Στο τέλος της πολιτικής διαδρομής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι: το επικαλούμενο και ad nauseam χιλιοειπωμένο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» έχει εκφυλιστεί σε πλεονέκτημα στην ανηθικότητα.
Ασφαλώς δεν πρόκειται να αναφερθώ αναλυτικά σε κάποια ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητας, γιατί το πρόβλημα για την κυβερνητική παράταξη είναι «ολιστικό», για να καταλαβαίνουν και οι εκπρόσωποί της τι εννοώ. Δηλαδή είναι εγγενές, είναι δομικό και είναι πέραν συγκεκριμένων προσώπων, όσο ψηλά αυτά και αν βρίσκονται. Και τούτο γιατί δεν είναι πολιτικά και ηθικά ανεκτό να υπόσχεσαι τη Γη της Επαγγελίας στους συνταξιούχους όταν είσαι στην αντιπολίτευση και ως κυβερνήτης να κατακρεουργείς τις συνταξιοδοτικές αποδοχές τους. Ούτε επίσης είναι ηθικά και πολιτικά αποδεκτό να υποδύεσαι τον αρωγό των πιο ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και τελικά να καταργείς βασικά κοινωνικά επιδόματα όπως το ΕΚΑΣ, να απομειώνεις το αφορολόγητο όριο, να διπλασιάζεις τον ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, και μάλιστα μαζικής κατανάλωσης. Και ακόμη δεν δικαιούσαι να επικαλείσαι κανένα ηθικό πλεονέκτημα όταν έχεις ισοπεδώσει τους ελεύθερους επαγγελματίες με υπέρογκες εισφορές και φόρους αναγκαστικής «κρατικής συνεταιρείας», αλλά και όταν έχεις εξουθενώσει συνολικά τη μεσαία τάξη με δυσβάσταχτες φορολογικές επιβαρύνσεις.
Για να φύγουμε από τον τομέα της οικονομίας, χωρίς βεβαίως να έχουμε εξαντλήσει τη φορομπηχτική και εισφορομπηχτική αναλγησία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κανένα ηθικό πλεονέκτημα δεν υπάρχει στην προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης και χρησιμοποίησής της ως μέσου ηθικής εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων. Οι πολιτικές πλεκτάνες της παρούσας κυβέρνησης έχουν καταγραφεί ανεξίτηλα και με κεφαλαία γράμματα στη μαύρη βίβλο των πολιτικών ατιμιών της ελληνικής πολιτείας.Και τέλος, δεν υπάρχει ηθικό πλεονέκτημα σε εκείνους που μεταβάλλουν τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής σε εργαλεία εξυπηρέτησης μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Αυτά τα ολίγα, για να κρατήσουμε το κέντρο βάρους του θέματος στην πολιτική.
Ας πάμε όμως και στα θέματα της κατά κυριολεξία ηθικής διάστασης της πολιτικής τους. Απ’ όλη την κυβερνητική και –κυρίως –παρακυβερνητική δραστηριότητα αναδύεται επιπολάζουσα διαφθορά. Απόπειρες χειραγώγησης και ελέγχου της τηλεοπτικής ενημέρωσης με τον πιο αισχρό τρόπο. Οζουσες παρεμβάσεις στα τραπεζικά ιδρύματα χάριν κατευθυνόμενων καναλαρχών και σκοτεινών ολιγαρχών. Απόπειρες μετατροπής της Τράπεζας Αττικής σε SYRIZA Bank. Απίστευτες ενέργειες στα πυρομαχικά της Σαουδικής Αραβίας. Υποπτες τροπολογίες για κατάργηση του αξιόποινου αδικημάτων, επ’ ωφελεία «ημετέρων» τους. Σκάνδαλα στη διαχείριση των χρημάτων που προορίζονται για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης και του Προσφυγικού και άλλα πολλά. Ολα τα παραπάνω σημαίνουν ότι η εποχή της αθωότητας έχει τελειώσει οριστικά για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και το αφύσικο κυβερνητικό δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ο δήθεν «λαοπρόβλητος» Πρωθυπουργός σε κάθε δημόσια εμφάνισή του πλέον πηγαίνει «χέρι χέρι» όχι με το «ηθικό πλεονέκτημα» αλλά με πολλές διμοιρίες ΜΑΤ. Ο ελληνικός λαός βίωσε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο το «τρίπτυχο της επιτυχίας» τους που συνίσταται σε διχασμό, λαϊκισμό, αποτυχία. Από εδώ και πέρα η εκ νέου επίκληση ηθικών και άλλων συναφών «πλεονεκτημάτων» μόνο οργή, αγανάκτηση και απέχθεια μπορεί να προκαλέσει. Το μόνο πράγμα που περιμένουν και συγχρόνως εύχονται οι Ελληνες είναι να απαλλαγεί ο σβέρκος τους από τους δημαγωγούς, διχαστικούς, αναποτελεσματικούς και ανίκανους επιβάτες της κυβερνητικής εξουσίας.