«Σκεφτείτε να ήταν νεοδημοκράτης ο πρωθυπουργικός εξάδελφος, να κατέθετε πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα για να πάρει έργο άνω του ενός εκατ. ευρώ, να τον έπαιρναν χαμπάρι αλλά ποτέ να μην είχε διωχθεί καθώς η υπόθεσή του μπήκε περιέργως στο αρχείο. Σκεφτείτε όλα αυτά να τα είχε κάνει ο… αδερφός ή ο εξάδελφος ενός πρωθυπουργού που δεν θα ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Θα είχαν… κάψει το Σύνταγμα».
Κάπως έτσι αντιδρούν στελέχη της αντιπολίτευσης, κι όχι μόνο της ΝΔ, στο σιωπητήριο που έχει κηρύξει το Μέγαρο Μαξίμου, σε ένα σκάνδαλο που έχει και δικαστικό και ηθικό περιεχόμενο. Κι αν το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το έχει χάσει προ πολλού, είναι απορίας άξιον πώς δεν έχουν κινηθεί νομικές διαδικασίες για να ερευνηθούν τα όσα έχουν αποκαλυφθεί για το σκάνδαλο της εταιρείας «Δίοδος».
Δύο αδέρφια κι ένας εξάδελφος του Αλέξη Τσίπρα, ο δεύτερος μάλιστα είναι σήμερα πρωθυπουργικός σύμβουλος επί των οικονομικών, εμπλέκονται σ’ αυτή τη σκοτεινή υπόθεση, όμως, επί ένα δεκαήμερο σχεδόν δεν έχουν δοθεί ουσιαστικές απαντήσεις.
Απειλούν, δεν απαντούν
Οι Δημήτρης και Ζανέτ Τσίπρα έκαναν την εμφάνισή τους με μια λιτή ανακοίνωση στην οποία δεν έλεγαν κουβέντα για όσα έχουν καταγγελθεί για την εταιρείας τους αλλά απειλούσαν με προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Εκτοτε εξαφανίστηκαν… Ούτε μια απάντηση για την ευνοϊκή ρύθμιση του δανείου των 250 χιλ. ευρώ, ούτε μια κουβέντα για το δάνειο χωρίς εξασφάλιση άλλου δανείου 850 χιλ. ευρώ που και αυτό ρυθμίστηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και το κυριότερο: Ούτε μια αναφορά για τον τρόπο που πήγαν να «αρπάξουν» ένα δημόσιο έργο ύψους 1,1 εκατ. ευρώ με πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα την οποία μάλιστα κατέθεσε το έτερο μέλος της οικογένειας, ο Γιώργος Τσίπρας, γιος του Ηρακλή Τσίπρα, θείου του πρωθυπουργού, για τον οποίον έχουν ειπωθεί πολλά ως προς τη δράση του την εποχή της Χούντας.
Αλλά και ο κατά τα άλλα λαλίστατος κύριος Γιώργος Τσίπρας, έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη στην Εφημερίδα των Συντακτών, ερωτήθηκε για όσα του καταλογίζονται, όμως, ουσιαστική απάντηση δεν έδωσε. Το αντίθετο, περί ανέμων και υδάτων, ύβρεις και στοχοποίηση, προσπάθεια αποπροσανατολισμού.
Όμως, πόσο δίκιο έχει όταν μιλά για «οικογενειακή ευθύνη» κι ότι στοχοποιείται γιατί είναι εξάδελφος του πρωθυπουργού, όταν τα γεγονότα είναι εδώ και είναι αδιάσειστα; Γιατί δεν απαντά ουσιαστικά και με στοιχεία για το αν ο ίδιος κατέθεσε ή όχι ασφαλιστική ενημερότητα που ήταν πλαστή;
Γιατί δεν απαντά πως αυτή η ενημερότητα βρέθηκε στα χέρια του αδερφού του Αλέξη Τσίπρα και πώς αυτός την κατέθεσε για να πάρει το έργο;
Εν αγνοία του;
Θα μπορούσε ο κύριος Δημήτρης Τσίπρας να είχε ξεγελάσει τον εξάδελφο του Γιώργο Τσίπρα και να είχε χειριστεί το εν λόγω πιστοποιητικό εν αγνοία του. Δεν θα έπρεπε να το γνωρίζουμε αυτό; Δεν θα έπρεπε να το έχει ερευνήσει και η Δικαιοσύνη, μιας και η πλαστογραφία είναι κακούργημα;
Θα μπορούσε ο κ. Γιώργος Τσίπρας να μην είχε εμπλοκή στην προσπάθεια εξαπάτησης της Περιφέρειας που έκανε διαγωνισμό για το έργο. Δεν πρέπει να αποκαταστήσει το όνομά του αποδεικνύοντας την αθωότητά του και να πάει στον εισαγγελέα να καταγγείλει αυτούς που χρησιμοποίησαν το όνομά του και τον ενέπλεξαν σε κακούργημα;
Και το κυριότερο, το δικαστικό μέρος. Ασκήθηκε δίωξη κατά της εταιρείας «Δίοδος» αλλά όχι σε βάρος του, παρ’ ότι το πλαστό πιστοποιητικό είχε το όνομά του, ως επιβλέπων μηχανικός. Πώς έγινε αυτό το «θαύμα»; Και βεβαίως γιατί όλη αυτή η υπόθεση μπήκε στο αρχείο χωρίς να ερευνηθεί σε βάθος;
Κάποια στιγμή το Μέγαρο Μαξίμου και οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να απαντήσουν. Οσο υπεκφεύγουν ή απειλούν με εδώλια όσους αποκαλύπτουν τέτοιες υποθέσεις, τόσο χάνουν το όποιο, ελάχιστο ηθικό πλεονέκτημα τους απέμεινε.
