çalik Holding, ενός ισχυρού ομίλου επιχειρήσεων με συμφέροντα στην κλωστοϋφαντουργία, την ενέργεια, τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τα δημόσια έργα και τα ΜΜΕ, και να φτάνει το 2007 να αναλάβει επικεφαλής του. Προηγουμένως βέβαια, το 2004, τον είχε κάνει γαμπρό του: ο Αλμπαϊράκ παντρεύτηκε την Εσρά, τη μεγαλύτερη θυγατέρα του Ερντογάν. Στον γάμο τους έδωσαν το «παρών» πολλοί ξένοι ηγέτες. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά. Αλλά ο Αλμπαϊράκ περίμενε μερικά χρόνια ακόμα μέχρι να αποκαλύψει τις πολιτικές του φιλοδοξίες.
Αρχικά από το 2013 και εξής άρχισε να υπογράφει τακτικά οικονομικά άρθρα στη φιλοκυβερνητική «Σαμπάχ». Και το 2015 έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής με το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Εξελέγη τον Ιούνιο, επανεξελέγη στις πρόωρες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου και λιγότερο από μήνα αργότερα διορίστηκε υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων. Ας αφήσουμε την «αντικειμενική» «Σαμπάχ» να κάνει τον απολογισμό: «Ως υπουργός Ενέργειας, ο Αλμπαϊράκ έφερε εις πέρας έναν μεγάλο αριθμό σχεδίων που είχαν σκοπό να περιορίσουν την εξάρτηση της Τουρκίας από εξωτερικές πηγές, ιδιαίτερα με καινοτόμα προγράμματα ηλιακής και αιολικής ενέργειας που προσείλκυσαν ξένες επενδύσεις. Υπό την επίβλεψή του προετοιμάστηκε και εφαρμόστηκε η εθνική ενεργειακή και μεταλλευτική πολιτική της Τουρκίας. Η Τουρκία επίσης επανέλαβε δυναμικά τις δραστηριότητες έρευνας στη Μαύρη και τη Μεσόγειο Θάλασσα και αγόρασε το πρώτο της πλοίο – γεωτρύπανο».
Ως υπουργός Ενέργειας ο Αλμπαϊράκ ήταν φυσικά η φωνή του Ερντογάν στην κυπριακή ΑΟΖ, αυτός που προειδοποιούσε ξανά και ξανά ότι η Αγκυρα δεν θα επέτρεπε «μονομερείς ενέργειες» από την Κύπρο και θα μπλόκαρε την έρευνα για υδρογονάνθρακες, αυτός που διακήρυττε πως «η Μεσόγειος δεν είναι μονοπώλιο κανενός» και προανήγγειλε τουρκικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στον βυθό της Μεσογείου ή την κατασκευή του τρίτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης.
Εκείνα που δεν θα ανέφερε ποτέ, παρεκτός για να τα καταδικάσει ως συκοφαντίες, η (κάθε) «Σαμπάχ» είναι τα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί ο Αλμπαϊράκ. Εκείνα τα Malta Files, για παράδειγμα, που αποκαλύφθηκαν το 2017 εμφανίζοντας τον Γαμπρό να έχει συνδράμει στην εγκαθίδρυση μιας δομής offshore στη Μάλτα και τη Σουηδία ώστε η εταιρεία του Calik Holding να γλιτώσει φόρους εκατομμυρίων. Ή και εκείνα τα χιλιάδες προσωπικά του μέιλ, από την περίοδο 2000-2016, που αποκάλυψε το 2016 το Wikileaks εμφανίζοντάς τον μπλεγμένο σε λαθρεμπόριο πετρελαίου με τους τζιχαντιστές του ISIS. Λέγεται βέβαια πως πίσω από αυτές τις καταγγελίες βρίσκεται η Ρωσία, που ήταν πυρ και μανία με την Τουρκία έπειτα από την κατάρριψη ενός ρωσικού μαχητικού στα συριακά σύνορα το 2015. Αυτό που θεωρείται όμως λίγο – πολύ δεδομένο, είναι πως πίσω από το προσεγμένο μούσι, τους ευγενικούς τρόπους και τα άψογα αγγλικά του Αλμπαϊράκ κρύβεται μπόλικη διαφθορά, από εκείνη που κρατάει γερά ενωμένο το «στενό περιβάλλον» του Ερντογάν.
Και τώρα; Τώρα ο άνθρωπος που πρώτος ενημέρωσε τον τούρκο πρόεδρο για την απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του τον Ιούλιο του 2016 (παραθέριζαν μαζί στη Μαρμαρίδα), αυτός που πολλοί εκτιμούν πως ο υπερπρόεδρος πλέον Ερντογάν προετοιμάζει για διάδοχό του, γίνεται το μακρύ του χέρι στον χώρο της οικονομίας. Μιας οικονομίας που βράζει, παρά τον ρυθμό ανάπτυξης 7,4% που κατέγραψε το 2017, με τον πληθωρισμό να ανέρχεται στο 15% τον Ιούνιο, την ισοτιμία ευρώ / λίρας στο 1 προς 5,70 έναντι 1 προς 2,5 προ πενταετίας, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στο 5,5% του ΑΕΠ, έναν στους πέντε νέους άνεργο και τους επενδυτές αλαφιασμένους από τον πόλεμο που έχει κηρύξει ο Ερντογάν στην ανεξαρτησία της τουρκικής κεντρικής τράπεζας. Ο ίδιος ο Αλμπαϊράκ υποσχέθηκε, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ότι το υπουργείο του θα «αποτελέσει παράδειγμα φορολογικής και δημοσιονομικής πειθαρχίας», θα εφαρμόσει μία «εύρωστη και ενεργητική νομισματική πολιτική», θα επιδιώξει καλύτερη ενσωμάτωση στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, θα μειώσει τον πληθωρισμό σε μονοψήφιο ποσοστό. Ο τουρκικός Τύπος, ελεγχόμενος πλέον σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον Ερντογάν, από κοινού με τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία, (ήταν ο μόνος που) ενθουσιάστηκε.
