Κίνδυνος γελοιοποίησης

Πέρασα ένα Σαββατοκύριακο διαβάζοντας εφημερίδες και sites σχετικά με τους ρώσους κατασκόπους και την κρίση στις ελληνορωσικες σχέσεις. Διάβασα απίθανες θεωρίες συνωμοσίας, αλλά και σοβαρές προσεγγίσεις. Κυρίως όμως κατάλαβα ότι διαγράφεται ισχυρός ο κίνδυνος να γελοιοποιηθούμε ως χώρα. Εχω την αίσθηση ότι αν η κυβέρνηση δεν τεκμηριώσει εγκαίρως την ανάμειξη των ρώσων πρακτόρων στα εσωτερικά της χώρας και μείνει το πράγμα στο επίπεδο της δραστηριότητας ενός ρωσοπόντιου παραγοντίσκου της Αλεξανδρούπολης ή στις επαφές ενός ρώσου συνταξιούχου διπλωμάτη στην Ελλάδα με παράγοντες της Αυτοδιοίκησης, της Εκκλησίας και του Αγίου Ορους, θα γίνουμε “νούμερο” ανά τον κόσμο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο, άμεση ανάγκη για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η κυβέρνηση να τεκμηριώσει τις καταγγελίες της και να ενημερώσει τον λαό σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη ή εξακολουθεί να συμβαίνει. Πώς το έκανε ο Καραμανλής με τη Vodafone το 2005, όταν έβαλε τρεις υπουργούς του να ενημερώσουν για την κατασκοπεία που έκαναν οι Αμερικανοί στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων; Ετσι ακριβώς…

Το άλλο που έχω να επισημάνω αναφορικά με την επίδικο υπόθεση, κύριε πρόεδρε του σεβαστού σας δικαστηρίου (υποδύομαι τον δικηγόρο του διαβόλου τώρα) είναι ότι μου δημιουργείται η εντύπωσις πως καθ’ ά εξελίσσεται το επίδικο ζήτημα θα βρεθούμε εις την δυσάρεστον θέσιν να καταγγέλλεται έγκλημα χωρίς το αντικείμενο του εγκλήματος –ήτοι φόνος άνευ πτώματος.

Τούτου δοθέντος, και μιλάω σοβαρά τώρα, απορώ με τη στάση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, την απάθεια, για να το συγκεκριμενοποιήσω περισσότερο, της κυρίας (πολυ)Ξένης Δημητρίου, η οποία δεν έχει προβεί στην παραμικρή ενέργεια προς έρευνα και διαλεύκανση αυτής της περίεργης υποθέσεως. Λες και πρόκειται για καταγγελία η οποία αφορά τη δράση συμμορίας παπατζήδων στην Ομόνοια ή ομάδας χιλιανών πορτοφολάδων που δρα στο μετρό και τρώει λάχανο τα πορτοφόλια των ανύποπτων…

Εδώ όμως έχουμε μια υπόθεση κατά την οποία η κυβέρνηση, η κυβέρνηση, όχι οιοσδήποτε τρίτος, καταγγέλλει κατασκοπεία εις βάρος της χώρας από πολίτες άλλης χώρας και υπεισέρχεται σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες προκειμένου να δικαιολογήσει τα αντίμετρα που λαμβάνει: οι πολίτες αυτής ης χώρας διέθεσαν χρήματα σε πολίτες της δικής μας χώρας, εκείνοι έλαβαν τα χρήματα αυτά και τα διέθεσαν προς αλλότριους, υπονομευτικούς ως προς τη χώρα σκοπούς, ήτοι στη διοργάνωση συλλαλητηρίων κατά συμφωνίας που συνήψε η κυβέρνηση.

Δηλαδή, για να το κάνω περισσότερο κατανοητό διότι ενδέχεται η κυρία (πολυ)Ξένη να μην ασχοληθεί επειδή βρίσκει ίσως δυσνόητο τον συλλογισμό μου: κάποιοι ξένοι (Ρώσοι εν προκειμένω) έδωσαν χρήματα σε δικούς μας πολίτες, τινές των οποίων έχουν, κατά τις καταγγελίες, δημόσια αξιώματα (τους δωροδόκησαν δηλαδή). Οι δε δικοί μας πήραν τα χρήματα αυτά και έκαναν ό,τι έκαναν. Εχουμε κυρία (πολυ)Ξένη μου μια σκαστή περίπτωση δωροδοκίας, ενεργητικής και παθητικής, υπό τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί κατασκοπείας προς όφελος τρίτης χώρας.

Διερωτώμαι τι (άλλο) περιμένει η κυρία εισαγγελέας για να πράξει τα αυτονόητα –εκτός και αν απουσιάζει εξ Αθηνών σε θερινές διακοπές, οπότε τι μπορείς να κάνεις από μια ξαπλώστρα στην παραλία…

Μια μικρή επιτυχία της στήλης θέλω να αναδείξω παρά το γεγονός ότι δεν το συνηθίζω. Καθόλου δε. Αλλά είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση αυτή, και ως εκ τούτου, δεν θα αποφύγω τον πειρασμό.

Αναφέρομαι στην απόφαση του προέδρου Τσίπρα να μην επιχειρήσει τελικά την ιεροσυλία της διοργάνωσης “πανηγυριού” για την έξοδο από τα Μνημόνια στην Πνύκα, κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, εκεί όπου συνεδρίαζε το πάλαι η Εκκλησία του Δήμου.

Οι επιμελείς αναγνώστες μου ενθυμούνται ασφαλώς την ειρωνική διάθεση με την οποία αντιμετώπισα την αμετροεπή πρόθεση, στηλιτεύοντας εκ παραλλήλου αυτήν ως ακραία επίδειξη μεγαλοϊδεατισμού και αλαζονείας του Πρωθυπουργού –την οποία τόσο παραστατικά απεικόνισε η Εφη Ξένου παρουσιάζοντας τον Τσίπρα με αρχαία χλαμύδα ως άλλον …Περικλή.

Οπως μας ενημέρωσε το Σάββατο το συνήθως έγκυρο περί αυτά site iefimerida του κυρίου Χρήστου Ράπτη, ο Πρωθυπουργός εγκατέλειψε τον σχεδιασμό περί Πνύκας και επιλέγει πιο ήπιου χαρακτήρα εκδηλώσεις για την (υποτιθέμενη) έξοδο από την κρίση.

Τον συγχαίρω ασφαλώς για την απόφασή του αυτή, ανεξαρτήτως του σε τι οφείλεται: στον τρόπο που εγώ αντιμετώπισα την πρόθεσή του ή σε μια σπάνια κρίση αυτογνωσίας…

Αντιθέτως δεν πρόκειται να επικροτήσω κατ’ ουδένα τρόπο τη στάση του έναντι των νέων αποκαλύψεων των «Παραπολιτικών» για τις οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειάς του και τις δοσοληψίες τους με τις τράπεζες. Το “η σιωπή μου προς απάντησή σας” δεν είναι υπεύθυνη στάση ούτε συνάδει προς το περίφημο “ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς” που κάθε τόσο επικαλείται. Οχι πως με κόφτει που αυτό το ηθικό πλεονέκτημα με κάτι τέτοια προσομοιάζει με τρύπια κουρελού, αλλά τα ερωτήματα είναι σκληρά και απαιτούν σοβαρή, απολύτως τεκμηριωμένη και κυρίως καθαρή απάντηση. Υποτίθεται ότι με την έλευση της πρώτη φορά Αριστεράς στην (δια)κυβέρνηση της χώρας θα εξαλείφονταν απολύτως τα φαινόμενα της ευνοιοκρατίας και της οικογενειοκρατίας. Φευ…

Και κάτι ακόμη: αφού αποδεδειγμένα έχουμε να κάνουμε με μια κραυγαλέα εύνοια από την πλευρά δύο τραπεζών προς την οικογένειά του, γιατί ο Πρωθυπουργός δεν σπεύδει να την εξαλείψει εμπράκτως; Γιατί δεν δίνει εντολή στα αδέρφια του να εξαγοράσουν εδώ και τώρα τα δάνεια της κατασκευαστικής εταιρείας τους από τις τράπεζες ώστε να σταματήσει αυτός ο οικογενειακός διασυρμός;

Θα ήταν η πιο αποστομωτική απάντηση στους επικριτές του και ιδιαίτερα στη ΝουΔού. Νομίζω…

Νομίζω επίσης ότι πρέπει να συγχαρώ δημόσια τον υπουργό ΨΗΤΠΕ ή ΨΗΠΤΕ, τον υπουργό του τίποτα όπως συχνά αποκαλώ, Παππά, για την απίθανη εφευρετικότητά του. Ο άνθρωπος στην αγωνιώδη προσπάθειά του να αποδείξει ότι παράγει έργο έχει “ανακαλύψει” (διότι περί ανακαλύψεως πρόκειται) τη δημιουργία κάτι γραφείων στις έδρες των περιφερειών τα οποία ονομάζει “film office”. Τα “γραφεία” αυτά λέει, θα υποδέχονται και θα διευκολύνουν επενδυτές οι οποίοι επιθυμούν να γυρίσουν κινηματογραφικές ταινίες στην Ελλάδα!

Μεγάλος. Τεράστιος. Απλά δεν υπάρχει.

(Αυτά τα γραφεία, τα “film office”, δεν φαντάζομαι να είναι μια –ακόμη –πατέντα ΣΥΡΙΖΑ για διορισμούς, ε;)

Ανεξαρτήτως των προηγουμένων, επιθυμώ να συγχαρώ τον υπουργό ΨΗΤΠΕ, ή ΨΗΠΤΕ αδιάφορο, τον υπουργό του τίποτα, Παππά, και για τις τηλεθεάσεις της κρατικής τηλεόρασης, της οποίας είναι υπεύθυνος. Και φωτεινός καθοδηγητής, θα προσθέσω. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κυκλοφόρησαν και αφορούν στην τηλεοπτική περίοδο 2 Οκτωβρίου 2017 – 1 Ιουλίου 2018, η κρατική τηλεόραση κατετάγη τελευταία στον σχετικό πίνακα. Η ΕΡΤ1 με 3,8% και η ΕΡΤ2 με 1,3% –τηλεθεάσεις που θυμίζουν πολικές θερμοκρασίες δηλαδή. Η δε τηλεθέαση της ΕΡΤ1, αν δεν είχε και το μισό Μουντιάλ μέσα, θα ήταν ασφαλώς πιο κάτω. Για να αποδειχθεί ότι τζάμπα πάνε τα λεφτά που μας παίρνουν με το έτσι θέλω. Δεν τους βλέπει κανείς. Αλλη μια επιτυχία ΣΥΡΙΖΑ την οποία εξ ολοκλήρου …πιστώνεται ξεκάθαρα ο Παππάς υπουργός. Δεν μπορώ να μην του το αναγνωρίσω…