Αν και ο ακριβής χρόνος των εκλογών παραμένει άγνωστος, φαίνεται να αποκρυσταλλώνονται οι τάσεις της κοινής γνώμης. Τώρα γίνονται πιο διακριτές οι επιλογές και οι προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Το κυριότερο, αποσαφηνίζονται τα κριτήρια που θα επηρεάσουν και θα καθορίσουν την τελική απόφαση των ψηφοφόρων.
Οι συσχετισμοί, όπως καταγράφονται στην πλειονότητα των ερευνών, αποκαλύπτουν τις μεταβολές που πραγματοποιήθηκαν. Βέβαια, η πολιτική δεν είναι στατική. Υπόκειται σε διεργασίες και αναδιατάξεις. Μοιάζει με ένα διαρκώς κινούμενο εκκρεμές. Η κατεύθυνση που θα ακολουθήσει εξαρτάται από το κλίμα που στο τέλος θα επικρατήσει. Και πρωτίστως, από τις συνθήκες ανταγωνισμού. Ηδη οι δύο μονομάχοι επέλεξαν σε ποιο πολιτικό περιβάλλον θέλουν να αναμετρηθούν. Σε ποια πλεονεκτήματα θα επενδύσει ο καθένας τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί εκ των προτέρων να στοχοποιήσει τον αντίπαλό του. Τον εμφανίζει εκφραστή της συντήρησης, εγκαλώντας τον για δεξιά στροφή. Αντιλαμβανόμενος τη μεγάλη φθορά που υπέστη εξαιτίας των κυβερνητικών επιδόσεων, προσπαθεί να θεμελιώσει τη στρατηγική του στην αντίθεση «προοδευτικές – συντηρητικές δυνάμεις». Η τακτική αυτή αποσκοπεί στο να αφυπνίσει τα αντιδεξιά αντανακλαστικά των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζει ότι σημαντικό τμήμα τους είναι εμποτισμένο απ’ αυτά. Απώτερος σκοπός του να περιορίσει την αιμορραγία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας ενισχύσει περαιτέρω την απήχηση και την επιρροή του, πλειοδοτεί στο υπαρκτό αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα. Ξέροντας ότι ο μεταρρυθμιστικός του λόγος δεν βρίσκει ιδιαίτερη ανταπόκριση στον σκληρό πυρήνα του ακροατηρίου του, τον έχει λειάνει. Εστιάζει στο δυσμενές κλίμα που διαμορφώθηκε εις βάρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θέλοντας να εισπράξει την τιμωρητική διάθεση των πολιτών. Επενδύοντας εκεί, κεφαλαιοποιεί την κοινωνική και πολιτική δυσαρέσκεια. Η στροφή του στο Μακεδονικό συνέβαλε στην περιχαράκωση των δυνάμεων που βρίσκονται στη δεξιά του πλευρά, αποφεύγοντας τον κίνδυνο ρηγμάτωσης. Οι αποκαλούμενοι, όμως, κεντρώοι και κεντροαριστεροί εκλογείς, αν και πάγωσαν, εν πολλοίς εξακολουθούν να τον παρακολουθούν.
Το ευτύχημα για τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι στα αριστερά του υπάρχουν διάσπαρτες δυνάμεις που δεν εκφράζονται από το Κίνημα Αλλαγής. Γι’ αυτό και το μείζον πρόβλημα του ΚΙΝΑΛ είναι η διείσδυση του Μητσοτάκη σε μέρος του κεντροαριστερού ακροατηρίου. Η πολιτική που ακολουθεί η Φώφη Γεννηματά είναι εντελώς αντίθετη απ’ αυτήν που θα της απέδιδε όφελος. Αδυνατεί να κερδίσει εκείνους τους προοδευτικούς πολίτες που αναζητούν νέα πολιτική έκφραση. Ενώ η επιμονή της να αλιεύσει τους δυσαρεστημένους από τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους καθίσταται ατελέσφορη. Η επανάκαμψη των πρώην πράσινων εκλογέων δεν επιτυγχάνεται. Ετσι εξηγούνται και τα χαμηλά ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Η αποχώρηση δε του Ποταμιού αυτοπεριορίζει το Κίνημα στο αποκαλούμενο παλιό και αρχέγονο ΠΑΣΟΚ.
Οι διεργασίες που αναπτύσσονται στο πολιτικό σκηνικό και οι τάσεις της κοινής γνώμης όπως καταγράφονται διαμορφώνουν το πλαίσιο στο οποίο θα δοθεί η μάχη των επικείμενων εκλογών. Πάντως η αρνητική ψήφος ένθεν και ένθεν θα είναι ο δείκτης των επερχόμενων πολιτικών εξελίξεων.
Ο Γιώργος Πανταγιάς είναι πολιτικός αναλυτής, επικοινωνιολόγος
Τελευταία Νέα