«Το ηθικό πλεονέκτημα ετούτης της κυβέρνησης έχει τελειώσει προ πολλού» σημειώνει στα «ΝΕΑ» ο γραμματέας του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑΕ Παναγιώτης Λαφαζάνης. Κατακεραυνώνει τον Αλέξη Τσίπρα για τις απελάσεις των ρώσων διπλωματών κατηγορώντας τον για δουλοπρέπεια, αρνείται πως ο ίδιος είχε επιχειρήσει να προσδεθεί η χώρα στο ρωσικό άρμα όταν ήταν υπουργός ενώ αποδομεί και την έξοδο από το Μνημόνιο.

Αντιδράσατε αμέσως και με οξύ τρόπο στις απελάσεις των ρώσων διπλωματών. Γιατί και πού διαφωνείτε με την απόφαση της κυβέρνησης.
Ασφαλώς και αντέδρασα αμέσως στις πρωτοφανείς απελάσεις ρώσων διπλωματών από τη χώρα μας. Θα προσέθετα, μάλιστα, ότι ήμουν ο μόνος, μαζί με τη ΛΑΕ, που αποδοκίμασε αυτές τις απελάσεις, όταν όλοι οι άλλοι στο πολιτικό σκηνικό συγκατένευαν ή μάσαγαν τα λόγια τους. Οι απελάσεις αυτές ήταν μια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Μια επιλογή ρήξης με τη Ρωσία και μια επιλογή ακραίας δουλοπρέπειας προς τους πιο ψυχροπολεμικούς κύκλους των ΗΠΑ. Τσίπρας – Κοτζιάς, με αρχιτέκτονα τον Τζέφρι Πάιατ, θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Ουκρανία του Νότου.

Πολλοί βλέπουν σε εσάς την προσπάθεια της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να προσδεθεί στο ρωσικό άρμα ή να στρίψει προς τα εκεί για τη στρατηγική της έναντι των τότε εταίρων. Τι απαντάτε αλήθεια;
Δεν επιδίωξα ποτέ ούτε επιδιώκω να βάλω την Ελλάδα σε κανένα ρωσικό άρμα. Αντίθετα, θέλω μια Ελλάδα δημοκρατική, κυρίαρχη και ανεξάρτητη, χωρίς κηδεμόνες και προστάτες, η οποία δεν θα είναι στο άρμα κανενός και θα ακολουθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό και λαϊκό συμφέρον. Αν προσπαθώ για μια αναβαθμισμένη στρατηγική σχέση συνεργασίας της χώρας μας με τη Ρωσία, στη βάση αμοιβαίου οφέλους, αυτό το κάνω διότι μια τέτοια σχέση είναι απόλυτα αναγκαία για να μπορέσουμε να απαγκιστρωθούμε από την ασφυκτική εξάρτηση των ΗΠΑ και της γερμανικής ΕΕ.

Γεωστρατηγικά πώς βλέπετε να εξελίσσεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας; Ακούγονται και απόψεις που λένε πως πιθανώς τα έχουν βρει.
Στις ΗΠΑ, όπως φαίνεται, υπάρχουν δύο γραμμές για τη στάση τους απέναντι στη Ρωσία. Η μια στρατηγική είναι πιο νηφάλια και επιδιώκει ενός είδους συνεννόηση μεταξύ των δύο χωρών και κάποιον έλεγχο των μεταξύ τους αντιπαραθέσεων.
Η άλλη στρατηγική, την οποία ακολουθούν και οι πιο ισχυροί κύκλοι των ΗΠΑ, προωθεί την αναβίωση ενός είδους νέου ψυχρού πολέμου απέναντι στη Ρωσία. Εύχομαι να κυριαρχήσει η πρώτη στρατηγική, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης παγκόσμιας καταλλαγής των συγκρούσεων, για το καλό της ανθρωπότητας. Είναι τραγικό, πάντως, ότι η Ελλάδα των Τσίπρα – Κοτζιά – Καμμένου έχει κάνει στροφή τελευταία προς τους πιο μισαλλόδοξους κύκλους των ΗΠΑ.

Μια γενική γνώμη για τη συμφωνία των Πρεσπών;
Θα τη χαρακτήριζα ως μία συμφωνία η οποία εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και πρώτα απ’ όλα των ΗΠΑ. Η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ σημαίνει μία χώρα κλωτσοσκούφι των ΗΠΑ και επομένως επικίνδυνη για την περιοχή μας. Τονίζω, επίσης, ότι η λεγόμενη σύνθετη ονομασία υπονομεύεται, εάν δεν ακυρώνεται, από την αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας» και της «μακεδονικής ιθαγένειας», ενώ οι αλλαγές στο Σύνταγμα προς ακύρωση αλυτρωτικών βλέψεων της γείτονος επαφίενται αορίστως σε ό,τι κρίνει ως τέτοιες η ΠΓΔΜ.

Οσοι διαδήλωσαν ανήκαν στο εθνικιστικό τόξο και μόνον;
Σε διαδηλώσεις ενάντια στη «Νατοϊκή συμφωνία των Πρεσπών», με προοδευτικό περιεχόμενο και στόχο Βαλκάνια ειρήνης και συνεργασίας συμμετείχε και η ΛΑΕ μαζί με άλλες αριστερές και προοδευτικές οργανώσεις. Από εκεί και πέρα και σε άλλα ογκώδη συλλαλητήρια, είναι προφανές ότι αυτοί που συμμετείχαν δεν είναι, αλίμονο, όλοι εθνικιστές και ακροδεξιοί αλλά κατά μεγάλο μέρος τους πατριώτες και δημοκράτες.

Στις 21 Αυγούστου θα πείτε μια καλή κουβέντα για το εξιτήριο από το Μνημόνιο;
Αν παίρνει η χώρα στις 21 Αυγούστου κάποιο εξιτήριο, αυτό είναι μόνο εξιτήριο για την είσοδό της στο τέταρτο Μνημόνιο. Αυτό το τέταρτο Μνημόνιο έχει ήδη ψηφισθεί και περιλαμβάνει τη δραστική περικοπή των συντάξεων, τη μείωση του αφορολπγήτου, το ξεπούλημα όσων δημόσιων στρατηγικών επιχειρήσεων έχουν απομείνει, πανύψηλα πρωτογενή πλεονάσματα, άγριες «μεταρρυθμίσεις» και σκληρή εποπτεία και λιτότητα αορίστου χρόνου.
Τίθενται πολιτικά ζήτημα με το ηθικό πλεονέκτημα σε σχέση με την υπόθεση της εταιρείας των αδελφών Τσίπρα;
Για ποιο ηθικό πλεονέκτημα μπορεί να γίνει λόγος σε σχέση με την κυβέρνηση Τσίπρα; Δεν μπορεί να μιλάει αυτή η κυβέρνηση για ηθικό πλεονέκτημα όταν έχει καταλύσει τη δημοκρατία, μετατρέποντας το Οχι του δημοψηφίσματος σε Ναι, όταν έχει ξεπουλήσει το πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις της και έχει προδώσει τη λαϊκή εντολή που έλαβε. Το ηθικό πλεονέκτημα μιας τέτοιας κυβέρνησης που δίνει γην και ύδωρ σε μία νέα αποικιοκρατία εις βάρος της χώρας έχει τελειώσει προ πολλού.

Πώς θα κινηθεί η ΛΑΕ στο κομμάτι μιας δυναμικής αντεπίθεσης προσεχώς και εκλογικά;
Η Λαϊκή Ενότητα θα είναι έτοιμη για μία νέα, ακόμα μεγαλύτερη πολιτική και κινηματική αντεπίθεση από τέλη Αυγούστου – αρχές Σεπτέμβρη και με πρώτο σταθμό τη made in USA ΔΕΘ. Κινηματικά θα προσανατολισθούμε σε όλα τα μέτωπα των κοινωνικών προβλημάτων με μεγαλύτερο δυναμισμό, συγκρουσιακό πνεύμα και εφευρετικότητα. Πολιτικά θα πάρουμε νέες πρωτοβουλίες για το μεγάλο αναγκαίο μέτωπο αριστερών, πατριωτικών, προοδευτικών, δημοκρατικών, αντισυστημικών δυνάμεων. Εκλογικά θα έχουμε ως στόχο να αποκτήσει η Βουλή πραγματική αντιπολίτευση και μάλιστα με άμεση προοπτική ανατροπής, γιατί σήμερα αντιπολίτευση στη Βουλή δεν υπάρχει. Αυτό σημαίνει ισχυρή ΛΑΕ στη Βουλή και ισχυρό μέτωπο ανατροπής.