Αναζήτηση
Για ένα σενάριο «πλήρους σύγχυσης», σε περίπτωση τετραπλών εκλογών, κάνει λόγο στα «ΝΕΑ» ο Κώστας Σκανδαλίδης. Τονίζει, ωστόσο, πως μετά τον Αύγουστο το «τοπίο είναι θολό» και δεν αποκλείει προσφυγή στις κάλπες αμέσως μετά το καλοκαίρι. Για τον βουλευτή της ΔΗΣΥ, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να πείσει ως σοσιαλδημοκράτης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να πείσει ως κεντρώος μεταρρυθμιστής. Παράλληλα, διαψεύδει τις φήμες για στήριξη της απλής αναλογικής από το Κίνημα Αλλαγής.
«Ολες οι ενδείξεις που συνόδευσαν την αποχώρηση του Σταύρου Θεοδωράκη δείχνουν μεγαλύτερη συσπείρωση στη βάση μας» αναφέρει για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, επισημαίνοντας πως «η επιμονή στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος είναι πια όχι μόνο υπόθεση επιβίωσης της παράταξης αλλά επαναφοράς της στο επίκεντρο των εξελίξεων».
Η κυβέρνηση ψήφισε τη δυνατότητα να γίνουν τετραπλές εκλογές στις 26 Μαΐου του 2019 παρά τη σφοδρή αντίθεση της αντιπολίτευσης.
Κατ’ αρχάς για να το διασκεδάσουμε λίγο. Οι εκλογές τον Μάιο είναι πέντε, αν προσθέσουμε τους χιλιάδες ανεξάρτητους από τη διεκδίκηση της Δημοτικής Αρχής συνδυασμούς που θα κατέλθουν αυτόνομα σε επίπεδο μικρών πόλεων και κοινοτήτων. Για να ολοκληρωθεί το σενάριο της πλήρους σύγχυσης αλλά και της συναλλαγής και του άκριτου τοπικισμού. Πρέπει να ομολογήσω ότι ο Αλέξης Τσίπρας, παρά τη μη αναστρέψιμη αποδρομή και ήττα της κυβέρνησής του, έχει μια αξιοσημείωτη ικανότητα. Δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα, μετέρχεται όλα τα μέσα που «αγιάζουν τον σκοπό», ανοίγει όλα τα θέματα, παίζει με όλες τις εκδοχές. Είναι κρίμα. Γιατί στο όνομα της προσωπικής του επιδίωξης θυσιάζει το εθνικό συμφέρον. Πάντως το κόλπο αν υλοποιηθεί, δεν πρόκειται να πιάσει, όσα τερτίπια και αν σκαρφιστεί. Ξέρετε, είναι κάτι σαν «το σκοινί του κρεμασμένου».
Θεωρείτε πιο πιθανό το σενάριο των εκλογών τον Μάιο ή την προσφυγή στις κάλπες μέσα στο 2018;
Ολα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά καθώς το τοπίο μετά τον Αύγουστο είναι θολό και οι εξελίξεις τρέχουν. Θα επιθυμούσε η κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία. Ηδη με τον τελευταίο νόμο μετέφερε το ακραίο όριο στον Μάιο του 2019. Ομως, μετά και την τελευταία στάση των εταίρων στο θέμα των συντάξεων, του αφορολογήτου και του ΦΠΑ στα νησιά, όπως και στη δυνατότητα διανομής του πλεονάσματος που με αίμα πλήρωσε ο λαός, νομίζω ότι όλα είναι πιθανά. Ακόμη και οι εκλογές αμέσως μετά το καλοκαίρι.
Με όσα έρχονται στη δημοσιότητα, μπορεί η κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι διαθέτει ακόμη το ηθικό πλεονέκτημα;
Μόνο σαν καρικατούρα ακούγεται πια αυτό. Οσα βλέπουν το φως απλώς το ενταφιάζουν. Προηγήθηκε το παιχνίδι με τους θεσμούς, η μετατροπή σκανδάλων σε πολιτικές σκευωρίες, η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, η αδιανόητη συμπεριφορά απέναντι στα ΜΜΕ που δεν ελέγχει. Και μια σειρά από πρακτικές που κάθε άλλο παρά συνάδουν με τη χρηστή και δημοκρατική διακυβέρνηση. Τα τελευταία γεγονότα είναι το «κερασάκι στην τούρτα».
Ως Κίνημα Αλλαγής κατηγορείτε τον ΣΥΡΙΖΑ για προσπάθεια διεμβολισμού της Κεντροαριστεράς. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να πείσει ως σοσιαλδημοκράτης;
Ποιος απ’ όλους; Ο πρώην κομμουνιστής; Ο ορκισμένος αντιμνημονιακός; Ο αντισυστημικός ριζοσπάστης και λαϊκιστής; Ή ο όψιμος σοσιαλδημοκράτης; Ο ίδιος πιστεύει ότι ο λαός έχει κοντή μνήμη. Ενίοτε συμβαίνει και κερδίζει. Τώρα όμως συνέρρευσαν τόσο πολλά που είναι αδύνατο να κρυφτεί από την πραγματικότητα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Μπορεί να πείσει ως κεντρώος μεταρρυθμιστής;
Οταν ανέλαβε τη ΝΔ είχε αυτή την εικόνα. Η πράξη του, όμως, ως αρχηγού της Δεξιάς την αποκαθηλώνει. Υποτάσσεται στη λογική του ώριμου φρούτου, αδυνατεί να μετακινήσει τους εσωτερικούς συσχετισμούς, ολοένα και περισσότερο ταυτίζεται με τις παραδοσιακές και αδιέξοδες πρακτικές της συντήρησης.
Υπάρχει πιθανότητα το Κίνημα Αλλαγής να συζητήσει εκ νέου τη στήριξη ενός συστήματος απλής αναλογικής, όπως φημολογείται τελευταία;
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση μετά την καθολική στήριξη στην κατάτμηση της Β’ Αθήνας και της Περιφέρειας Αττικής καρβέλια ονειρεύεται. Οχι και χωρίς αστερίσκους. Στην ουσιαστική αλλαγή του εκλογικού συστήματος με βάση τις προτάσεις μας το συζητάμε, δηλαδή και μικρό μπόνους και ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού και ρυθμίσεις διαφάνειας του πολιτικού συστήματος. Αλλά νομίζω ότι η κυβέρνηση για λόγους προεκλογικούς το ψιθυρίζει, δεν το βάζει καν στο τραπέζι.
Πόσο έπληξε τον νέο φορέα η αποχώρηση του Ποταμιού; Και τι συμβαίνει με τις υποψηφιότητες που προβάλλονται και προκαλούν αντιδράσεις; Δικαιώνονται όσοι μιλούν για επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ;
Ολες οι ενδείξεις που συνόδευσαν την αποχώρηση του Σταύρου Θεοδωράκη δείχνουν μεγαλύτερη συσπείρωση στη βάση μας, σαν κάτι που είχε προαναγγελθεί και θα συνέβαινε. Η επιμονή στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος είναι πια όχι μόνο υπόθεση επιβίωσης της παράταξης αλλά επαναφοράς της στο επίκεντρο των εξελίξεων. Ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Οσο για τις υποψηφιότητες δεν νομίζω ότι υπάρχει οποιαδήποτε απόφαση. Μόλις ξεκινήσαμε τη συζήτηση στην επιτροπή και μέχρι τώρα μόνο προσωπικές διαθεσιμότητες δηλώνονται. Τις τελικές αποφάσεις για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων θα πάρουν τα όργανα του Κινήματος.
Πώς θα καταφέρει ο κεντροαριστερος φορέας να αντέξει το σκηνικό της ακραίας πόλωσης μέχρι τις εκλογές;
Κατ’ αρχάς αυτή η πόλωση και όπως εξελίσσεται αφορά δύο μονομάχους με εκατέρωθεν πόλεμο προσωπικών χαρακτηρισμών που ξυπνούν το χειρότερο παρελθόν και μένουν προσηλωμένοι σ’ αυτό. Η πόλωση τέτοιου τύπου αφορά μόνο ένα τμήμα του εκλογικού σώματος στην κορυφή. Αφήνει παγερά αδιάφορο το μεγαλύτερο μέρος της εκλογικής βάσης με κίνδυνο να γυρίσει την πλάτη συνολικά στην πολιτική και να γιγαντώσει την αποχή. Εμείς έχουμε έναν κρυστάλλινο δρόμο. Προχωράμε μπροστά, ενώνουμε τους Ελληνες, διεκδικούμε την εθνική συνεννόηση και προτείνουμε μια πραγματικά προοδευτική διακυβέρνηση. Θέλουμε να δώσουμε ξανά δύναμη στη χώρα και αξιοπρέπεια στον πολίτη. Ο σπόρος είναι καρπερός.
