Ρέντα

Είσαι καλύτερος, είσαι πιο φρέσκος, έχεις και ρέντα, όχι μόνο θα το σηκώσεις, αλλά θα ισοπεδώσεις τον αντίπαλο. Ολα αυτά τα είχε και με το παραπάνω η Γαλλία. Η Κροατία είχε την κούρασή της, είχε και γκίνια, δεν μπορούσε να γλιτώσει με τίποτα. Ολα πήγαν στραβά για την παρέα του Μόντριτς, όλα πήγαν δεξιά για την ομάδα του Ντεσάν. Λες και κάποιος τους είχε μουντζώσει τους Κροάτες. Να βρεθούν πίσω στο σκορ με αυτογκόλ. Συνιστά προσβολή στο ποδόσφαιρο να μιλάς για διαιτησία σε τελικό Μουντιάλ. Υπάρχει όμως ποδοσφαιριστής της Γαλλίας που κάνει συμμετοχή στη φάση και το αυτογκόλ του Μάντζουκιτς δεν έπρεπε να μετρήσει. Μια Γαλλία που βρέθηκε μπροστά στη συνέχεια με 2-1, με πέναλτι ελέω VAR. Συνολικά τέσσερα γκολ, στα νοκάουτ, στους 8, στους 4 και στον τελικό, χωρίς ένα απ’ αυτά σε κανονική ροή αγώνα. Και τα στημένα όμως στο ποδόσφαιρο είναι μέρος του παιχνιδιού.

Εσκασε

Για να τα λέμε όλα, δέκα φορές να παίζανε κάτω από αυτές τις συνθήκες Γαλλία – Κροατία, τις εννιά θα κέρδιζαν οι Γάλλοι. Ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες του ματς που πήγαν κόντρα στην ομάδα με τις καρό φανέλες, η Γαλλία θα το έπαιρνε το παιχνίδι. Οποια και να ήταν η εξέλιξή του. Ηταν εμφανές ότι όσο κύλαγε ο χρόνος το λάδι στο καντήλι της Κροατίας τελείωνε. Ο Μόντριτς (φωτογραφία πάνω), εμφανώς καταπονημένος, ήταν ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού. Δεν ζητούσε την μπάλα, δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες. Στο δεύτερο ημίχρονο, που άνοιξε το παιχνίδι, έβλεπες ότι η Κροατία θα σκάσει. Κι έσκασε. Στο 59′, όταν έκανε ο Πογκμπά το 3-1, ο γάμος είχε σχολάσει. Η Γαλλία το πήγε στο ρελαντί. Δεν αγχώθηκε, δεν βιάστηκε. Ηξερε ότι ήταν καλύτερη. Ηξερε ότι ο χρόνος ήταν υπέρ της, ήταν ένας εύκολος γι’ αυτήν τελικός. Πριν από το ματς είχα γράψει «μην υποτιμάτε τη φόρα του αουτσάιντερ». Επεσα έξω. Η διαφορά στα κουράγια της κάθε ομάδας ήταν τεράστια.

Φάντασμα

Ηταν ένα τουρνουά 32 ομάδων και 31 ημερών, που τα είδαμε όλα. Είδαμε φαβορί να καταποντίζονται. Το ναυάγιο της Αργεντινής. Το δράμα του Λιονέλ Μέσι (φωτογραφία κάτω). Από δήμαρχος (στην Μπαρτσελόνα), κλητήρας. Καπετάνιος σε σαπιοκάραβο, φούνταρε κι αυτός μαζί του. Το περίφημο (και μοναδικό στη διοργάνωση) γκολ με τη Νιγηρία ήταν το κύκνειο άσμα. Σ’ ένα τουρνουά όπου όλοι σχεδόν οι προπονητές έψαχναν τα γκολ από τα στημένα, ο Μέσι έβαλε ίσως το καλύτερο. Είδαμε την ανυπαρξία της Γερμανίας. Το φάντασμα της ομάδας που το σήκωσε το 2014 και ταπείνωσε (7-1) την οικοδέσποινα Βραζιλία. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο κι ειδικότερα στις εθνικές ομάδες. Η συγκεκριμένη Γερμανία δεν είχε ταλέντο, δεν είχε επιθετικούς, δεν είχε έστω κι έναν ποδοσφαιριστή να κάνει το παραπάνω. Είδαμε την καρικατούρα της Ισπανίας. Ενα αργό, βαρετό, ανούσιο ποδόσφαιρο. Το ότι κατάφεραν ν’ αποκλειστούν από αυτήν τη Ρωσία τα λέει όλα.

Γκίνια

Είδαμε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Πορτογαλία να σέρνεται. Αυτό που παρουσίασε ο Σάντος ήταν απαράδεκτο. Τρύπιοι στην άμυνα, και στην επίθεση ό,τι κάτσει. Να φτάσει η μπάλα στον Ρονάλντο και να κάνουμε τον σταυρό μας να σκοράρει. Είδαμε «τίμιες» ομάδες. Να κατεβαίνουν στο γήπεδο για να παίξουν την μπάλα τους. Καθαρό ποδόσφαιρο, του όσα πάνε κι όσα έρθουνε, χωρίς σκοπιμότητες, από την Ισλανδία και την Ιαπωνία. Είδαμε τους νταήδες της Ουρουγουάης. Είχαν την γκίνια όμως να πέσουν πάνω στη Γαλλία και να χάσουν και τον Καβάνι. Μιας και μιλήσαμε για γκίνια, η κουβέντα πάει στη Βραζιλία. Πολύ καλή ομάδα. Δεν τους ήθελε η μπάλα με το Βέλγιο. Εχουν καθαρό δοκάρι για το 1-0. Ο αντικαταστάτης τού (αναντικατάστατου) Κασεμίρο βάζει αυτογκόλ. Στο τέλος δύο σουτ με φάτσα το τέρμα χωρίς πίεση έφυγαν άουτ. Οταν δεν έχεις σέντερ φορ να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα, κάπου θα το πληρώσεις.

Προπονητές

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προχώρησε δίκαια το Βέλγιο. Ομαδάρα. Και παιχταράδες. Ενας κι ένας. Με ταλέντο, με προσωπικότητα. Κανέναν δεν φοβήθηκαν, όλους τους έπαιξαν στα ίσα. Κι εκεί την πατήσανε. Κερδίζοντας την Αγγλία, έμπλεξαν στη συνέχεια με Βραζιλία – Γαλλία. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έπαιζαν χθες στον τελικό. Δεν έχεις να πεις κακό λόγο για την Αγγλία. Τόσο μπορούσαν, τόσο έπαιξαν. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Προσεκτικός και συγκεντρωμένος στο συντηρητικό πλάνο, ο Σάουθγκεϊτ εξάντλησε τις δυνατότητές τους. Οπως εξάντλησε τις δυνατότητές της η αθλητική Σουηδία. Ηταν ένα τουρνουά όπου χάθηκαν τα σέντερ φορ κι εμφανίστηκαν οι τερματοφύλακες. Ενα τουρνουά των προπονητών. Και οι τέσσερις ομάδες της τετράδας είχαν τη σφραγίδα του προπονητή τους. Η σφιχτή Γαλλία του Ντεσάν, η αλανιάρικη Κροατία του Ντάλιτς, το πληθωρικό Βέλγιο του Μαρτίνεθ, η προσηλωμένη Αγγλία του Σάουθγκεϊτ.

Απίστευτο

Λέγαμε τις προάλλες για την κατάχρηση του «απίστευτου» από τους περιγραφείς της ΕΡΤ. Απίστευτο γκολ, απίστευτη απόκρουση, μέχρι και απίστευτοι πανηγυρισμοί. Στο Βέλγιο – Αγγλία ο σχολιαστής έκανε δύο φορές νέο ατομικό ρεκόρ. Ξεκίνησε με «απίστευτη πάσα» και ολοκλήρωσε με το Βέλγιο που «ξεδιπλώνεται απίστευτα».