Αναζήτηση
«Ο κινηματογράφος έχει τελειώσει (για τον ίδιο)» δηλώνει, μετά από μισό αιώνα καριέρας, ο γάλλος ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, θρύλος του γαλλικού σινεμά, σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη.
Ο 87χρονος Τρεντινιάν, που πάσχει από καρκίνο του προστάτη, εξήγησε ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επόμενη ταινία του Μπρουνό Ντιμόν: «Ηταν ενδιαφέρουσα αλλά φοβόμουν ότι σωματικά δεν θα μπορούσα ν’ αντεπεξέλθω» είπε, στη συνέντευξη που δημοσιεύεται στον ιστότοπο της εφημερίδας Nice-Matin.
«Πλέον, δεν μετακινούμαι μόνος μου. Χρειάζομαι πάντα κάποιον δίπλα μου να μου λέει: πρόσεχε, θα σπάσεις τα μούτρα σου», πρόσθεσε χαριτολογώντας ο ηθοποιός, που έχει ερμηνεύσει περισσότερους από 160 ρόλους στον κινηματογράφο και το θέατρο. Η τελευταία του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία Happy End του Μίχαελ Χάνεκε το 2017.
«Δεν κάνω χημειοθεραπεία»
Αντιμέτωπος με τον καρκίνο, ο ηθοποιός δηλώνει ότι «δεν μάχεται». «Βρήκα έναν Μαρσεγιέζο γιατρό που δοκιμάζει κάτι καινούριο. Δεν κάνω χημειοθεραπεία, αν και ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο», πρόσθεσε.
Ο Τρεντινιάν παραδέχτηκε ότι δεν ήταν «φτιαγμένος για δημόσιο αξίωμα». «Ημουν υπερβολικά ντροπαλός. Και η διασημότητα ποτέ δεν μ’ ενδιέφερε. Ξέρετε, την πρώτη φορά το διασκεδάζεις, μετά καθόλου. Γιατί μας δίνουν βραβεία; Πληρωνόμαστε ήδη πολύ καλά, θα ήταν προτιμότερο να δίνουν τα Οσκαρ σε ανθρώπους που δεν ασκούν παράξενα επαγγέλματα», σχολίασε.
Ο Τρεντινιάν έγινε διάσημος με την ταινία του Κλοντ Λελούς «Ενας άντρας και μια γυναίκα» που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1966.
Ο ίδιος τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου στις Κάννες για το Z του Κώστα Γαβρά το 1969 και με βραβείο Σεζάρ (τα γαλλικά Οσκαρ) για την «Αγάπη» του Μίχαελ Χάνεκε το 2013.
