Σχεδόν εννέα μήνες από τις εθνικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου, η τσεχική Βουλή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση μειοψηφίας του δισεκατομμυριούχου λαϊκιστή Αντρέι Μπάμπις, τερματίζοντας έτσι μία μακρά περίοδο πολιτικής κρίσης, σχετικής ακυβερνησίας και συνεχών διαπραγματεύσεων μεταξύ τού ΑΝΟ –του κόμματος του Μπάμπις –και σχεδόν όλων των υπόλοιπων κομμάτων που εξασφάλισαν την είσοδό τους στη Βουλή.
Τελικά ο Μπάμπις έγινε πρωθυπουργός με τη συνεργασία των Σοσιαλδημοκρατών. Αλλά ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν εξίσου καθοριστικός: χάρις στη δική του ψήφο αναλαμβάνει την εξουσία ο μεγιστάνας πολιτικός. Κι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά την πτώση του καθεστώτος στην πρώην Τσεχοσλοβακία το 1989.
Το τσεχικό Κομμουνιστικό Κόμμα διαφέρει χαρακτηριστικά από τα αδελφά κόμματα των υπόλοιπων χωρών τού πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Κατ’ αρχάς δεν έπαψε ποτέ να προπαγανδίζει την ιδεολογική «υπεροχή» του. Και μολονότι έχασε με κατακλυσμιαία ταχύτητα, όπως και τα υπόλοιπα δορυφορικά της ΕΣΣΔ κομμουνιστικά κόμματα, το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών του μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού (στις εκλογές του 2017 δεν κατάφερε παρά να συγκεντρώσει μόνο 7,8%), παραμένει εξαιρετικά δραστήριο είτε σε εθνικό είτε σε τοπικό επίπεδο.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα δίνει μάχη σε αγροτικές, αποβιομηχανοποιημένες και αποκεντρωμένες περιοχές για να επαναπατρίσει ψηφοφόρους που τα τελευταία χρόνια έχουν στραφεί στα ακροδεξιά κόμματα χρησιμοποιώντας την ίδια αντιευρωπαϊκή ρητορική.
Η ευρεία νίκη του Μπάμπις στις περσινές εκλογές ήρθε ως μάννα εξ ουρανού: ο νέος πρωθυπουργός δεν είναι ένας «απλός» μεγιστάνας με «αντισυστημικό» προφίλ. Είναι και ένας παλιός κομμουνιστής, ενεργό μέλος τού πρώην Τσεχοσλοβακικού Κόμματος και στέλεχος, κατά πληροφορίες, της πάλαι ποτέ μυστικής υπηρεσίας κρατικής ασφαλείας, της τρομερής StB, αν όχι και της ίδιας της KGB.
Αν και τον στηρίζουν, οι κομμουνιστές δεν συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό. Εχουν όμως τη δυνατότητα να ρίξουν την κυβέρνηση του Αντρέι Μπάμπις ανά πάσα στιγμή, κάτι που τους δίνει μεγάλη (δυσανάλογα μεγάλη, λένε πολλοί) εξουσία στα χέρια τους. Αυτή η δύναμη είναι που θέτει τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε κατάσταση συναγερμού. Η Κεντροδεξιά καταγγέλλει τη σταδιακή εισαγωγή στη χώρα ενός ημι-προεδρικού συστήματος, κάνοντας λόγο για τη «Δημοκρατία του Μπάμπις» και «το τέλος της Τσεχικής Δημοκρατίας όπως την ξέραμε από το 1993 και μετά».
Τα πυρά είναι διασταυρούμενα: το ευρωσκεπτικιστικό ODS έκανε λόγο για μία «ημι-κομμουνιστική κυβέρνηση» και το φιλοευρωπαϊκό TOP 09 για «παράδοξη δημοκρατία του Μπάμπις». Ο πρόεδρος του κόμματος πήγε ένα βήμα παραπέρα: δεν βλέπουμε, είπε, μόνο την άνθηση του Τσεχικού Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και την καθολική επιρροή στη χώρα του ρωσικού παράγοντα. Κι όλα αυτά ενώ η σκιά των σκανδάλων πέφτει όλο και πιο βαριά: ο Μπάμπις, μαζί με τη σύζυγό του και τα ενήλικα παιδιά τους, κατηγορούνται για οικονομικές ατασθαλίες και για κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων.